Αύτη ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού, εν έτει σϞ’ [290], θυγάτηρ ενός Έλληνος. Καταγομένη μεν από την Ανατολήν, φυλαττομένη δε μέσα εις ένα πύργον υψηλόν, δια την ανθούσαν του σώματος αυτής ωραιότητα. Αύτη λοιπόν η σεμνοτάτη παρθένος, παρά Θεού εδιδάχθη την ευσέβειαν. Όθεν τον Χριστόν σεβομένη κρυφίως, δεν εδυνήθη να κρυφθή από τον ασεβή πατέρα της. Εγνώρισε γαρ εκείνος τα περί αυτής, όταν, αυτός μεν είπε να γένουν δύω παράθυρα εις το παρ’ αυτού κτισθέν λουτρόν, η δε Αγία επρόσταξε να γένουν τρία παράθυρα, τα οποία και έγιναν. Ερωτήσας δε αυτήν, δια ποίαν αιτίαν τρία παράθυρα κατεσκεύασεν; έμαθεν από αυτήν, ότι τα εποίησεν εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Όθεν ο βάρβαρος τούτο ακούσας, ώρμησε να την θανατώση με το εδικόν του σπαθί.
Επειδή δε η Αγία έφυγε, και φεύγουσα εμβήκε μέσα
εις μίαν πέτραν, η οποία παραδόξως εσχίσθη και την εδέχθη, δια τούτο ο πατήρ
αυτής την εκυνήγα. Ευρών δε αυτήν, με το μέσον τινός μηνυτού, την άρπασεν
άσπλαγχνα από τα μαλλία της κεφαλής. Και φέρων, παρέδωκεν αυτήν εις τον της
χώρας άρχοντα. Έμπροσθεν του οποίου ομολογήσασα η Αγία τον Χριστόν, και τα
είδωλα υβρίσασα, δέρνεται δυνατά, και καταξεσχίζεται εις τας σάρκας, και
κατακαίεται εις τας πλευράς. Έπειτα κτυπάται εις την κεφαλήν με μπάλλας, και
γυμνωθείσα, περιτριγυρίζει την πόλιν ομού και δέρνεται. Και τελευταίον δια
ξίφους την κεφαλήν αποκόπτεται από τας χείρας αυτού του ιδίου ωμοτάτου πατρός
της. Ο οποίος λέγεται, ότι αφ’ ου κατέσφαξε την Αγίαν, καταβαίνωντας από το
βουνόν, εκτυπήθη άνωθεν από αστραποπελέκυ. Και ούτως απέρριψε την μιαράν του
ψυχήν.
Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου