Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΗΜΕΡΑ - Διάκονος Αιμιλιανός Γεωργακόπουλος

 

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΗΜΕΡΑ

Διάκονος Αιμιλιανός Γεωργακόπουλος

Μεγάλη εορτή για την  χριστιανοσύνη και για τον κόσμο γενικότερα η εορτή των Χριστουγέννων καθώς σηματοδοτεί μια εποχή του χρόνου κατά την οποία οι άνθρωποι έχουν ως ορόσημο τόσο θεολογικά όσο και πολιτιστικά.  Θεολογικά  αν προσεγγίσουμε το θέμα θα βρεθούμε μπροστά σε ένα κοσμογονικό όσο και κοσμοσωτήριο γεγονός της ενανθρωπήσεως του Θεού, δηλαδή ο Θεός το άπειρο, το άπιαστο και ακατανόητο για πολλούς ταυτόχρονα και αποκαλυπτόμενο μετουσιώνεται σε κάτι αντιληπτό με ακατάληπτο τρόπο, το οποίο όμως ριζώνει στις καρδιές των ανθρώπων.

Η Γέννηση του Ιησού Χριστού σε μια μικρή πόλη τη Βηθλεέμ και σε ένα υποτυπώδες κτίσμα της εποχής για τα ζώα.. δίνει σε έναν ολόκληρο πλανήτη την ελπίδα πως ο άνθρωπος τελικά δεν έρχεται από την ανυπαρξία και πολύ περισσότερο δεν επιστρέφει σε εκείνην.

Εορτάζουμε κάθε χρόνο τις Μεγάλες Εορτές μέσα στην Εκκλησία μας, διαβάζοντας και ψάλλοντας τα Ιερά Κείμενα παρατηρώντας ότι κυριαρχεί ο χρόνος του Ενεστώτα, πράγμα που μας κάνει να σκεφτούμε ότι τα γεγονότα τα βιώνουμε ξανά και ξανά σαν την πρώτη εκείνη φορά.

 Με τον  τρόπο αυτό η Αγία μας Εκκλησία, μέσω των Μεγάλων Πατέρων της, προσπαθεί να διασώσει με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τη φλόγα που μας άναψε ο Κύριος Ημων Ιησούς Χριστός κατοικώντας μέσα μας ως Πνέυμα κατά την ώρα του Ιερού Χρίσματος βαπτιζόμενοι εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Είναι γιορτή χαρμόσυνη, όπως σχεδόν όλες οι εορτές της Εκκλησίας μας δίνοντας ελπίδα για ανανέωση υπενθυμίζοντας πως μέσω του Μυστηρίου της Εξομολογήσεως, τη διαδικασία της νηστείας με την ψυχοσωματική εγκάτεια μπορεί ο Χριστός να γεννηθεί μέσα μας και να κατοικήσει ως Ένσαρκος πλέον και πραγματικά μέσω της Θείας Κοινωνίας να μας καταστήσει Θεοδόχους και Χριστοφόρους για μια ζωή διαφορετική με στόχο την αιώνια ζωή.

Είναι όμως μια γιορτή κοινωνική και πολιτισμική όπως προείπαμε. Κοινωνική διότι καλούμαστε να κάνουμε Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις ή να συμμετέχουμε σε αυτές, φιλανθρωπικές δραστηριότητες ή ακόμη να υλοποιούμε τις λεγόμενες κοινωνικές υποχρεώσεις μεταξύ των οικογενειών μας, φίλων κ.α. Πολλοί θα πούν αχρείαστα, δαπανηρά και ίσως ανούσια πράγματα αυτά, που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα στην δύσκολη καθημερινότητα μας.

 Άποψη που ενέχει αλήθεια , άποψη που ακούγεται όλο και περισσότερο στις μέρες μας. Σε μία εποχή σύγχυσης και αποπροσανατολισμού, όπου οι άνθρωποι έχουν μείνει στο παρελθόν της ευμάρειας, θρηνούν για τους χαμένους παραδείσους της άνεσης, της κατανάλωσης, της απληστίας, της ψεύτικης ισχύος, χωρίς να βλέπουν ότι όλα αυτά χάθηκαν γιατί απωλέσαμε το μέτρο, απωλέσαμε την πίστη, απωλέσαμε την διάθεση για κόπο συλλογικό.

Σε μια εποχή όπου η αμαρτία θεωρείται δικαίωμα, όπου το χαμόγελο είναι προσποιητό και μένουμε κολλημένοι στις μικρότητές μας. Σε μία εποχή όπου η παιδεία δεν νοιάζεται για την καλλιέργεια χαρακτήρων, αλλά μόνο για γνώσεις, στείρες απομνημονεύσεις, όπου το όραμα είναι οι επαναστάτες χωρίς αιτία ή τα πειθήνια όργανα ενός συστήματος που δεν αγαπά.

Θα στολίσουμε τα δέντρα μας, θα ανταλλάξουμε τα δώρα μας, θα πούμε τα κάλαντά μας, θα κάνουμε την ελεημοσύνη μας, θα ψωνίσουμε για να τονωθεί η αγορά, θα παρακολουθήσουμε τις εορταστικές εκδηλώσεις, θα ζητήσουμε από τα παιδιά να δώσουν ένα ίχνος χαράς στη ζωή μας.

Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα έχει επιτυχία γύρω μας αν δεν το δεχθούμε με την καρδιά μας, είτε είμαστε εκείνοι που πραγματοποιόυμε ή γινόμαστε μέτοχοι εκδηλώσεων ή υποχρεώσεων.

Ο λόγος των Πατέρων της Εκκλησίας σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρος από ποτέ. Μηνύματα που μαρτυρούν ένα πέρασμα από τη ζωή την δική μας, την καθημερινή, την ανθρώπινη, αυτή των επιθυμιών και των λογισμών, των ανεκπλήρωτων και των εκπληρούμενων, από τη ζωή της ανάγκης και της στόχευσης στον εαυτό μας, στη ζωή που βγαίνει από το εγώ και συναντά το εμείς, τον άλλο, αυτόν που καλούμαστε να βάλουμε στην καρδιά μας και να μπούμε στη δική του καρδιά, μα πρωτίστως την συνάντηση με Εκείνον που προσέλαβε τη ζωή μας για να γίνει η Ζωή μας. Το ταπεινό νήπιο της Βηθλεέμ, το οποίο μπήκε στο χρόνο μας για να γίνει ο Χρόνος της αιωνιότητας για μας. Που μπήκε στον κόσμο από αγάπη και φανερώθηκε ως η Αγάπη. «Που έγινε άνθρωπος, για να λάβουμε από Εκείνον το δώρο να γίνουμε θεοί κατά χάριν»(Μέγας Αθανάσιος).

«Ο Θεός δεν εγκατέλειψε το δημιούργημά Του, το γένος των ανθρώπων, όταν αυτό βάδιζε στη φθορά. Αλλά με την προσφορά του δικού του σώματος εξαφάνισε τον επερχόμενο θάνατο. Διόρθωσε με την διδασκαλία του την αμέλεια των ανθρώπων και κατάφερε με τη δύναμή Του να επιτελέσει όλα τα ανθρώπινα» (συμπληρώνει ο Άγιοσ- Μέγας Αθανάσιος).

Άρα ας προετοιμαστούμε όλοι μας με καρδιά καθαρή, λουσμένη στο Φώς του Άστρου της Βηθλεέμ, Φώς όχι αόριστο όμως με αφετηρία και προορισμό ως οδοδείκτης για τον άνθρωπο- Φώς των Χριστουγέννων. 

Καλά Χριστούγεννα!!!

Ομιλία που πραγματοποιήθηκε στην  Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του Ι.Ν. Αγίας Τριάδας Πατρών Πατρών