Προσλαλιά μάνας κατά την εξόδιο ακολουθία του 19χρονου γιού της

Τὸν περασμένο Αὔγουστο ἀναχώρησε γιὰ τὴν αἰωνιότητα ὁ 19χρονος Βασίλειος ἀπὸ τὴν Ἁλίαρτο Βοιωτίας, τελευταῖος γιὸς τοῦ ἱερατικοῦ ζεύγους π. Παναγιώτη καὶ Μαργαρίτας, ἀφοῦ δοκιμάστηκε ἀπὸ τὴν νόσο τοῦ καρκίνου λίγο μετὰ τὴν ἐπιτυχία του στὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Μεταφέρουμε ἀποσπάσματα τῆς προσλαλιᾶς τῆς θεολόγου μητέρας τοῦ Μαργαρίτας, κατὰ τὴν ἐξόδιο ἀκολουθία:

«Σήμερα σᾶς παρακαλοῦμε, μὴν ψάχνετε γιὰ ἀπαντήσεις λογικές του παρόντος καιροῦ. Σήμερα σᾶς παρακαλοῦμε ἐμεῖς, ἡ οἰκογένειά του, ἁρπάξτε τὴν εὐκαιρία νὰ περάσετε στὴν ἄλλη λογική, στὴ σχοινοβασία τῆς πίστης, στὴν ἄλλη ἀνάγνωση τῆς ζωῆς. Γιατί σ’ αὐτὴ τὴ διαδρομὴ ὁ Βασίλης ἔτσι περπάτησε καὶ ἀγάπησε τὴν δοκιμασία του καὶ μᾶς ἔλεγε συχνά: «Εἶναι ἡ καλύτερη χρονιὰ τῆς ζωῆς μου, ἡ ἀσθένεια εἶναι εὐλογία καὶ εὐκαιρία».

Καί ὅσο ἡ ἀσθένεια ἔφθειρε τὸ νεανικό του σῶμα, τόσο ἀνανέωνε τὸ πνεῦμα του καὶ καθάριζε τὴν ψυχή του. Ὁ μικρότερός μας προπορεύεται σήμερα. Ἴσως καὶ ὁ καλύτερός μας. Καὶ εἶναι! Ὁ Βασίλης στὴν ἀρχὴ τῆς δοκιμασίας του ἔλεγε: «Ἴσως ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς νὰ εἶναι ἡ ἁγιότητα».

Καὶ στὸ τέλος ἔλεγε: «Θέλω τὴν ἁγιότητα. Δὲν φοβᾶμαι τὸν θάνατο». Μᾶς ἔλεγε συχνά: «Φοβᾶμαι, μήπως χάσω τὸν παράδεισο». (Πηγή: περιοδικό Ιωάννης ὁ Βαπτιστής, τ. 573, σελ. 181-182).

Καθὼς διανύουµε τὴν περίοδο τοῦ Τριωδίου, μὲ τὰ κατανυκτικὰ ἀναγνώσματα, τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Κρίσεως, τὸ Ψυχοσάββατο, ἂς διδαχθοῦµε ἀπὸ τὴν πίστη τοῦ Βασίλη καὶ τῶν εὐσεβῶν γονέων του καὶ κατὰ τὴν παρότρυνση τῆς πονεµένης πρεσβυτέρας «ἂς σκεφτοῦμε μὲ τὴν λογικὴ τοῦ Βασίλη, τὴν ξένη γιὰ τὸν κόσμο … , καθὼς προπορεύεται ὅλων μας στὴν οὐράνια πατρίδα … ».  

Περιοδικό "Η Δράση μας"