Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Ἕνα ποντικάκι κάποτε…

Ἕνα ποντικάκι κάποτε παρατηροῦσε ἀπὸ τὴν τρυπούλα του τὸν ἀγρότη καὶ τὴν γυναίκα του ποὺ ξεδίπλωναν ἕνα πακέτο. Τί λιχουδιὰ ἄραγε ἔκρυβε ἐκεῖνο τὸ πακέτο; Ἀναρωτήθηκε.
   Ὅταν οἱ δύο ἀγρότες ἄνοιξαν τὸ πακέτο, δὲν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ἦταν τὸ σὸκ ποὺ ἔπαθε, ὅταν διαπίστωσε πὼς ἐπρόκειτο γιὰ μία ποντικοπαγίδα!
 Τρέχει γρήγορα λοιπὸν στὸν ἀχυρώνα γιὰ νὰ ἀνακοινώσει τὸ φοβερὸ νέο!:
-Μία ποντικοπαγίδα μέσα στὸ σπίτι! Μία ποντικοπαγίδα μέσα στὸ σπίτι!
. Ἡ κότα κακάρισε, ἔξυσε τὴν πλάτη της καὶ σηκώνοντας τὸν λαιμό της εἶπε: “ Κὺρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πὼς αὐτὸ ἀποτελεῖ πρόβλημα γιὰ σᾶς. Ἀλλὰ δὲν βλέπω νὰ ἔχει καμιὰ ἐπίπτωση σὲ μένα! Δὲν μὲ ἐνοχλεῖ καθόλου ἡ ποντικοπαγίδα στὸ σπίτι!”
. Τὸ ποντικάκι γύρισε τότε στὸ γουρούνι καὶ τοῦ φώναξε: “ Ἔχει μία ποντικοπαγίδα στὸ σπίτι! Ἔχει μία ποντικοπαγίδα στὸ σπίτι!”
. Τὸ γουρούνι ἔδειξε συμπόνια ἀλλὰ ἀπάντησε: “ Λυπᾶμαι πολὺ κὺρ ποντικέ μου, ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ κάνω τίποτα ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ προσευχηθῶ. Νὰ εἶσαι σίγουρος ὅτι θὰ τὸ κάνω. Θὰ προσευχηθῶ.”
. Τότε τὸ ποντίκι στράφηκε πρὸς τὸ βόδι καὶ τοῦ φώναξε κρούοντας τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου: “ Ἔχει μία ποντικοπαγίδα στὸ σπίτι! Ἔχει μία ποντικοπαγίδα στὸ σπίτι!”
. Καὶ τὸ βόδι ἀπάντησε: “ Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολὺ λυπᾶμαι γιὰ τὸν κίνδυνο ποὺ διατρέχεις, ἀλλὰ ἐμένα ἡ ποντικοπαγίδα τὸ μόνο, ποὺ μπορεῖ νὰ μοῦ κάνει, εἶναι ἕνα τσιμπηματάκι στὸ δέρμα μου! “
. Ἔτσι, ὁ καλός μας ποντικούλης, ἔφυγε μὲ κατεβασμένο τὸ κεφάλι, περίλυπος καὶ ἀπογοητευμένος, γιατί θὰ ἔπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, νὰ ἀντιμετωπίσει τὸν κίνδυνο τῆς ποντικοπαγίδας!
. Τὴν ἑπομένη νύχτα, ἕνας παράξενος θόρυβος, κάτι σὰν τὸν θόρυβο ποὺ κάνει ἡ ποντικοπαγίδα ὅταν κλείνει, ξύπνησε τὴν γυναίκα τοῦ ἀγρότη ποὺ ἔτρεξε νὰ δεῖ τί συνέβη. Μέσα στὴν νύχτα ὅμως, δὲν πρόσεξε πὼς στὴν παγίδα πιάστηκε ἀπὸ τὴν οὐρὰ ἕνα φίδι ….
. Φοβισμένο τὸ φίδι δάγκωσε τὴ γυναίκα. Ὁ ἄντρας της ἔτρεξε γρήγορα καὶ τὴν πῆγε στὸ νοσοκομεῖο. Ἀλλοίμονο ὅμως, τὴν ἔφερε στὸ σπίτι μὲ πολὺ ὑψηλὸ πυρετό. Ὁ γιατρὸς τὸν συμβούλεψε νὰ τῆς κάνει ζεστὲς σουπίτσες. Ἔτσι ὁ ἀγρότης ἔσφαξε τὴν κότα, γιὰ νὰ κάνει μία καλὴ κοτόσουπα!
. Ἡ γυναίκα ὅμως πήγαινε ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο καὶ ὅλοι οἱ γείτονες ἔρχονταν στὴν φάρμα νὰ βοηθήσουν. Ὁ καθένας μὲ τὴν σειρὰ του καθόταν στὸ προσκεφάλι τῆς γυναίκας ἀπὸ ἕνα 8ωρο. Γιὰ νὰ τοὺς ταΐσει ὅλους αὐτοὺς ὁ ἀγρότης ἀναγκάστηκε νὰ σφάξει τὸ γουρούνι.
. Τελικὰ ὅμως ἡ γυναίκα δὲν τὴν γλύτωσε! Πέθανε! Στὴν κηδεία της ἦρθε πάρα πολὺς κόσμος, γιατί ἦταν καλὴ γυναίκα καὶ τὴν ἀγαποῦσαν ὅλοι. Γιὰ νὰ φιλοξενήσει ὅλον αὐτὸν τὸν κόσμο ὁ ἀγρότης ἀναγκάστηκε νὰ σφάξει τὸ βόδι.
. Ὁ κὺρ Ποντικός μας ἔβλεπε ὅλο αὐτὸ τὸ πήγαιν᾽- ἔλα ἀπὸ τὴν τρυπούλα του μὲ πάρα πολὺ μεγάλη θλίψη…….

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ:
Χάσαμε τὴν ἀνθρωπιά μας καὶ ἐνισχύσαμε τὸν ἀτομισμό μας..!
Ὅταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε ὅλοι σὲ κίνδυνο!
Εἴμαστε ὅλοι συνεπιβάτες σ᾽ αὐτὸ τὸ πλοῖο ποὺ λέγεται ζωή!
Ὁ καθένας μας ἀποτελεῖ κρίκο τῆς ἴδιας ἁλυσίδας!
Εἴμαστε σὰν τὶς ἴνες ἑνὸς ὑφάσματος.
Καὶ ἂν ἕνα μέρος τοῦ ὑφάσματος χαλάσει, τὸ ὕφασμα εἶναι ἄχρηστο….

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ.

Ἐμεῖς εἴμαστε τὰ ποντικάκια..
Ἐμεῖς ὅμως εἴμαστε καὶ οἱ κότες..
Ἐμεῖς καὶ τὰ γουρούνια.
Ἐμεῖς καὶ τὰ βόδια.
ΓΙ᾽ ΑΥΤΟ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ πὼς εἶναι ἀδύνατον νὰ γελᾶμε, ἂν δὲν γελάει ὁλόκληρη ἡ γειτονιά.

Πηγή: Χριστιανική Βιβλιογραφία

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτή η ανάρτηση αξίζει πολλά.
Ας ξυπνήσουν οι πιστοί από την μόνιμη χειμέρια νάρκη.

Ανώνυμος είπε...

Τελικά το ποντικάκι είναι ο κάθε ΕΓΩ.
Ας ξυπνήσω προτού με φάνε τα παμφάγα ζώα της κοινωνίας μας.

Ανώνυμος είπε...

Αυτή είναι η αλήθεια