Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Ανταλλάγματα - Ζήνων

Ανταλλάγματα

Δίνε πάντοτε γύρω σου εσύ ό,τι μπορείς
Μην περιμένεις απ΄ τους άλλους να σου δώσουν
Μα προπαντός αδέρφι μου ποτέ μην απορείς
Αν και μαχαίρι στην καρδιά σου, σου καρφώσουν

Ζήνων

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ζήνωνα μιλάς εκ πείρας;
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να γράψεις τους στίχους αυτούς;

Ανώνυμος είπε...

Μερικές φορές και στο να δίνεις υπάρχει κάποιο όριο. Όταν δίνεις συνεχώς χωρίς να παίρνεις νομίζω ότι είναι άδικο.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα σε όλους σας.
Αγαπητέ Αναστάσιε με πόνο και θλίψη διαπίστωσα ότι ο αγαπητός αλλά άγνωστος σε μένα γδμ δεν έκανε την αναμενόμενη εμφάνισή του ως κριτής των ποιημάτων του blog σας.
Ήθελα να ήξερα που είναι?
Τόσο πολύ δεν του άρεσε το ποίημα?
Γιατί σιωπά?
Σεβόμαστε και περιμένουμε πάντα την κριτική του.

Νεανίας

Ανώνυμος είπε...

αφού σου είμαι άγνωστος πώς σου είμαι αγαπητός;
γδμ
απάντηση στο ερώτημά σου: όταν έγραψα κριτική στο πρώτο ποίημα του Ζήνωνος ο επόμενος σχολιαστής παρέπεμπε σε εμένα Αυτό ίσως θα μπορούσε να θεωρηθεί καπέλωμα (όπως μου έιπώθηκε και από άλλον φίλο) και γιαυτό δεν έγραψα άλλη κριτική.
Γειά σου Ν.εανία
ΥΓ. Αλήθει μήπως ξέρεις ποιος είναι ο Ζήνων; Θα ήθελα να του πω προσωπικά την κρίση μου. Μήπως είσαι εσύ;
με αγάπη
γ(εώργιος)δ(ημητρίου) μ(αρκάκης)

Ανώνυμος είπε...

Είναι το φυσικό αποτέλεσμα όσους αγαπάς να σε προδίδουν με πολλές μαχαιριές.

Ανώνυμος είπε...

κ. γ.δ.μ. μια χαρά τα λες στον Νεανία. Όλο εξυπνάδες γράφει.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ γδμ αφού μπαινοβγαίνεις στο blog του αδελφού Αναστασίου είσαι και δικός μου φίλος και αδελφός.
Πάντα περιμένουμε την κριτική σου. Την σεβόμαστε και την υπολογίζουμε.Χαίρε αδελφέ.
Και από το blog θέλουμε την κριτική, άφησε λίγο την ανωνυμία να μας "ξεγελά".
Χαίρε
Νεανίας.