Μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου (20 Δεκεμβρίου) - Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

Ούτος ήτον διάδοχος των Αγίων Αποστόλων, Πατριάρχης μεν κατασταθείς, της Αντιοχέων Εκκλησίας, δεύτερος μετά τον Πατριάρχην Εύοδον. Μαθητής δε χρηματίσας, Ιωάννου του Θεολόγου, ομού με τον Άγιον Πολύκαρπον τον Επίσκοπον Σμύρνης, εν έτει ρθ’ [109]. Όταν δε ο βασιλεύς Τραϊανός εδιάβαινεν από την Αντιόχειαν δια να υπάγη εις τους Πάρθους, τότε επροσφέρθη εις αυτόν ο μέγας ούτος Ιγνάτιος. Και επειδή εδιαλέχθη πολλά με αυτόν περί της εις Χριστόν πίστεως, εκ τούτου εγνώρισεν ο βασιλεύς το αμετάθετον της γνώμης αυτού. Όθεν παρευθύς δέρνεται ο Άγιος με μολυβδίνας μπάλλας. Έπειτα απλώσας τας χείρας του, δέχεται φωτίαν εις αυτάς. Μετά ταύτα καίεται εις τας πλευράς με θυμιατά γεμάτα κάρβουνα και αλειμμένα με λάδι. Είτα στέκεται επάνω εις αναμμένα κάρβουνα και ξέεται με σιδηρά ονύχια.

Επειδή δε ο Άγιος από όλα αυτά εφυλάχθη αβλαβής δια της θείας χάριτος, τούτου χάριν απέστειλεν αυτόν ο βασιλεύς δεμένον εις την Ρώμην, δια να δοθή εις τα θηρία να τον φάγουν. Περνώντας δε ο Άγιος από κάθε τόπον και Εκκλησίαν, εστήριζε τους εκεί Χριστιανούς με τας διδασκαλίας του. Όταν δε επήγεν εις την Ρώμην, παρεκάλεσε τον Θεόν και τους εν τη Ρώμη Χριστιανούς, να μην εμποδίσουν τα θηρία. Αλλά να αφήσουν αυτά δια να τον φάγουν, και να τον αλέσουν ωσάν σιτάρι με τα οδόντιά των. Ίνα γένη άρτος γλυκύς και καθαρός εις τον Θεόν. Εβάλθη λοιπόν ο μακάριος του Θεού άνθρωπος εις το μέσον του καλουμένου Αμφιθεάτρου, και κατεξεσχίσθη από τα λεοντάρια οπού ώρμησαν κατ’ επάνω του, τα οποία έφαγον μεν, όλας του τας σάρκας. Άφησαν δε μόνον, τα παχύτερα κόκκαλα, τα οποία συμμαζώξαντες οι Χριστιανοί τα επήγαν εις την Αντιόχειαν.

Ούτος ο μακάριος Ιγνάτιος ήτον εκείνο το νήπιον, οπού εζήτησεν ο Δεσπότης Χριστός έτι ζωντανός ων, και πιάσας αυτό και εναγκαλισάμενος είπε ταύτα τα λόγια. «Όστις ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος εστίν ο μείζων εν τη Βασιλεία των Ουρανών. Και ος εάν δέξηται παιδίον τοιούτον εν, επί τω ονόματί μου, εμέ δέχεται» (Ματθ. ιη’, 4). Όθεν εκ της αιτίας ταύτης ωνομάσθη ο Άγιος ούτος κατ’ εξαίρετον τρόπον Θεοφόρος. Τούτον και ο εν Αγίοις Πατήρ ημών Ιωάννης ο Χρυσόστομος ετίμησε με εγκώμιον ου η αρχή· «Οι πολυτελείς και φιλότιμοι των εστιατόρων». Τελείται δε η αυτού Σύναξις εν τη αγιωτάτη Μεγάλη Εκκλησία.

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης