Ο κάθε διπλανός μας, ο κάθε πλησίον μας είναι «σαρξ εκ της σαρκός μας» (Πρβλ. Εφ. 5,30). Μπορώ ν’ αδιαφορήσω γι’ αυτόν, μπορώ να τον πικράνω, μπορώ να τον μισήσω; Αυτό είναι το μεγαλύτερο μυστήριο της Εκκλησίας μας. Να γίνουμε όλοι ένα εν Θεώ. Αν αυτό κάνουμε, γινόμαστε δικοί Του. Τίποτα καλύτερο δεν υπάρχει απ’ αυτή την ενότητα. Αυτό είναι η Εκκλησία. Αυτό είναι η Ορθοδοξία. Αυτό είναι ο Παράδεισος. Ας διαβάσουμε απ’ τον Ευαγγελιστή Ιωάννη την Αρχιερατική Προσευχή. Προσέξτε τους στίχους: «ίνα ώσιν εν, καθώς ημείς… ίνα πάντες εν ώσι, καθώς σύ, Πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοί… ίνα ώσιν εν, καθώς ημείς έν εσμέν… ίνα ώσι τετελειωμένοι εις έν… ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ’ εμού». (Ιω.17, 11-21-22-23-24)
Γέροντας Πορφύριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου