Επειδή είναι εσταυρωμένος ο (άγιος) Φιλάρετος μπορεί να βλέπει τη δόξα του Αγίου Πνεύματος στον μοναχό που εκάρη, στον λαϊκό που βαπτίστηκε, στον διάκονο και ιερέα που χειροτονήθηκαν. Αυτή είναι η δόξα της αρχιεροσύνης του. Σε όποιον ενεργεί το Άγιο Πνεύμα τον καθιστά ικανό να βλέπει στους άλλους μέσα σε Αυτό. Όποιος δε επίσκοπος περιφρονεί τα άλλα μέλη του σώματος του Χριστού και τα καταδυναστεύει, παραδίδεται σε εγκατάλειψη χάριτος. Κινείται μέσα στο Άγιο Πνεύμα που όμως δεν τον ξέρει, τον αγνοεί. Κινδυνεύει να λειτουργεί, να χειροτονεί, να εξομολογεί, να θεραπεύει, να θεολογεί, να ανασταίνει νεκρούς και παρ'όλα αυτά να ακούσει το λόγο του Θεού να του λέει: ``Δεν σε ξέρω``. Δεν συμβαίνει αυτό γιατί κάποιος κλέβει και βλασφημεί αποδίδοντας στον εαυτό του δόξα που δεν του ανήκει. Δεν συμβαίνει γιατί αντί να αποδώσει όλα τα ανωτέρω στην εξουσία του Αγίου Πνεύματος τα αποδίδει στον εαυτό του. Το Άγιο Πνεύμα δεν απειλείται από εμάς, ούτε λυπάται γιατί του παίρνουμε τα δικά Του. Αυτή η εγκατάλειψη συμβαίνει γιατί ο επίσκοπος διαιρεί μέσα του τη χάρη του Θεού από τον πόθο του λαού. Αλλά και ο πόθος αυτός κινείται από τη χάρη. Εάν όμως περιποιείται το λαό και δεν απελπίζεται γι' αυτόν, πώς η κεφαλή τον αποστρέφεται;
Αυτό βέβαια ισχύει και για τον μοναχό, τον λαϊκό, και τον ιερέα που αδυνατούν να δουν τη δόξα του Αγίου Πνεύματος στη χάρη της αρχιεροσύνης που φέρει ο επίσκοπος ή ακόμα και την παρουσία Του μέσα στη ζωή των αλλοεθνών, των αλλοθρήσκων και ετεροδόξων (βλ. π.χ. το παράδειγμα των Εβραίων με τους εθνικούς), εν τέλει τη ζωοποιό δύναμή Του σε όλο τον κόσμο. Μόνο εάν αγνοήσουμε την επίγειο ``δόξα``, μας δίδεται από τον Παράκλητο η θέα της δόξας των αδελφών μας' και μόνον σε αυτή την θέα ενεργεί η δόξα του δικού μας χαρίσματος. Όταν ο επίσκοπος αναπαύεται στην καρδιά μας και εμείς στη δική του, τότε μετέχουμε στην Πεντηκοστή. Εάν όμως κάποιος λείπει, τότε εισερχόμαστε στην οδό της Γεθσημανή. Πίνουμε ως Εκκλησία ένα πικρό ποτήριο.
(Απο τον βίο του Αγίου Φιλαρὲτου που γράφει ο π. Κ .Νευροκοπλής στο βιβλίο ``Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ`` `εκδόσεις Ίνδικτος,σελ.16-18)
Υάκινθος
4 σχόλια:
Κείμενο προβληματισμού για κληρικολαϊκούς.
Οι περισσότεροι των επισκόπων και των κληρικών έχουν μόνο την δική τους παρέα στην οποία δεν μπορεί να μπει ο άλλος αφού δεν προσκυνά τις απόψεις του επισκόπου ή του κληρικού. Τώρα κατανόησα για το λόγο τον οποίο όλο και χειροτερεύουν τα εκκλησιαστικά της ψωροκώσταινας.
αδυνατούν να δουν τη δόξα του Αγίου Πνεύματος στη χάρη της αρχιεροσύνης που φέρει ο επίσκοπος ή ακόμα και την παρουσία Του μέσα στη ζωή των αλλοεθνών, των αλλοθρήσκων και ετεροδόξων (βλ. π.χ. το παράδειγμα των Εβραίων με τους εθνικούς)
Το κείμενο μου μοιάζει με απάντηση στο κείμενο του π. Αναστασίου! Ή μήπως κάνω λάθος;;;;;;;;;;
Έιπε ο Άγιος Αρσένιος Μπόκα: Θέλετε καλούς ιερείς; Γεννήστε τους!
Δημοσίευση σχολίου