«Εάν τε ουν ζώμεν, εάν τε αποθνήσκωμεν του Κυρίου εσμέν» (Ρωμ. 14,8).
Σαν σήμερα της Αγίας Αικατερίνης προ πολλών ετών έφυγε για τα ουράνια η ψυχή της Μικρασιάτισσας Γιαγιάς (νόνας) μου
Ελένης.
Ας πρεσβεύει για τους επιγόνους της.
Α.Κ.Κ.
ένα κερί θαμπό θαμπό στο τζάμι σιγοτρέμει,
κλαίει με πικρό παράπονο σε μια γωνιά η ανέμη…
όλα βουβάθηκαν με μιας και ντύθηκαν στα μαύρα,
μια σκιά προς τα μεσάνυχτα φτερούγησε στην αύρα…
Μην ήταν η ψυχούλα της η παραπονεμένη;
Κοιμήθηκε. Πόσο απαλά κοιμάται όποιος πεθαίνει!
όλα τα μύρα κ’ οι δροσιές ολόγυρα της ήσαν,
κι ήρθαν αγάλια οι άγγελοι και τη γλυκοφιλήσαν…"

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου