Ναί, χωρὶς ἱερὸ Κλῆρο δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ μόνο ὁ Κλῆρος δὲν εἶναι Ἐκκλησία. - Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος

 Οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες καμαρώνουν ποὺ τὰ Εὐαγγέλια εἶναι γραμμένα στὴ γλώσσα μας, δὲν τὰ διαβάζουν, ὅμως! Ἡ γνώση ποὺ ἔχουν πολλοὶ συμπατριῶτες μας γιὰ τὴν Ἁγία Γραφή, ἀρχίζει καὶ τελειώνει στὶς χολλυγουντιανὲς ταινίες τῆς Μεγ. Ἑβδομάδος. Οἱ χριστιανοί μας θὰ μποροῦσαν νὰ ὁρκιστοῦν κιόλας ὅτι οἱ Πρωτόπλαστοι στὸν Παράδεισο ἔφαγαν μῆλο, ὅτι τὰ Εὐαγγέλια εἶναι 12, ὅτι ὁ Ἄγγελος ἔδωσε στὴν Παρθένο κρῖνο καὶ ὅτι ἡ Μαρία Μαγδαληνὴ ἦταν πόρνη. Τὸ μόνο «ἁγιογραφικὸ» χωρίο ποὺ διανθίζει τὶς συζητήσεις τῶν πλείστων Ἑλλήνων εἶναι τὸ «πίστευε καὶ μὴ ἐρεύνα», ποὺ δὲν ὑπάρχει πουθενὰ στὴν Γραφή. Ἕνα μεγάλο τμῆμα τοῦ λαοῦ μας δὲν λειτουργεῖται τὶς Κυριακές, δὲν μετέχει στὰ Μυστήρια, βαρυέται τὸ κήρυγμα, θέλει νὰ ἔχει καλοὺς ἱερεῖς, ὄχι ὅμως νὰ γίνουν τὰ παιδιά του, καὶ κάθε φορὰ ποὺ θέλει νά’χει λόγο στὰ ἐκκλησιστικά, διακηρύσσει «...κι ἐμεῖς εἴμαστε Ἐκκλησία»! Στὸ τέλος ὅλοι ἐπαναπαύονται μὲ τὸ νὰ θεωροῦν Ἐκκλησία μόνο τὴν Ἱεραρχία τῶν Ἐπισκόπων καὶ ἐναποθέτουν σ’αὐτὴν τὶς ὑποχρεώσεις τους. Ναί, χωρὶς ἱερὸ Κλῆρο δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ μόνο ὁ Κλῆρος δὲν εἶναι Ἐκκλησία.

Ἀπόρροια αὐτῆς τῆς δίνης εἶναι ἡ ἀνερμάτιστη ἄποψη περὶ Ἐκκλησίας ποὺ ἔχουν οἱ πολιτικοί μας, οἱ ὁποῖοι συναντοῦν τὸ λαό μας στοὺς ἑσπερινούς καὶ στὶς λιτανείες, ἀλλὰ ὅταν νομοθετοῦν στὸ Κοινοβούλιο ψηφίζουν ἀντιεκκλησιαστικά. Χριστιανοί μας εἶναι κι αὐτοί, βαφτισμένοι ἀπὸ τὰ χέρια μας, ζοῦν τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση στὶς οἰκογένειές τους, ὅμως, δὲν τὴν διακρίνουν στὴν ψυχοσύνθεση τῶν ψηφοφόρων τους οὔτε τολμοῦν νὰ τὴν προασπιστοῦν σὲ διεθνῆ φόρα.

Μιλοῦν γιὰ χωρισμὸ Ἐκκλησίας-Πολιτείας χωρὶς νὰ ξέρουν τί θὰ σημάνει αὐτὸς ὁ χωρισμός. Βεβαίως χρειάζεται νὰ ἐπαναπροσδιορίσουμε τὸ ρόλο μας μέσα στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, ὅμως, ὄχι μὲ τὴν ἀρνητικὴ προμετωπίδα ἑνὸς χωρισμοῦ. Ἀκόμα· οἱ πολιτικοί μας ἀναγνωρίζουν τὴν χρησιμότητα τῆς Ἐκκλησίας στὸν τομέα τῆς φιλανθρωπίας, παραγνωρίζουν ὅμως τὸ γεγονός, ὅτι ἡ φιλανθρωπία γιὰ μᾶς δὲν εἶναι σκοπός, εἶναι καρπὸς τῆς πνευματικῆς ἐργασίας μας πάνω στὸ εὐαγγελικὸ κήρυγμα.

Περίεργο εἶναι ποὺ κι ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, ὅταν θέλουμε νὰ ἐπιδείξουμε τὴν ἀναγκαιότητα τῆς ὑπάρξεώς μας, προτάσσουμε τὰ Ἱδρύματά μας ! Λὲς κι ἂν ὑπάρξει ποτὲ στὸν τόπο μας ἄριστη προνοιακὴ κρατικὴ περίθαλψη, τότε ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ ἔχει λόγο ὕπαρξης!   

Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος