Ποίηση Τελεία - Στάχυς

Ποίηση Τελεία

Ψήγματα απ’ το τέλειο της ποίησής Σου

θα ‘θελα να πάρω από Σένα Κύριε.

Είναι γνωστό το έργο Σου∙

Όλα «καλώς λίαν» τα εποίησες.

Παντού, η υψηλή Σου τέχνη ξεχειλίζει∙

στους άγραφους της φύσης νόμους,

στ’ ακατανόητο του κόσμου άπειρο,

στη θαυμαστή τ’ ανθρώπου ύπαρξη.

Ξέρω όμως και μια ψυχή, που λίγο

απ’ τους στίχους του ποιήματός Σου να ξεφύγει θέλει.

Μία κακόγουστη παραφωνία όλος,

φράσεις και στίχοι άτσαλα γραμμένοι,

που ανεπανόρθωτα το πόνημά Σου αλλοιώνουν.

Όμως, σαν άριστος τεχνίτης Κύριε που είσαι,

του Θείου κάλλους τέλειος εκφραστής, μην τον αφήσεις.

Στην τελευταία πινελιά, στην ύστατη πριν του τέλους ώρα,

μη φοβηθείς τα πάθη του πιότερο βαθιά να τα σμιλέψεις

και στο αυθάδες, εφάμαρτο εγώ του

το κατ’ εικόνα Σου και πάλι ν’ αναστήσεις.

Στάχυς