Συνεχίζονται οι τομείς δράσεως του Ιερού Ναού Αγίας Μαρίνης Πατρών. Την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012 με πρωτοβουλία του π. Παναγιώτη Θωμά έγινε για πρώτη φορά εθελοντική αιμοδοσία στην ενορία. . Οι ενορίτες αγκάλιασαν και αυτή την πρωτοβουλία με την ολοπρόθυμη συμμετοχή τους. Συγκεντρώθηκαν 22 μονάδες αίματος. Όλοι οι αιμοδότες ζήτησαν να πραγματοποιηθεί ξανά η υπέροχη αυτή φιλάνθρωπος προσπάθεια.
8 σχόλια:
από τις φωτό λείπουν 4 φιάλες αίμα. Πού είναι;
w
W.Δεν Λείπουνε Απλά δεν τις Βλέπεις στις Συγκεκριμένες Φωτογραφίες. Κάποιοι Άνθρωποι από Αυτούς που Έδωσαν Αίμα δεν Θέλανε να Δείξουνε το Προσωπό τους στις Φωτογραφίες Θέλανε να Κάνουνε Αυτή την Πράξη Τελείως Αθόρυβα είναι Προς Τιμή τους Αυτό!Συγχαρητήρια σε Όλους Όσους Συμμετείχανε σε Αυτή την Προσπάθεια είναι Δείγμα Αληθινής Αγάπης Αυτό που Κάνανε.
7.27 Γιατί γράφεις τα πρώτα γράμματα των περισσοτέρων λέξεων κεφαλαία; Άλλαξε κάτι στην ορθογραφία και δεν το πήραμε χαμπάρι οι υπόλοιποι;
Εγώ Έτσι Γουστάρω και θα το Συνεχίσω Έτσι σε Όποιον Αρέσει Αγαπητέ 12.24π.μ 10 Φεβρουαρίου!
Δεν καταλαβαίνω γιατί οι Έλληνες δε πάμε να δώσουμε δυο φορές το χρόνο αίμα χωρίς να μας προτρέψουν ή και να μας πιέσουν. Καλές οι πρωτοβουλίες της Εκκλησίας. Μήπως όμως θα πρέπει να ενταχθεί στην ποιμαντική της και όχι στην ευκαιρία της στιγμής;
Μπράβο στον παππούλη που πρώτος έδωσε αίμα αυτό διδάσκει τον κόσμο ότι δεν λέει μόνο λόγια αλλά πραγματοποιεί και ο ίδιος την προσφορά.
Έτσι το θυμάμαι τον π. Παναγιώτη και στην Καρτάλη από το πρωί ως το βράδυ να τρέχει για όλους μας. Βέβαια το καλύτερο τα καλαμπούρια του. Μερικά από αυτά τα θυμάμαι και γελάω και τώρα.
Μανώλης, Θόδωρος, Κωνσταντίνος και Παναγιώτης η ζωή του οικοτροφείου στα χρόνια μας. Οι δύο τελευταίου τώρα παπάδες. Την ευχή σας Πατέρες.
Τα σέβη μου τα ειλικρινή και οι προσευχές μου πάντα για τον «θείο» κ. Ψαλτάκη.
Δ
Αγαπητέ Δ
(φίλε, μάλλον, απ'τα παλιά),
το μήνυμά σου με έκανε να γυρίσω μερικά χρόνια πίσω. Στη λατρεμένη εκείνη εποχή των φοιτητικών μας χρόνων, στη ζωή κάτω απ'το στοργικό βλέμμα του "θείου"! Στις ιεραποστολικές μας εξορμήσεις τόσο στα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων όσο και στη πλατεία Ομονοίας! Θυμάσαι; Κατηχητικά, ομάδες, κατασκηνώσεις, κύκλοι, χρόνια δοσμένα στο Χριστό. Και μαζί με όλα τα υπόλοιπα, οι "ολονύκτιες αγρυπνίες" στο οικοτροφείο μας, τα αστεία μας, τα τραγούδια μας! Περιπέτειες ωραίες, αναμνήσεις ζωηρές!!! "Ωριοτόνιστο, θείο, θα σε κάμω τραγούδι, γλυκό μου οικοτροφείο..."!
Πολύ θα χαρώ να μάθω ποιος είσαι, φίλε Δ.
Ο π. Παναγιώτης είναι παλικάρι. Δίνει αίμα για να πάρει Πνεύμα. Σε συγχαίρω παπά μου που κάνεις την αρχή ο ίδιος. Να έχεις υγεία. Καλούς αγώνες για την απομακρυσμένη ενορία την οποία προσπαθείς να την κάνεις πρωτοπόρα.
Δημοσίευση σχολίου