Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει
τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,
χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.
Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι,
λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει
σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου.
Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν
έμποροι και κονσόρτσια κι εβραίοι.
Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν
οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν
με το πορτραίτο του Dorian Gray.
Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε,
μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,
όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη
σαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε,
και τη ζωή τους εξακολουθούνε,
νεκροί που η καθιέρωσις τους λείπει.
Κώστας Καρυωτάκης
5 σχόλια:
Δυστυχώς όμως ο ποιητής μάς τα χάλασε, καί νέος ακόμη πήγε καί αυτοκτόνησε...
a
Γιατί τα χάλασε; Έδωσε μια λύση στα αδιέξοδα αυτής της ζωής. Θέλει ηρωισμό να πολεμάς να πνιγείς 10 ώρες και μετά να προσπαθήσεις κάτι άλλο για το λυτρωτικό τέρμα.
Μην νομίσεις δεν έχω τέτοιες τάσεις. Είμαι πολύ δειλός για να τολμήσω κάτι τέτοιο.
Μην τολμήσει να προχωρήσεις στην αυτοκτονία!
Θα χάσεις την ψυχή σου!
Κρέμασε το πετραχήλι και παίρνε τα φάρμακά σου, έστω κι αν έχουν παρενέργειες!
Υπάρχουν και κατασταλτικά που έχουν λιγότερες παρενέργειες.
Αλλά όχι αυτοκτονία.
Δεν έχω διαβάσει Καρυωτάκη.
Καλό το ποίμα του με πολλές αιχμές.
Δεν κατάλαβα ποιος παπάς θέλει να αυτοκτονήσει.
Στις ψυχιατρικές κλινικές όλο και βλέπεις παπάδες να τους νοσηλεύουν.
Στην Θεσσαλονίκη υπάρχουν και πολλοί αγιορείτες στις κλινικές αυτές.
Είναι η νόσος της εποχής.
Η τρέλα κτυπά κάθε ένα.
Περισσότερο αυτούς που καταπιέζονται.
Κύριε Τελέβαντε
απόξω κι ανακατωτά τις ξέρεις τις φαρμακολογίες, βλέπω, θαυμάζω!
Δημοσίευση σχολίου