Ένστασις
Σαράντα μέρες που
περίμενα
για να ρθεις
έλιωσα τα χρυσαφικά
μου
το μοσχάρι για να
φτιάξω
της ελπίδας.
Σκυφτός μπροστά του
και σκεπτόμενος το
μάταιον
του πόνου της οσφύος
άκουσα τα βαριά τα
βήματα σου
να κατηφορίζουν.
Σ αντίκρυσα
που σου αλλοίωνε ο
θυμός
το πρόσωπο σου
πως σύντριψες
αυτοστιγμή τις πλάκες
που εχάραξε το
θεϊκό το δάκτυλο
εκεί πάνω.
Σκέφτηκα
είνʼ η αμαρτία σου
μικρότερη απʼ τη δική μου;
Φταίω που τέλειωσε
η υπομονή μου
πριν απʼ τη δική
σου;
Στο τέλος-τέλος εσύ
μίλαγες μαζί του
σαν δυο φίλοι.
Εγώ μόνος με το
βουνό απέναντι βουβό και μαύρο
και με τις εντολές πέτρινες στην καρδιά μου.
Ζήνων
6 σχόλια:
Μου αρέσει το βάθος της σκέψης σους.
Δεν ειναι ''πετρινος''ο Νομος ΤΟΥ ΘΕΟΥ στις καρδιες των ανθρωπων,αλλα φως και αληθεια και δυναμη! '' ολες οι εντολες σου ειναι αληθεια'' ψαλ118-86].*Η ακροαση του Ευαγγελιου εχει δοθει για ολους ...αλλα για τους δυσπιστους ειναι σκληρο και για τους απιστους μωρια, ενω για αυτους που με ολη τους την καρδια το αποδεχονται και θελουν να το κανουν βιωμα,ειναι αστραπομορφη δοξα!!!Για εκεινους δε που προοριζονται για την απωλεια ,το ευαγγελιο ειναι τελειως καλυμμενο..γιαυτο λεγει ''τυφλωσε τις διανοιες των απιστων...Β! Κορ4-4) γιατι εκλεισαν τα ματια της ψυχης τους..Ματθ13-15),Δεν ειπε "τυφλωσε την ψυχη τους",αλλα τις διανοιες γιατι οι ιδιοι εκλεισαν τα ματια της ψυχης τους.Γι αυτο,οπου υπαρχει εκουσια απιστια,εκει και εγκαταλειψη της θειας χαρης...η δε πιστις μας πρεπει να βασιζεται στη δυναμη του Θεου!!! Στο θεικο ομως δικαστηριο,δεν δικαιωνονται οσοι ακουσαν απλως τον νομο αλλα οσοι τηρησαν αυτον.Ρωμ.2 ,12-13)..Μην ξεχναμε και τα Μυστηρια της εκκλησιας αφου χωρις αυτα δεν υπαρχει σωτηρια...π
Τελικά ποιανού αμαρτία ήταν η μικρότερη;;; Υπάρχουν ελαφρυντικά σε αυτή την περίπτωση;;;;
Βάθος ασύλληπτον πράγματι!
Η τελευταία στροφή είναι αριστούργημα.
"Το μάταιον του πόνου της οσφύος"!
Πολύ με άρεσε!
Χωστήρ
Δημοσίευση σχολίου