Πατρικοφανώς
Αρνείσαι
να με δεις να αποχωρήσω
φέρνοντας ως δικαιολογία
την αγάπη σου στο πρόσωπό μου.
Πώς
σʼ εγκατέλειψα να τρέξω
σʼ άλλη αγκάλη
εσένα τον μοναδικό Πατέρα
της ζωής μου;
Κι όλο κραδαίνεις το «αλλ ου πολλούς Πατέρας»
ως μορμολύκειον
έμπροσθέν μου.
Με
μια συμπάθεια σε κοίταξα για λίγο
αρνούμενος
-ως τελευταία χάρη το ʽκανα στο πρόσωπό σου!-
το ρόλο του κατόπτρου σου να παίξω
να δεις πως αγαπάς μόνον το είδωλό σου.
Αλεξανδρεύς
10 σχόλια:
Μου αρέσει ο τρόπος που πλάθεις λέξεις και τις ενσωματώνεις εξαιρετικά στον λόγο σου.
Δύσκολες καταστάσεις Αλεξανδρέα...αλλά "τω κραταιώ γαρ μείζων πείρα" και "τοις αγαπώσιν τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν". Πολλή έντεχνη πίκρα όμως!
Κατα την ατελη μου γνωμη [αν καταλαβα καλα],οι χριστιανοι δεν πιστευουμε σε εναν θεο αδρανη,αλλα στον εναν ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ ,ΖΩΝΤΑ ΜΕ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ!!!Η αγαθοτης του και η προνοια φαινεται στα δημιουργηματα του,η δυναμις του στη Δημιουργια,η σοφια Του,η δικαιοσυνη Του,η αγιοτης Του,η αγαπη Του κ.λ.π γνωριζεται απο Το Νομο Του[πολυ χαρακτηριστικα παρουσιαζονται ολα αυτα στην ΕΞΑΗΜΕΡΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ καθως και στο ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΓ.ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ].
Ο Θεος επλασε τον ανθρωπο για να ειναι μετοχος στη χαρα κοντα Του,στην ευτυχια της Γνωσεως της αληθειας, εδωσε το νομο Του για βοηθεια[Ησ 8-20] ,και με τη Χαρη Του Αγ.Πνευματος να πορευτει και να εργαστει για την τελειωση του,μεσα απο τα μεσα διορθωσεως και σωτηριας[Μυστηρια της εκκλησιας] και εχοντας τη νοσταλγια του Παραδεισου!!!Ο θεος εχει μια Μητρικη Αγαπη προς τα πλασματα Του.Η απιστια και η ολιγοπιστια λοιπον ,ακηρωνει την ευεργεσια ...Ειναι γεγονος πως ολοι οι ανθρωποι κλονιζονται στη πορεια της ζωης αλλα υπαρχουν και τα μεσα.Η μεγαλυτερη ταπεινωση ειναι να μαθουμε να αποδεχομαστε το σχεδιο Του Θεου και να κανουμε υπομονη με πιστη πως αυτο το θελημα κατεργαζεται τη σωτηρια μας.ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ,ΔΕ ΣΤΟΧΕΥΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΓΟΜΑΣΤΕ ΓΝΗΣΙΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ....Κανεις δεν ειναι αυταρκης και αυτο σιγουρα ειναι θεια οικονομια για τον καθενα ξεχωριστα,ωστε να εργαζεται κανεις την αρετη ενωμενος και συγχρονως σταυρωμενος με Τον Κυριο,ελπιζοντας στο ελεος Του!!!Διαφορετικα, επιθυμωντας τα αλλοτρια,παραδιδεται στη μαυριλα της απωλειας''αλλα δεν ακουσε ο λαος μου τη φωνη μου,ο Ισραηλ με αγνοησε,ετσι τους αφησα να ζουν με της καρδιας τους τη σκληροτητα[Ματθ.13-15] και να πορευονται συμφωνα με τον λογισμο τους[Β!Κορ.4-4]--ψαλ 80,12-13]...
Μιλαμε παντοτε συμφωνα με αυτα που εχουμε καταλαβει απο τη γνωση και την πειρα απολυτως καλα ,αφου η γνωση ειναι ανεξαντλητη και η πειρα αποκτημα εκαστου..π
Φιλαδελφα παντα.
Τα ποιήματά σου είναι πάντα εξαιρετικά γραμμένα με έναν μοναδικό δικό σου τρόπο. Δεν είναι εύκολα αλλά μετά από σκέψη βγάζεις θησαυρό.
Σε αυτή την εποχή της γενικής απογοήτευσης. Επιθυμώ λόγους ενθαρρυντικούς και παρηγοριάς. Η γραφίδα σου είναι υπεράνω του εξαιρετικού. Θέλω όμως να σε διαβάζω και να παίρνω δύναμη για τα τόσα άσχημα της καθημερινότητας που αντιμετωπίζω.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων κυρίως από την π. και αν και δεν το συνηθίζω να ερμηνεύω ποιήματά μου, το παρόν ποίημα δεν αναφέρεται στο Θεό.
Αλεξανδρεα,εφοσον αλλιως καταλαβα ζητω συγγνωμη!π
Αλεξανδρέα, αν μέσα στους "μυρίους παιδαγωγούς εν Χριστώ" βρεις "πατέρα" που δεν τον αμαυρώνει η ανθρώπινη αδυναμία, μ'όποιο τρόπο εκδηλώνεται, δειχτον και σε μας τους ομοιοπαθείς!
Το ερωτημα ειναι ποιον ''πατερα ''εχεις ,εαν ειναι στοργικος ,σταυρωνεται και θυσιαζεται για τα πνευματικα του παιδια και αν ακομα εδεινε και τη ζωη του για αυτα και εαν και εφοσον δεν πινουν απο το ακαθαρτο νερο της αιρεσεως που μεταλλασει σταδιακως.''πειθεσθε τοις ηγουμενοις..Εβρ 13-17]''διοτι αυτοι αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων..το ερωτημα που θετει ο πιστος:οταν παραβλεπεις την αιρεση αγρυπνεις για τις ψυχες του ποιμνιου;επομενως η υπακοη δεν ειναι αδιακριτη αλλα διακριτη.Οσον αφορα τωρα για τις αδυναμιες*σωστο το σχολιο των 10:05.Ο αγιος Εφραιμ ομως λεγει''ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΤΗ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΣ,ΑΛΛΑ ΝΑ ΥΠΟΜΕΝΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ''.π
Αλεξανδρέα μήπως είσαι λίγο μπερδεμένος? Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας να γράφεται.
Δημοσίευση σχολίου