Πήγα σήμερα στην ΔΕΥΑΠ για εξόφληση λογαριασμού.
Η αντιμετώπιση και των τριών εργαζομένων στο Ταμείο
απαράδεκτη.
Απαράδεκτη και η μηχανοργάνωση του Δήμου. Ο λογαριασμός
που είχα στα χέρια μου ήταν μεγαλύτερος του κανονικού. Μου υπέδειξε ο Ταμίας να
πάω να μου εκδώσουν νέο διότι το ποσό που
έπρεπε να πληρώσω ήταν λιγότερο. Στην απάντησή μου ότι δεν μπορώ να
χρονοτριβήσω, του είπα να κρατήσει όλο το ποσό, το οποίο θα συμψηφιζόταν σε
άλλον λογαριασμό . Εκεί άρχισε μια διελκυστίνδα αρνήσεως του υπαλλήλου για
διαδικαστικούς λόγους. Στου Δήμου το λάθος έπρεπε εγώ να τρέξω. Στην άρνησή μου,
με στόλισε κατάλληλα με την βοήθεια και των άλλων δύο συναδέλφων του. Οι οποίοι
καραδοκούσαν προς υπεράσπιση για
συντεχνιακούς λόγους.
Αφού μου πέταξε σχεδόν την εξοφλημένη απόδειξη ο
Ταμίας, μου υπέδειξε να συράψω το
εξοφλητικό χαρτάκι, με το συρραπτικό που ήταν έξω από τον γκισέ.
Στην διαμαρτυρία μου, εν συγχορδία άρχισαν να με
υβρίζουν και οι τρεις. Ο ένας εξ αυτών και με μελωδία βυζαντινής μουσικής αφού προερχόταν
από εκκλησιαστικό χώρο. Είναι γνωστή η αγάπη των εκκλησιαστικών ανθρώπων. Έτσι έβγαλε
τα απωθημένα του πάνω μου εκ του περισσού.
Όσο περνούν τα χρόνια μου, πιστεύω ότι πρέπει να καταργηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας
όλων των υπηρεσιών. Όλες να περιέλθουν σε ιδιώτες. Οι ελάχιστοι κακοί υπάλληλοι
συμπαρασύρουν τους πολλούς και εργατικούς σε μια απέχθεια προς το Δημόσιο.
Οι υπάλληλοι των ιδιωτικών εταιριών σε εξυπηρετούν
και σε ευχαριστούν.
Οι Δημόσιοι υπάλληλοι, και ο ευρύτερος Δημόσιος τομέας,
ζει ακόμα στην νοοτροπία της τουρκοκρατίας, θεωρεί τον Έλληνα Πολίτη ραγιά που
πρέπει να του πληρώνει δια της κρατικής φορολογίας τον μισθό. Και σκύβοντας το κεφάλι
να λέει ευχαριστώ στους μόνιμους κρατικοδίαιτους του δημόσιου και δημοτικού κατεστημένου.
Αναστάσιος Κωστόπουλος
Στην ανάρτηση αυτή δεν θα δημοσιεύσω σχολιασμούς αναγνωστών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου