Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Έπαινος - Γκαίτε




Να επαινείς κάποιον, αυτό είναι σαν να δηλώνεις τον εαυτό σου ισάξιο μ' εκείνον.

Γκαίτε, Ιοχάν Βόλφγκανγκ

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οταν επαινείς κάποιον με ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, δείχνεις γενναιοδωρία και αγάπη ψυχής, αλλά...ΠΟΥ να βρεθεί τέτοια ψυχή στους μίζερους και κομπλεξικούς εν Χριστώ αδελφούς και ψευδαδέλφους...περιστεράκι μου...

Ανώνυμος είπε...

Kαλημέρα!Την λέξη ''έπαινο''θα την αντικαταστούσα με την λέξη ''τιμή''.Αυτή δε δεν θα πρέπει να ξεπερνά και κάποια όρια κατά την γνώμη μου διότι ΄τι μεγαλύτερη τιμή θα μπορούσαμε να έχουμε από το οτι είμαστε εικόνες του Θεού και ανήκουμε με το βάπτισμά μας στην ''στρατευομένη εκκλησία'';Μακάρι με τον έπαινο να παίρναμε και τη Βασιλεία των ουρανών...αυτό που λένε ''απο το στόμα σου και στου Θεού το αυτί..''.Αλλά γνωρίζουμε πως ο Θεός αλλιώς κρίνει..Αραγε και οι επευφημίες και οι δόξες χαμένες πάνε.Βεβαίως και ο ένας αισθάνεται καλά αισθήματα για τον άλλον και θέλει να τα εκφράσει με κάποιον τρόπο..πρέπει να γνωρίζουμε όμως πως αισθάνεται και η άλλη πλευρά.Κάποιοι φουσκώνουν από υπερηφάνεια ..κάποιοι άλλοι όμως αισθάνονται αμήχανα...και μια τρίτη μερίδα βλέπουν την καρδιά τους να στενοχωρείται..Εχω ακούσει άτομο που μου είπε πως τον επαίνούσαν συνεχώς για το πόσο καλό παιδί είναι .Εφτασε στο σημείο να πει από μέσα του ''Αν ήξερες φίλε μου πόσο βρόμικος είμαι ,δεν θα μίλαγες''...Δεν είναι κακό να πει κανείς έναν καλό λόγο σε κάποιον και συνφωνώ σε αυτό με τη Σαλογραία φτάνει να μην υπερβαίνει τα όρια...πην