Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Αλυπίου του Κιονίτου (26 Νοεμβρίου) - Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

Ούτος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Ηρακλείου, εν έτει χη’ [608], καταγόμενος από την Αδριανούπολιν. Επρογνωρίσθη δε εις την μητέρα του προ του να γεννηθή, με κάποια δεξιά και θεϊκά σημάδια, τα οποία εφανέροναν, ποίος έμελλε να γένη μετά την γέννησίν του ο Άγιος. Και ότι είχε να καταπλήξη τους ανθρώπους, τόσον τους τότε, όσον και τους τωρινούς, με την θεωρίαν και ακοήν, και με την καρτερίαν και υπομονήν του. Όταν γαρ η μήτηρ του είχε τούτον εγγαστρωμένον, εφάνη εις αυτήν, ότι βαστάζει ένα αρσενικόν πρόβατον ωραίον, το οποίον είχεν εις τα κέρατά του αναμμένας λαμπάδας.

Τούτο δε ήτον ένα σημείον της μελλούσης λαμπρότητος και αρετής του Αγίου. Ούτος λοιπόν ο μακάριος ηγωνίσθη με τόσην άσκησιν, ώστε οπού ενεργούσε και θαύματα, και υπερέβαλεν όλους με την υπομονήν του. Διότι αυτός ο καρτερόψυχος εστάθη επάνω εις ένα στύλον ασκέπαστος, εις διάστημα χρόνων ολοκλήρων πενηντατριών. Επειδή δε ο πονηρός Διάβολος επλήγωσεν αυτόν με πληγάς, καθώς ποτε και τον Ιώβ, δια τούτο ο Άγιος εις πείσμα του εχθρού επλαγίασεν εν τω στύλω από μόνον το ένα πλευρόν δεκατρείς ολοκλήρους χρόνους, χωρίς να μεταγυρίση από το άλλο πλευρόν, έως οπού παρέδωκε την τιμίαν ψυχήν του εις χείρας Θεού. Όλον δε το διάστημα της ζωής του εστάθησαν χρόνοι εκατόν.

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης