ΜΥΗΣΗ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑΣ - π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας

Αν η πορεία που διανύουμε από την Καθαρά Δευτέρα έως σήμερα, αποσκοπούσε στον εξαγνισμό, τώρα κατανοούμε πως η καθαρότητα αυτή «καθ’ εαυτήν» δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι η προϋπόθεση για να φτάσουμε στην ουσία. Και ουσία είναι η σταδιακή ανάβαση της «κλίμακος» προς τον αληθινό προορισμό στον οποίο μας καθοδηγεί ο ιερός συγγραφέας της, που τιμήσαμε την παρελθούσα Κυριακή. Μια ανάβαση που πραγματοποιείται μέσα από την μετάνοια, τα δάκρυα, την πνευματική άσκηση, την ταπείνωση και την προσευχή «εν κατανύξει» .

Σήμερα λοιπόν ο Ιησούς « ανεβαίνοντας στα Ιεροσόλυμα», επιλέγει να αποκαλύψει στους δώδεκα και σε μας το μυστήριο του πάθους Του. Σκοπός Του δεν είναι να ενημερώσει απλώς ,αλλά να εισαγάγει, να μυήσει το νου και την καρδιά μας στα τραγικά γεγονότα που βρίσκονται σε εξέλιξη με κορυφαίο τη σταυρική Του θυσία, ως έσχατη προσφορά και εξαγορά της προσωπικής μας λύτρωσης από την αμαρτία και τον θάνατο.
Ο λαός μας βιώνει τα γεγονότα με τον τρόπο του. Με την αγνότητα και την ομορφιά των παραδόσεων του. Μέσα στη χάρη των οποίων αναδύεται η ένταση και το βάθος του μυστηρίου του Σταυρού και απλώνεται σε ολόκληρη την κτίση. Είναι η μύηση στο θάνατο και την ελπίδα αλλά και την βεβαιότητα, ότι χωρίς τον θάνατο η Ανάσταση θα ήταν άτοπο και χωρίς Ανάσταση η θυσία δεν θα είχε κανένα νόημα, «εἰ Χριστός οὐκ ἐγήγερται κενόν ἅπαν τό κήρυγμα καί ἡ πίστις ἡμῶν» επισημαίνει ο Απ. Παύλος.

Πρωτοπρεσβύτερος Γερασιμάγγελος Στανίτσας