Την Κυριακή το μεσημέρι κατευθυνόμουν με το αυτοκίνητο με προορισμό «επίσημο γεύμα». Στον δρόμο, στην περιοχή Κρητικών, συνάντησα γνωστή λογοτέχνιδα της Πόλεως, να περπατά διαβάζοντας. Την χαιρέτισα, και είδα πως στο τσαντάκι της, είχε ένα μικρό κοτοπουλάκι, τον «Παταβούκο» όπως μου το σύστησε. Του τράβηξα μερικές φωτογραφίες για να τις δείτε και εσείς. Φεύγοντας η κυρία, ο «Παταβούτας» είχε νάζια και χαρές. Μάλλον επειδή είναι ακόμα μικρός και δεν μπορεί να συμπεριληφθεί εις «επίσημο γεύμα» ακόμα. Υπομονή θα έλθει ο καιρός του.
35 σχόλια:
Σε λίγες βδομάδες θα γίνει υπέροχη μακαρονάδα. Υπάρχει και κρίση!
Καλέ!!!! που το βρήκε και το υιοθέτησε. Όλα θα τα περίμενα να τα δω αλλά όχι και κοτοπουλάκι. Αν είχε παπαγαλάκι θα ήταν κάτι το συνηθισμένο. Πρώτη φορά βλέπω να βγάζουν βόλτα ένα οικόσιτο.
Η πρώτη και η τελευταία φωτο είναι όλα τα λεφτά!!!!!!
Πρωτότυπο. Δείχνει άνθρωπο με ευεσθυσίες. Ευτυχώς που το άρπαξε από την πόρτα του αυτοκινήτου που αμέριμνα έκανε βολτούλα. Και λέω ευτυχώς διότι οι σκέψεις σου είναι επικίνδυνες ιστολόγε. Η λογοτέχνιδα δεν νομίζω να το ονειρεύεται στο πιάτο καθότι και καλλίγραμμη. Όλες οι γυναίκες κάνουν μόνιμα δίαιτα.
Το πουλί αυτό έχει μια αίσθηση ελευθερίας και αφοβίας. Κάνει βόλτες χωρίς φόβο. Κάθετε στα δάχτυλα χωρίς αγωνία. Γιατί ο άνθρωπος να ζει μόνιμα με την αγωνία του τώρα και του αύριο;
Η συγκεκριμένη ΔΕΝ έκανε ΠΟΤΕ της δίαιτα. Ήταν λιγόφαγη από μικρή λόγω κακής παιδικής ηλικίας.Το έχει εξηγήσεις στις σελίδες της.
Ανώνυμε
που ρωτάς γιατί οι άνθρωποι έχουμε αγωνία για το αύριο θα σου θυμίσω την πορεία των ισραηλιτών στην Ερημο...οταν σκέφτηκαν να μαζέψουν μάννα και για την επόμενη μέρα, το μάννα εκείνο ΣΑΠΙΖΕ διοτι ο Θεός ήθελε να έχουν οι άνθρωποι
ΜΟΝΟ σε ΕΚΕΙΝΟΝ ολη τη ΕΛΠΙΔΑ και ΟΧΙ ΣΤΑ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ.
ΟΙ Εντολές είναι σαφείς.
Δυστυχώς αρνούμαστε να τις τηρήσουμε εξ όλης ψυχής, καρδίας,διανοίας...
Αυτη την αλήθεια (με το μάννα κλπ) την υπαινίσσεται και ο Απόστολος στους στίχους:
" Καθώς γέγραπται, ο το πολύ ουκ επλεόνασε και ο το ολίγον ουκ ηλαττόνησε (Β Κορινθ.κεφ. η)
Σήμερα ο Θεός δεν στέλνει Μάννα. Πέρασε ο καιρός και ο καθένας πρέπει να μεριμνά για τον εαυτό του και για την οικογένειά του τα απαραίτητα Σαλογραία.
Δεν είπαμε να καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια, αγαπημένο μου, αλλά...
ΟΧΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ.
ΤΙ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΑΝ ΛΩΛΑΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΓΧΟΣ;
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ Η ΔΥΝΑΜΗ.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.
Είναι πολύ σπουδαίο να αγωνιζόμαστε ΣΑΝ να εξαρτώνται ΟΛΑ από μας και να είμαστε ΕΙΡΗΝΙΚΟΙ σαν να εξαρτώνται ΟΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ.
Αυτό μου έμαθαν κάποτε στο κατηχητικό, όταν ήμουνα μικρή πεταχτούλα και χαζή, και το βρήκα σοφό και προσπαθώ να το εφαρμόζω το κατά δύναμη.
Και ΠΟΤΕ ο Κύριος δεν με άφησε. Ουτε στα εύκολα ούτε στα δύσκολα.
ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...
σαφώς η προτελευταία φωτό είναι φωτογραφικώς η πλέον ενδιαφέρουσα!. Μπράβο σου ιστολόγε!
Δεν ξέρω το γιατί αλλά όλες οι φωτό είναι καλές. Μπορεί κάποιος να πει πως δεν είναι καλλιτεχνικές. Η κάθε στάση στην φωτογραφία άφησαν την φαντασία μου να κάνει δημιουργικούς συνειρμούς.
Τάσο ξύπνα δεν θα προφτάσει να έλθει ο καιρός του για να το φας. Πρώτα θα έλθει ο δικός μας. Το τέλος της Ελλάδας έφτασε. Σε βλέπω να μετακομίζεις για Ιταλία σύντομα.
Βγάζει βόλτα μιά κότα, κι΄ὕστερα νομίζει πῶς δέν σάλεψε στ΄ἀλήθεια!!
Τί ἄλλο θά δοῦμε!
ΟΧΙ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΕΣ!
ΜΕΙΖΩΝ Ο ΕΝ ΗΜΙΝ...
Συνέχισε τον «καλό αγώνα» και την σπουδαία προσφορά σου στην νεολαία που πέρασε από τα χέρια σου και πάντα θα θυμάται την θετική ενέργεια που της μετέφερες. Κάπου στο Ευαγγέλιο κάνει την αναφορά Μακάριοι έστε, όταν ονειδίσωσιν υμάς καί διώξωσιν καί ειπωσιν πάν πονηρόν ρήμα καθ' υμών.
Πέρα από αυτό σιωπώ διότι θα πέσω σε κατάκριση αν πω κάποια βαριά κουβέντα για κάποιον σχολιαστή.
Συνέχισε να έχεις την αυθεντικότητα την οποία αγαπήσαμε από σένα.
Α. Θ
Καλέ μου Γάιδαρε, αφού το λέει μόνη της η γυναίκα...είναι βαριά σαλεμένηηηηη! Τώρα και με την κρίση ΑΠΟΓΙΝΕ! Τι πσάχνεις και συ να βρεις, χρυσούλι μου; Χαχα...πολυ χαίρομαι που σε πετυχαίνω...
;-)
:-) γειά σου Σαλογραῖα μουμέ τήν κότα σου!!! (κι΄ἄς παρεξηγήθηκε κάποιος συν-χολιαστής, δέν πειράζει)
Μέ τήν εὐκαιρία, ὑπάρχει πρόβλημα ἠχογράφησης στό πι-σι, γι΄αὐτό καί δέν σου ἔστειλα κάτι.
Τι σημαίνει Παταβούκος;
Εντάξει Γάϊδαρε.
Τώρα που θα πέσει η πείνα, αυτοί με τις κότες δεν θα πούνε το αβγό αβγουλάκι. Κάτι θα τρώνε!
Αλιά στους άλλους, τους δήθεν, τους πρωτευουσιάνους!
Θα περιμένω το αρχείο. Είπα και γω! Το ξέρω ότι με βοηθάς πάντα με όλη τη χριστιανική σου αγάπη!
;-)
Αναστάσιε σε ποιο επίσημο γεύμα πήγες;
Με ποιες προσωπικότητες βρέθηκες;
Πέσμας και γι’ αυτό και όχι μόνο για το πετεινό της τσάντας.
Ναι, ναι Αναστάσιε!
Τι ήθελες στην παλιά Πάτρα, εκείνο το μεσημέρι; Γιατί κουβάλαγες κοντά τη φωτογραφική μηχανή; Γιατί φόραγες κοστουμάκι πρώτο; Γιατί ήσουν φρεσκοξυρισμένος; Ομολόγησε!
;-)
Παταβούκος
μου είπε η Τρελόγρια είναι αυτός που για να τον πιάσεις, τον
ΠΑ-τάς (ελαφρά κάτω) και μετά τον
ΒΟΥ-τάς, διότι είναι ένα κοτόπουλο που ως προσωπικότης- συνελόντι ειπείν- πάσχει από μια αμφιθυμία και ενώ θέλει να έρθει κοντά σου- όταν πας εσύ κοντά του- αυτό φεύγει τρέχοντας, οπότε, πρέπει
να το ΠΑ-τήσεις ελαφρά κάτω για να το ΒΟΥ-τήξεις, χαχα κατάλαβες;
εξού και...ΠΑΤΑ-ΒΟΥ-κος, χαχα!
(ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΑΒΟΥΚΟ, Η ΤΡΕΛΟΓΡΙΑ ΤΑ ΟΡΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΒΟΥΝΑ ΘΑ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ!
ΘΑ ΤΗΝ ΧΑΝΑΜΕ!)
Ο Παταβούκος είναι ο άτυπος ψυχαναλυτής της, νομίζω...
Στην παλιά Πάτρα (11.26) κατοικεί η μητέρα μου την οποία είχα πάει να δω.
Από την περιοχή της Δεξαμενής διερχόμουν εποχούμενος.
Την φωτογραφική μηχανή την έχω πάντα στην τσάντα μου.
Κουστούμι δεν φορώ ποτέ όταν πιάνουν οι ζέστες, δεν αντέχω το μακριμάνικο πουκάμισο, το σακάκι, μα ούτε και την γραβάτα.
Πάντα το πρωί ξυρίζομαι.
Όσα ρώτησες τα μολόγησα.
Να είσαι καλά …….
Ωραιος ο Τασοοοος...
Τάσο;;;
ΣΕ ΠΑΩΩΩ...!!!!!!!!!
;-)
Και γω το πάω το γλυκούλι μου το ...ζουμπουρλούδικο!
Εγώ δε τον πάω και τόσο...!!!
Αρκετά τον λιβανίσατε... φτάνει, αρκετά...
ζήλια!!!!!!
γενικα...
την παλευετε όλοι σας;
Υπέροχο ως θέμα και οι φωτογραφίες καλές.
Ένα πουλάκι μες στην πόλη να το βγάζουν βόλτα. Πρωτότυπο.
Το πουλάκι έχει σοβαρότατο συμβολισμό για μένα.
Αναστάσιε
έβαλες κοντά κοντά τις συμφοιτήτριες βλέπω, χαχα...
ΚΑΜΊΑ ΣΧΕΣΗ!
Αναστάσιε, περιστεράκι μου
;-)
Mετά από τρία χρόνια
ξαναμπαίνω στη σελίδα κάτω από τις φωτογραφίες με το λατρεμένο κοτόπουλο και θέλω να ρωτησω αν γνωρίζει κάποιος τι απόγινε ο Παταβούκος.
Βασικά, όταν μεγάλωσε και έδειξε κοκοράκι, τον χάρισα στην οικογένεια ενός ιερέα στη Ναύπακτο...έκτοτε...ξέχασα να ξαναρωτήσω..ίσως και να φοβάμαι μήπως και ακούσω ότι έγινε...κοκορόσουπα...
;-(
Αν κάποιος γνωρίζει, ας μου πει..αλλά με το μαλακό...
;-(
Αγαπημένη Σαλογραία το μικρό κοτοπουλάκι τον «Παταβούκο» νομίζω ότι θα τον έκαναν όταν μεγάλωσε μια υπέροχη μακαρονάδα, είναι αδύνατο να έγινε «κοκορόσουπα».... Δεν μπορώ να αποκλείσω ότι θα το παίζει και κόκορας στο κοτέτσι. Επειδή αυτά τα υποθέτω κάνω παράκληση θερμή, όποιος γνωρίζει να μας πει, πάντα με το μαλακό, μην μου πάθεις και τίποτα, στην ηλικία που είσαι…..
Τάσο πειραχτήρι!
;-)
Σου αρέσει πάντα να μου τραβάς σε παλιόγριες την κοτσίδα!
Δημοσίευση σχολίου