Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2025

Οικουμενικός Πατριάρχης: “Κάθε επίσκεψις του Επισκόπου Ρώμης εις την έδραν του Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης είναι από μόνη της σπουδαίο γεγόνος”

Ὁμιλοῦντες πέρυσι μετά τό πέρας τῆς Χοροστασίας μας κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν πανηγυρίζοντα Ναό τῆς Κοινότητός σας, ηὐχήθημεν ὁ Ἅγιος Νικόλαος νά ἐξακολουθήσῃ νά μᾶς συγκεντρώνῃ κατ᾽ ἔτος ἐνταῦθα ἐπί τῇ ἱερᾷ μνήμῃ αὐτοῦ. Ἰδού, λοιπόν, παρῆλθεν αἰσίως ἕνα ἔτος ἀπό τῆς ἡμέρας ἐκείνης καί εὑρισκόμεθα καί σήμερα ἐδῶ, προσκυνητές τῆς ἱερᾶς μορφῆς τοῦ Ἁγίου Ἐπισκόπου τῶν Μυρέων.

Εἴη εὐλογημένον τό ὄνομα τοῦ Κυρίου, ὁ Ὁποῖος μᾶς δίδει τήν δύναμιν καί τή δυνατότητα νά συνεχίζουμε εἰς τήν Πόλιν τῶν πόλεων, ἐπί μακράν σειράν αἰώνων, τήν κληρονομίαν τῶν Πατέρων μας καί τήν Παράδοσιν τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας.

Συνεχίζοντες δέ ἀκριβῶς τήν παράδοσιν αὐτήν, ἡ ὁποία εἶναι παράδοσις καταλλαγῆς, εἰρήνης καί ἀγάπης πρός ὅλους, ὑποδεχθήκαμε ἐπισήμως πρό μιᾶς ἑβδομάδος ἀκριβῶς εἰς τήν ἕδραν τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς Θρονικῆς αὐτῆς Ἑορτῆς, τήν Α.Ἁγιότητα τόν νέον Πάπαν Ρώμης Λεόντα ΙΔ´, ὁ ὁποῖος, ἀνταποκρινόμενος εἰς πρόσκλησιν τῆς ἡμετέρας Μετριότητος, ἦλθε ἐνταῦθα διά νά συνεχίσῃ, ἀπό μέρους της Ἐκκλησίας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης, τάς ἐγκαρδίους ἀδελφικάς σχέσεις πού ἄρχισαν νά καλλιεργοῦνται ἀπό τά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1950 μεταξύ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν μας

καί πού ἀνεπτύχθησαν καί προωθήθησαν τά μέγιστα μετά τήν ἐκ τοῦ ἱεροῦ τούτου Ναοῦ ἐξαγγελθεῖσαν καί εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν Ἱερουσαλήμ πραγματοποιηθεῖσαν ἱστορικήν συνάντησιν μεταξύ τοῦ μεγάλου Προκατόχου μας ἀοιδίμου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου καί τοῦ μακαριστοῦ Πάπα Παύλου Ϛ’ τό 1964. Ἀπό τῆς ἀπόψεως αὐτῆς, εἰς τήν ἱστορίαν τῶν σχέσεων καί τοῦ διαλόγου μεταξύ Ρώμης καί Κωνσταντινουπόλεως, ὁ Ναός τοῦ Τζιβαλίου θά ἔχῃ πάντοτε τήν θέσιν του.

Ἀκολουθώντας καί ἡμεῖς αὐτήν τήν παράδοσιν, ἐπιλέξαμε τόν ἱερόν αὐτόν Ναόν διά νά ἀποτιμήσουμε τήν σημασία τῆς ἐπισκέψεως αὐτῆς. Κάθε ἐπίσκεψις τοῦ Ἐπισκόπου Ρώμης εἰς τήν ἕδραν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης εἶναι ἀπό μόνη της σπουδαῖο γεγόνος. Ὅταν μάλιστα πρόκειται γιά τήν πρώτη ἐπίσκεψι τοῦ νέου Πάπα ἐκτός Ἰταλίας μέ τήν παρουσία καί συμμετοχή τοῦ Πάπα καί Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς καί ἐπισήμων ἐκπροσώπων τῶν ἄλλων δύο Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς, Ἀντιοχείας καί Ἱεροσολύμων, ἡ ἱστορικότητά της καθίσταται ἀνεπανάληπτη.

Χαιρόμεθα βαθέως διότι καί ὁ νέος Πάπας ἔχει τάς αὐτάς ὡς καί οἱ ἄμεσοι προκάτοχοί του διαθέσεις διά τό μέγα ζήτημα τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, ὡς μᾶς διεβεβαίωσεν ὁ ἴδιος τόσον εἰς τάς δύο ἐπισήμους ὁμιλίας του κατά τήν Δοξολογίαν ἐπί τῇ ὑποδοχῇ του καί κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, ὅσον καί κατά τάς κατ᾽ ἰδίαν συνομιλίας μας. Μαζί του θά προχωρήσωμεν ἐπί τά πρόσω, διατηροῦντες ἀνόθευτον τήν ἀλήθειαν τῆς πίστεώς μας. Ἔχουμε ἀνάγκη τῶν προσευχῶν σας, ὅλων σας! Βοηθήσατέ μας δι᾽ αὐτῶν, διά νά βοηθήσωμεν τήν Ἐκκλησίαν, διά νά βοηθήσωμεν ὑμᾶς, τόν λαόν τοῦ Θεοῦ, «ἵνα πάντες ἓν ὦσι», διά νά δοξασθῇ ὁ Πατήρ ἡμῶν ὁ οὐράνιος.

Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, αὔριον θά τιμήσωμεν εἰς τόν Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν ἐν συγχοροστασίᾳ μέ τήν ἐνταῦθα τιμίαν Ἱεραρχίαν τοῦ Θρόνου, κατά τόν Ὄρθρον καί τήν Θείαν Λειτουργίαν, καί ἐν συνεχείᾳ μέ Δοξολογίαν, τήν 60ήν ἐπέτειον ἀπό τῆς ἄρσεως ἑκατέρωθεν τῶν ἀναθεμάτων τοῦ 1054 μεταξύ τῶν Ἐκκλησίων Ρώμης καί Κωνσταντινουπόλεως, τήν 7ην Δεκεμβρίου 1965. Τό ἱστορικόν αὐτό γεγονός, τό ὁποῖον ἡ ἡμετέρα Μετριότης εἶχε τήν εὐλογίαν νά βιώσῃ ἐκ τοῦ σύνεγγυς ὡς νέος διάκονος, μαζί μέ τήν εἰδικῶς ἀποσταλεῖσαν εἰς Βατικανόν πρός τοῦτο Πατριαρχικήν Ἀντιπροσωπείαν, ἀπετέλεσε τήν ἀπαρχήν τοῦ διαλόγου τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀληθείας, καταργώντας τό σύμβολον τοῦ σχίσματος καί ὑψώνοντας τήν ἀγάπην ὡς σύμβολον ἐπασυναντήσεως τῶν δύο ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν, χάρις εἰς τήν διορατικότητα καί ἀνοικτοσύνην τοῦ Πάπα Παύλου Ϛ’ καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου. Εἴη ἡ μνήμη των αἰωνία καί ἄληστος!

Συγχρόνως, δεόμεθα ὑπέρ ἀναπαύσεως καί τῶν ψυχῶν τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχειοφύλακος τῶν Πατριαρχείων καί συμπατρι-ώτου μας ἐκ τοῦ χωρίου Γλυκέος τῆς Ἴμβρου Μεγάλου Οἰκονόμου Νικολάου Πετροπέλλη, Ἱερατικῶς Προϊσταμένου τῆς Κοινότητός σας ἐπί πολλάς δεκαετίας, καθώς καί τοῦ προώρως μεταστάντος ἀλησμονήτου φίλου καί συνεργάτου μας Νικολάου Μαγγίνα, ἐπισήμου φωτογράφου τοῦ Πατριαρχείου.

Ἐκ τῆς θριαμβευούσης Ἐκκλησίας μεταβαίνομεν εἰς τήν στρατευομένην, ἐπιλαμβανόμενοι τῆς εὐκαιρίας τῆς ἐνταῦθα παρουσίας μας, διά νά ἐκφράσωμεν τήν εὐαρέσκειαν καί τόν δίκαιον ἔπαινον πρός τόν Ἐπόπτην τῆς Περιφερείας ταύτης Θεοφιλέστατον ἅγιον Ἁλικαρνασσοῦ κ. Ἀδριανόν, ὁ ὁποῖος μοχθεῖ ἰδιαιτέρως διά τάς ποιμαντικάς καί λειτουργικάς ἀνάγκας τῆς Κοινότητος ταύτης, ἡ ὁποία φιλοξενεῖ τό Οὐκρανόφωνον ποίμνιον τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς. Ὡσαύτως συγχαίρομεν καί εὐλογοῦμεν πατρικῶς τόν Ἱερατικῶς Προϊστά-μενόν σας Ὁσιολογιώτατον π. Μεθόδιον καί τήν Ἔντιμον Ἐκκλη-σιαστικήν Ἐπιτροπήν τῆς Κοινότητος, διά τόν ζῆλον μέ τόν ὁποῖον ἐργάζονται πρός συντήρησιν καί προαγωγήν αὐτῆς.

Εἰς ὅλους ἐσᾶς τούς εὐλαβεῖς προσκυνητάς τοῦ Ἁγίου Νικολάου εὐχόμεθα νά ἔχετε πάντοτε τήν χάριν καί τήν προστασίαν του, εἰς δέ τούς ἑορτάζοντας σήμερον καί ἰδιαιτέρως εἰς τόν Διευθυντήν τοῦ Γραφείου Τύπου καί Ἐπικοινωνίας τοῦ Πατριαρχείου κ. Νικόλαον Παπαχρήστου εὐχόμεθα πατρικῶς ἔτη πολλά καί εὐλογημένα. 

Καλή πορεία πρός τά Χριστούγεννα, ἀγαπητοί Χριστιανοί!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δόξα στο Όνομα του Τριαδικού Θεού. Η Ενότης της του Χριστού Εκκλησίας θα γίνει πραγματικότητα.

Ανώνυμος είπε...

Πάντως ο Πάπας δε χάρηκε και τόσο. Τον έκοψε λίγο το βήχα.

Ανώνυμος είπε...

Σκεφτείτε να ήταν παρόντες όταν ο Άγιος Νικόλαος χαστούκισε τον Άρειο. Ευτυχώς που γεννήθηκαν αυτήν την εποχή, γιατί η φυλακή δε θα ήταν τίποτα σε σχέση με αυτά που θα πάθαινε από τους θιασώτες της «αγάπης και της ενότητας»… Τους πιο σκληρούς φανατικούς, που στερούν το Πνεύμα το Άγιο από τα παιδιά τους… έτσι νομίζουν δηλαδή…
Υπάρχουν τριών ειδών Χριστιανοί. Οι Ορθόδοξοι, οι ετερόδοξοι και οι ματαιόδοξοι.

Ανώνυμος είπε...

Όμορφη ομολογουμένως η θεατρική παράσταση που έδωσαν.
Μακάρι κάποτε οι διοικούντες τα εκκλησιαστικά να σπάσουν τις αγκυλώσεις της κοσμικής εξουσίας, να σβήσουν τη δίψα για κοσμική δόξα και χρήμα, μήπως και φερθούν αληθινά.
Όσο η πρακτική καθορίζεται από τα ισχυρά κέντρα εξουσίας, οι ενέργειες διαμορφώνονται ως σφαίρες επιρροής και η σημασία των λέξεων αλλάζει αναλόγως αυτών των συμφερόντων - βλ. Αγάπη και Ενότητα- οι παραστάσεις αυτές θα γίνονται ως η παρέλαση του καρναβάλου.
Είθε, κάπως, ως Ορθόδοξοι να ενδιαφερθούμε πραγματικά για την επιστροφή των αδελφών μας στην Εκκλησία…