Μακάριοι οι εν Κυρίω
αποθνήσκοντες…
Αρχιμανδρίτης Χριστοφόρος Μεϊντανάς
Αρχιμανδρίτης Χριστοφόρος Μεϊντανάς
Ο σεβαστός μας Γέροντας π.
Χριστοφόρος Μεϊντανάς, του οποίου σήμερα το μεσημέρι από το Καθολικό της Ιεράς
Μονής Παναγίας της Γηροκομιτίσσης, τελέσθηκε η Εξόδιος Ακολουθία χοροστατούντος
του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, υπήρξεν παιδιόθεν
εκλεκτόν δοχείον του Παναγίου Πνεύματος.
Ο π. Χριστοφόρος δεν έλεγε πολλά,
αλλά η ζωή του ήταν ένα πλούσιο κήρυγμα. Δεν μπορούσε να κάθεται άπραγος, ακόμη
και όταν ήταν αδύναμος από τα γηρατειά και τις ποικίλες δοκιμασίες της υγείας
του.
Ο Γέροντας ήταν αγνός, καθαρός
τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή και στο σώμα. Ταπεινός, απλός, ανεξίκακος,
υπομονετικός, υπάκουος, λύχνος λαμπερός, σιωπηλός κήρυκας του θείου έρωτα.
Ο Προηγούμενος π. Χριστοφόρος, -
όπως επισήμαναν στις ομιλίες των ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Χρυσόστομος, και ο Καθηγούμενος της Μονής π. Συμεών -
ετήρησε τας μοναχικάς υποσχέσεις και διήγε τον καλόν αγώνα της πίστεως μέχρι
τέλους. Ήταν πάνω απ΄ όλα, και θα παραμείνει, ένας στοργικός πατέρας.
Η μορφή του θα ζει ανεξίτηλα στις
καρδιές μας και η ψυχή του αιώνια στον Παράδεισο. Ευχαριστούμε τον Θεό, που μας
χαρίζει μοναχούς σαν τον π. Χριστοφόρο.
Πλειάδα κληρικών και πλήθος
συμπολιτών μας παρέστη στην Εξόδιο Ακολουθία, κατακλύζοντας κυριολεκτικά το
Καθολικό της Μονής και τον αύλειο χώρο.
Αλέξανδρος Κολλιόπουλος
Εκδότης Εφημερίδας «Ο Εκκλησιολόγος»
13 σχόλια:
ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΤΟ "ΕΥ ΖΗΝ"...ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΕ ΜΕ ΤΙς ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ...ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΜΑς ΕΔΩΣΕ...ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟς,ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ ΤΗς ΠΑΤΡΑς,Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ "ΠΑΠΠΟΥΣ"-ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ...ΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΟΛΗ Η ΠΑΤΡΑ...
Η Πάτρα τον αποχαιρέτισε χθες. Σε μας τα παιδιά ο χωρισμός αυτός ήταν και είναι με πόνο.
Αιωνία η μνήμη του πατρός Χριστοφόρου του ελεήμονος.
ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΗΣΩ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΓΗΡΟΚΟΜΙΤΙΣΣΗΣ:ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΓΗΡΟΚΟΜΙΤΙΣΣΑ ΣΗΜΕΡΑ ΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕ!!ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΣΙΤΕΙΑ ΤΟΥ!!
H απλότητά του τον έκανε μεγάλο. Είχε στοργή αγάπη και κατανόηση προς τον εξομολογούμενο. Νιώθω ορφανεμένος. Που θα βρω τέτοιο στοργικό πνευματικό;
Η κοσμοσυρροή στην εξόδιο ακολουθία του π. Χριστοφόρου απέδειξε την πνευματική προσφορά του Γέροντα στην Πάτρα. Όσο ζούσε, προσπαθούσε να είναι απαρατήρητος. Τώρα που ταξίδευσε για τον ουρανό έδειξε μικρό μέρος της συνεισφοράς του στην πνευματική αναγέννηση της τοπικής μας εκκλησιαστικής κοινότητας.
Ως τώρα η Πάτρα μπορούσε να καυχηθεί για τον π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο, τον π. Χριστόδουλο Παπαγιάννη, και τον π. Γαβριήλ Φραγκούλη Τώρα μπορεί να καυχηθεί και για τον π. Χριστόφορο Μεϊντανά.
Ας είναι παράδειγμα προς μίμηση προς τους νεότερους μοναχούς. Ο π. Χριστόφορος διακονούσε για την μονή και όχι για την προσωπική του προβολή. Αυτό τον δόξασε στους ανθρώπους που έτρεχαν να βρουν γαλήνη ψυχική κοντά του. Τον δόξασε και στον Θεό για την ταπεινοφροσύνη του. Την εποχή που ήταν ηγούμενος παρέμεινε αφανής εργάτη σαν να ήταν απλός μοναχός.
Αιωνία η μνήμη του.
Την ευχή και την ευλογία του.
ΤΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΣΟΥ ΑΓΙΕ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΕΛΛΛΑΔΑ ΜΑΣ
Παππούλη μου σ΄ευχαριστώ για όλα. Πιο πολύ σ΄ευχαριστώ για την απεριόριστη αγάπη που έδειξες σε εμένα και στα άλλα σου πνευματικά παιδιά.
Χαίροις πάτερ Χριστοφόρε
Ο Πατήρ Χριστοφόρος Μεϊντανάς,ο γέροντας της <> και υπομονής ,που γινόταν θυσία για τα πνευματικά του παιδιά και όχι μόνο,έφυγε απο αυτόν τον μάταιο κόσμο.
Ο Πατήρ Χριστοφόρος ήταν ο καλός ποιμένας,ο στοργικός πατέρας που με τη χάρη του θεού είχε νικήσει το προσωπικό του θέλημα και ήταν στολισμένος με τις αρετές του Παναγίου Πνεύματος.Οι λόγοι του Αποστόλου Παύλου έβρισκαν αντίκρυσμα στη βιοτή του παπππούλη μας.<>Και Πραγματικά αν εξαιρέσουμε τις τελευταίες ημέρες που νοσηλεύτηκε ,όλον τον προηγούμενο καιρό εξομολογούσε ακατάπαυστα χωρίς ίχνος γογγυσμού και έλεγε:<>
Δεχόταν κόσμο πολλές φορές και μέχρι τις 2.00 τα ξημερώματα και όταν τον ρωτούσαμε πως άντεχε,εκείνος μας έλεγε:Κι όμως ουδεμία κόπωσις>>.Αγαπημένε μου παππούλη!Τα δάκρυά μας ρέουν σαν ποτάμι απο την ημέρα της εκδημίας σου.Για μένα προσωπικά αλλα και για όλους ,όσοι σε γνωρίσαμε , ήσουν φάρος φωτεινός, πνευματικός καθοδηγητής, λύχνος θεολαμπής που με τη ζωή σου και το παράδειγμά σου φώτιζες και ενέπνεες.Ο Θεός επιλέγει τις καρδιές των απλών και ταπεινών ανθρώπων για να αναπαυθεί και για να ντροπιάσει τους δήθεν σοφούς.<>Κάθε μέρα στα σαρανταλείτουργα που τελούσε ,σηκωνόταν απο τις 4.00 το πρωί και μνημόνευε αναρίθμητα ονόματα στην αγία προσκομιδή.
Με πολλη χαρά δεχόταν τηλεφωνήματα απο ανθρώπους που ζούσαν σε άλλες πόλεις της Ελλάδας αλλα και του εξωτερικού για να του ζητήσουν να προσευχηθεί για τα προβλήματά τους και ο γέροντας το έκανε με μεγάλη προθυμία.
Πολλοί ήταν εκείνοι που έκαναν χιλιόμετρα και περίμεναν με τις ώρες έξω απο το κελλί του παππούλη ,προκειμένου να τον δούν ,να πάρουν την ευχή του και να τον ευχαριστήσουν για τιε ευεργεσίες που δέχτηκαν μέσα απο τις προσευχές και τις συμβουλές του.
<< Γέροντα κουράζεστε πολύ και θα αρρωστήσετε του λέγαμε πολλές φορές>>.Και εκείνος μας απαντούσε.Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά παιδί μου.Μου το έχει ζητήσει η Παναγία.
Είχε μεγάλη αγάπη και σεβασμό στο πρόσωπο της Παναγίας που ένιωθε συνεχώς να τον προστατεύει και να τον ενισχύει.Μας είχε πει οτι η Παναγία η Γηροκομίτισσα έκανε και κάνει συνεχώς πολλά θαύματα και μας προέτρεπε να την επικαλούμαστε με πίστη σε κάθε μας περίσταση.
Η Παναγία μας κάλεσε το γέροντα στους τρίτους χαιρετισμούς για να συμψάλλουν μαζί στην επουράνια Βασιλεία.
Στην πανήγυρη της κοιμήσεως της θεοτόκου ακουγόταν απο τα μεγάφωνα του μοναστηριού η παιδική γνώριμη φωνούλα του που μας έκανε να τον αγαπάμε όλο και πιο πολύ και να τον νιώθουμε δικό μας άνθρωπο.
Δεν θα ξεχάσω κάποιες φορές στο μυστήριο της ιεράς εξομολόγησης ,όπου ο γέροντας μιλούσε με παραβολές και με παραδείγματα απο γεροντικά προκειμένου να στηρίξει και να ενδυναμώσει την πίστη μας.
Ήταν λιτός και απλός στον λόγο του και αφιέρωνε πολύ χρόνο στους νέους ανθρώπους.Θα μπορούσε κανείς ατέλειωτες ώρες να μιλάει για αυτόν τον σπάνιο άνθρωπο.Ο Γέροντας όμως ήταν πραγματικά ταπεινός και δεν θα ήθελε να γίνεται λόγος για τον εαυτό του ακόμα και τώρα που βρίσκεται στην αγκαλιά του θεού και του έχει αποδοθεί ¨ο της δικαιοσύνης στέφανος¨.
Η Προσφορά του όμως δεν τελείωσε εδώ.Συνεχίζεται και στην "άνω ιερουσαλήμ"με τις πρεσβείες του.Άλλωστε ο ίδιος μας είχε πεί πως όταν θα φύγω ,να ξέρετε πως ό,τι μου ζητάτε μέσω της προσευχής σας με πίστη θα το έχετε.
Πολυσέβαστε και πολυαγαπημένε μας παππούλη!Σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας προσέφερες και μας δίδαξες με τα λόγια και το παράδειγμά σου!Ήσουν και είσαι ένας πνευματικός θησαυρός ,μία λαμπάδα που δεν θα σβήσει ποτέ,γιατι "δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσιν"
Τώρα που συνευφραίνεσαι και συλλειτουργείς με τους Αγίους και τους Αγγέλους ,σε παρακαλούμε να πρεσβεύεις και για εμάς που αξιωθήκαμε να ακουμπήσουμε τον πόνο και τις αμαρτίες μας κάτω απο το άγιο πετραχήλι σου ,αλλα και για όλο τον κόσμο.
Αιωνία σου η μνήμη Γέροντά μας!Καλή ανάπαυση!Τη Χαρά και τη Νίκη της Ανάστασης!
Α.Γ
<> έλεγε ο Απόστολος των εθνών Παύλος.Και Ο γέροντας πραγματικά χαιρόταν ,και αυτό άλλωστε το αποδείκνυε περίτρανα μέχρι την τελευταία στιγμή που ερχόταν στο εξομολογητήριο σχεδόν τυφλός ,πάνω σε αναπηρικό καροτσάκι ,με ένθερμο ζήλο και αγάπη προς τον θεό και τον συνάνθρωπο.
Έλεγε χαρακτηριστικά:<>.Και πραγματικά αν εξαιρέσουμε τις τελευταίες ημέρες που νοσηλεύτηκε ,όλον τον προηγούμενο καιρό εξομολογούσε ακατάπαυστα ,χωρίς ίχνος γογγυσμού και έλεγε:Μη φύγετε!Εγώ δεν διώχνω κανέναν.
Α.Γ
θα ΄σαι παντα εδω....
Δημοσίευση σχολίου