Εξορία
Στον κόσμο αυτό εξόριστος βαδίζω γνωρίζοντας,
πως μόνος απ’ τη ζωή αυτή θα φύγω,
έτσι όπως ακριβώς εδιάλεξα να ζήσω.
Στους άδειους δρόμους όλη μου τη ζωή γυρνούσα
ζητώντας μια ρωγμή μικρή για να ξεφύγω.
Μα οι δρόμοι απίστευτα στενοί,
τα σπίτια μεταξύ τους κολλημένα.
Κάποιες φορές στο βάθος, λίγο φως αχνόφεγγε
κι απεγνωσμένα πάσχιζα στο άνοιγμα κείνο για να φτάσω.
Τα πόδια όμως πια δεν με βαστούν
μήτε κι η καρδιά αντέχει.
Κυρίως από φόβο.
Κουράστηκα να προσπαθώ
και μόνο αποτυχίες στο τέλος να κερδίζω.
Τώρα, που σπάνια πια το Φως αυτό μπορώ να διακρίνω
αυτοί οι φόβοι, πιθανόν, το τέλος μου να έχουν στιγματίσει.
Στάχυς
5 σχόλια:
ίσως το καλυτερό σου...κάθε φορα και μια εκπληξη!
Ανευ αδιαλειπτου προσευχης,δεν δυνασαι να προσεγγισεις Τον Θεο ,μας λεγει ο αγ.Ισαακ ο Συρος.Διοτι ,ολες οι αρετες προδιαθετουν την ενωση.Αυτη που ενωνει ομως ειναι η αδιαλειπτος..και οπως λεγει ο αγ.Ιωαν ο Καρπαθιος πως μαζι με τις εντολες και τηνευχη[να προσθεσω και τα Μυστηρια της εκκλησιας μας],θα χρειαστουμε πολυ χρονο για να φτασουμε στην καθαροτητα της καρδιας.Πρεπει να καθαρθουμε στην καρδια με ολα αυτα αλλα και μεσα απο τη Μελετη για να βρουμε το Φως των νοηματων μας λεγει ο αγ.Γρηγοριος ο Θεολογος--Μελετη,εξομολογηση,Θ.Κοινωνια,νηστεια,ευχη,εργα αγαπης-πιστεως,.κ.λ.πˆ @ επειτα να ενωθουμε με Τον Κυριο!!!Ψαχνοντας τοτε ,μα που ειναι Ο Θεος;;;Το πιστοποιει η Κτιση αλλα αυτο δεν σου φτανει.Που ειναι τελος παντων;;;Και ανακαλυπτεις απο τους Πατερες [Ω..της σοφιας τους]..Μα ,δεν το καταλαβες ακομη,ειναι στην περιοχη του ποθου!!![για οποιον τα δεχεται με τη βοηθεια Του Αγ.Πνευματος και δεν τα θεωρει μωρια].
Ο Θεος,σε αυτους που αμελουν παιρνει την Χαριν Του αφου αυτη θα σε οδηγησει στα προτεινα σου σφαλματα.Νομιζω πρεπει να κοπιαζει κανεις λιγο και παλι και Ο Θεος θα δωσει τη δυναμη..ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΣΦΑΛΗΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΩΣ ΕΠΙΜΕΛΗΣ.ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ..
Εκεινος που δεν θελει να παιδαγωγειται απο εντολας και νουθεσιαςτης Αγ Γραφης¨θα αναγκαστει με το μαστιγιο του Ιππου και με το κεντημα της Βουκεντας να βαδιζει.Αν και με αυτα δεν σωφρονιστει,τοτε θα οδηγηθει με φιμωτρο και χαλιναρι.Ψαλμ λα 9]..
Και ο πιο αδυναμος ομως μπορει να πει πως ειν ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ.[Ιωηλ 4-10]..γιατι αν και αδυναμος,ομως υπομονετικος[με οπλο την υπομονη]..Γινεται δυνατοςΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!
Οπως καταλαβαινει κανεις υπαρχει χρονος για ολους,υπαρχουν οι πνευματικες αναβασεις,τα παθηματα ..υπαρχει μελλον και δεν γνωριζουμε τιποτα ακομα..αλλα με την πιστη και την ελπιδα οχι τοσο στον αγωνα αλλα στο ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΟΛΩΝ.π
Εξαιρετικό Στάχυ και αυτό σου το ποίημα. Όλα τα ποιήματα που μας παρουσιάζεις Αναστάσιε είναι αξιόλογα και δίνουν τροφή για σκέψεις και προβληματισμό. Σας ευχαριστούμε όλους.
Αγαπητέ Στάχυ
αν και δε σε γνωρίζω προσωπικά σε παρακολουθώ στο συγκεκριμένο ιστολόγιο. Βρίσκω γενικά τα ποιήματά σου αξιόλογα ως εκφράσεις του εσωτερικού σου κόσμου ενώ σημειώνουν βελτίωση ως προς τη γραφή. Ωστόσο στο σημερινο΄σου ποιήμα έχω δύο απορίες
1. Αφού εδιάλεξες να ζήσεις μοναχός τότε γιατί γυρεύεις διαφυγή; και
2. τι εννοείς με το "στιγματίσει". Μήπως θα ταίριαζε ένα άλλο ρήμα;
φιλικά
Ωραιότατο και αυτό σου το δημιούργημα!
Δημοσίευση σχολίου