Το να συγχωρείς κάποιον - αν βάλουμε στην άκρη κάθε υποκειμενικό , δικανικό χαρακτήρα του θέματος - σημαίνει να του δίνεις καινούργια ζωή. Δεν είναι απλά μια απλή αποδοχή του άλλου , όπως αυτός είναι , ούτε μια αποδοχή των οποιονδήποτε πράξεων του . Είναι μια ενεργητική επευλόγηση της ζωή του, μια κίνηση έκστασης, ένα δόσιμο του εαυτού. Μπορείς να συγχωρείς και ταυτόχρονα να δείχνεις απροθυμία στη σχέση σου με τον άλλο. Έτσι όμως η συγχώρηση που έδωσες είναι αποσπασματική. Αν κρατάς οτιδήποτε για τον εαυτό σου τη στιγμή της συγχώρησης, βάζεις φραγμούς στη ροή της ζωής διότι η συγχώρηση είναι η ίδια η ζωή.
Βασίλειος Όσμπορν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου