Άγνωστη
Ερχόσουν συχνά τον τελευταίο καιρό,
σχεδόν κάθε βράδυ.
Ερχόσουν μέσα από ένα κλικ της στιγμής.
Και στεκόσουν αινιγματική -μ' ελαφρύ μειδίαμα και
βλέμμα ερευνητικό- αντίκρυ.
Αξίωνες πως τάχα δικές σου ήταν οι σκέψεις μου,
πως του νου τα ταξίδια εσένα είχαν προορισμό.
Ακόμα κι εκείνα τα λιγοστά -στο πρωτοΰπνι, μα και λίγο
πριν χαθεί ο Αυγερινός- όνειρά μου,
δικά σου έλεγες πως ήταν.
Μα πώς να σε γνωρίσω;
Χρειαζόμουν σημάδια...
Πώς να πειστώ πως τούτη 'δω, η τωρινή σου εικόνα:
μάτια πελαγίσια, καστανά μαλλιά, πρόσωπο λευκό
κι απ'της νιότης τη συστολή κάπου να ερυθριάζει,
χείλη σμιλεμένα, της άνοιξης δροσιές
και τ' Αύγουστου σταφύλι·
πώς να πιστέψω ότι 'ναι και δική της;
Εκείνη πάντα ορμούσε σα σκιά και
σαν ιδέα στοίχειωνε.
Στις μυστικές μας συναντήσεις αερικό ήταν.
Πώς να σας ταυτίσω κι ένα να γενήτε;
Άγνωστη... άγνωστη.
γ.χ.γ
7 σχόλια:
Μπράβο Γιώργο!
Δεν ήξερα ότι είσαι και καλλιτέχνης. Καλό ξεκίνημα.
Υπέροχο. Συναγωνίζεται αντάξια τα υπόλοιπα ποιήματά σου. Δεν δημοσιεύεις συχνά αλλά όταν το κάνεις πάντα κάτι μας λες.
Θαυμάσιο! Η ταύτιση του ονειρικού με το πραγματικό είναι επίπονη και συχνά τραυματική. Εύχομαι η δική σου προσπάθεια να στεφθεί από επιτυχία!!!
ΓΔΜ
Πάλι μας ταξίδεψες....μέσα από τους παλμούς της καρδιάς σου… στην άγνωστη!!!
Η γραφή σου και τα όμορφα ξεσπάσματά σου δεν μας αφήνουν να χαθούμε στην ερημιά του κόσμου... όποιος έχει όνειρα στην καρδιά και την ψυχή του, θα βρει τρόπο να καρποφορήσουν όπως του Αύγουστου το σταφύλι.
Η ευαισθησία σου στοχεύει την καρδιά μας και τα όνειρά μας.
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΜΟΥ......
Πράγματι είναι δύσκολο κάτι που εχεις πλάσει ιδανικά στην φαντασία σου να πιστέψεις οτι το έχεις ξαφνικά μπροστά σου . Το θέμα είναι αν θα συμβιβαστείς ...
Όταν το όνειρο γίνεται πραγματικότητα μάλλον προσγειώνεται κανείς. Έχει όμως την δυνατότητα να το ζήσει σε όλο του το μεγαλείο! Ας ελπίσουμε ότι ότι η χαρά θα πάρει τη θέση του καημού στο επόμενο ποίημά σου!
Δημοσίευση σχολίου