Ο π. Ηλίας Lakatusu (1909-1983), Ο Ομολογητής με το άφθαρτο Ι. Λείψανο.

 Το άφθαρτο Λείψανο του Νέου Ομολογητού π. Ηλία Lacatusu (1909-1983), αδιάψευστος μάρτυρας της επενέργειας της Θ. Χάριτος.

 

Ο π. Ηλίας Lakatusu (1909-1983)

Ο Ομολογητής με το άφθαρτο Ι. Λείψανο.

Συμπληρώνονται τη Δευτέρα  22.7.2013   30 χρόνια από την κοίμηση του αειμνήστου π. Ηλία Lacatusu, του σύγχρονου Ρουμάνου Ομολογητού με το άφθαρτο Λείψανο. Ο π. Ηλίας γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1909. Από μικρός ήταν κοντά στην εκκλησία και επιθυμούσε να υπηρετήσει το Θεό. Το 1934 αποφοίτησε τη Θεολογική Σχολή του Βουκουρεστίου και μετά από λίγο χειροτονήθηκε ιερέας. Ήταν έγγαμος και είχε τέσσερα παιδιά. Την περίοδο του αθεϊστικού καθεστώτος ομολόγησε με θάρρος την πίστη του στο Θεό και υπέφερε πολλά.  Συνελήφθη το 1952 και φυλακίστηκε στο Γκαλές. Απελευθερώθηκε το 1954. Το 1959 συνελήφθη για δεύτερη φορά και φυλακίστηκε έως το 1964 σε καταναγκαστικά έργα στο «Κανάλι του Δούναβη», όπου ήταν συγκρατούμενος του αειμνήστου π. Ιουστίνου Πίρβου.

Ο π. Ιουστίνος μαρτυρεί : «Με τον πατέρα Ιλίε Λακατούσου μείναμε μαζί τέσσερα χρόνια στην Περιπράβα στο Δέλτα. Διακρίθηκε γενικά για την εσωτερική του δύναμη και τη σιωπή. Σπάνια τον άκουγες να μιλάει και όταν το έκανε είχε κάτι σημαντικό να πει. Τις πιο πολλές φορές μας προέτρεπε να προσευχόμαστε όταν βρισκόμασταν σε κίνδυνο. Γι’ αυτόν τον άνθρωπο έχω να πω ότι ήταν πραγματικά ταπεινός. Ποτέ δεν ήθελε να βγει στην επιφάνεια, προσπαθούσε να περάσει απαρατήρητος». Ο ίδιος ο π. Ιουστίνος ανέφερε και ένα ιδιαίτερα θαυμαστό γεγονός που έλαβε χώρα στις 30 Ιανουαρίου στα καταναγκαστικά έργα στο Δέλτα (του Δούναβη), όπου ο πατέρας Ηλίας έπαιξε έναν καθοριστικό ρόλο.

Μετά την απελευθέρωσή του έζησε υπό επιτήρηση στο χωριό Μπολιντίν, όπου εργάστηκε ως οικοδόμος, ενώ υπηρετούσε και ως εφημέριος σε διάφορες ενορίες μέχρι το 1978, οπότε συνταξιοδοτήθηκε. Τα βάσανα και οι συνθήκες στις φυλακές είχαν προξενήσει σοβαρές βλάβες στην υγεία του και το τέλος της ζωής του το πέρασε στα νοσοκομεία. Προείπε την ημέρα του θανάτου του (22 Ιουλίου 1983) και ότι η πρεσβυτέρα του θα κοιμηθεί μετά από 15 χρόνια, όπως και έγινε.

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1998, στην κηδεία της πρεσβυτέρας του, όλοι οι παρόντες έγιναν μάρτυρες ενός θαυμαστού γεγονότος : Το σώμα του π. Ηλία ήταν άφθαρτο και ευωδίαζε. Ήταν στεγνό και ελαφρύ (7-8 κιλά) και είχε χρώμα φυστικί.  Η είδηση της εύρεσης του Ι. Λειψάνου του π. Ηλία διαδόθηκε γρήγορα σ’ όλη την χώρα. Οι πιστοί, μοναχοί και ιερείς τιμούν τον π. Ηλία ως Ομολογητή και προσεύχονται για την επίσημη αναγνώριση της Αγιότητός Του σύντομα. Το Ι. Λείψανο του π. Ηλία προς το παρόν φυλάσσεται στο κοιμητήριο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη συνοικία Giulesti του Βουκουρεστίου. 

(Από το ημερολόγιο 2013 του Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών

Οι φωτογραφίες από την προσκυνηματική εκδρομή της ενορίας Αγ. Νικολάου στον Τάφο του π. Ηλία στο Βουλουρέστι)