Η επανάσταση δεν είναι υπόθεση εξωτερική. Είναι πρωτίστως εσωτερική και μάλιστα βαθιά πνευματική. Είναι ασκητική κατάφαση απέναντι στους πειρασμούς της εξουσίας. Επαναστατώ πρώτα απέναντι στο εαυτό μου, στην δουλικότητα μου, στην συμβατικότητα μου, στο φοβικό αστισμό μου, στην θρησκειοποίηση του λόγου του Χριστού, στην αυτιστική ατομοκεντρικότητα μου, στην θεοποίηση της μοναδικότητας μου, στην εγωπαθή πνευματικότητα μου και κατόπιν ενώνομαι με την κοινωνία για την ανατροπή του συστήματος που απομυζά και καταστρέφει την ζωή των ανθρώπων, την ζωή του πλανήτη, την ζωή την ίδια. Διότι διαφορετικά δεν θα καταφέρουμε τίποτε περισσότερο από την αλλαγή απλά του θιάσου.
π. Λίβυος
1 σχόλιο:
Επαναστατικός ο λόγος περί επαναστάσεως εσωτερικής και εξωτερικής.
Μαίρη
Δημοσίευση σχολίου