Μήπως πολλές φορές παραθεωρούμε το
πιστεύω μας για να προσαρμοστούμε σε άλλες επικρατούσες αντιλήψεις της εποχής
μας φοβούμενοι για το ποια ιδέα θα σχηματίσουν οι άλλοι για μας; Ή θα αδιαφορήσουμε για το κόστος που μπορεί να
έχει η εμμονή μας στην ακράδαντη πίστη μας; Ή στην περίπτωση της αλήθειας τι
στάση θα κρατήσουμε; Αν οι περισσότεροι είναι αντίθετοι προς την αλήθεια, γιατί
έτσι τους συμφέρει, εμείς έχουμε το θάρρος ν’ αντισταθούμε και να την
υπερασπιστούμε ή θα υποκύψουμε και θ’ ανεχθούμε το ψεύδος και τη νοθεία της
ζωής; Επίσης το ίδιο συμβαίνει και με την υπόθεση της δικαιοσύνης.
Όταν
βλέπουμε να καταπατάται το δίκαιο, ποια στάση κρατάμε; Δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα
να καταπατάται κάθε αρχή δικαίου και να θριαμβεύει η ανομία και η αδικία ή θα
παραμερίσουμε, ακόμη και τα προσωπικά μας συμφέροντα, για να ταχθούμε με το
μέρος της δικαιοσύνης; Το ίδιο συμβαίνει και σε θέματα ηθικής τάξεως. Μήπως
αδιαφορούμε και δεχόμαστε καταστάσεις ανεπίτρεπτες και γινόμαστε έτσι έμμεσα
συνεργοί στην ανομία και στην καταπάτηση
αρχών; Το ίδιο θα μπορούσαμε ν’ αναφέρουμε και σε πλείστες όσες
περιπτώσεις που καλείται ο πιστός να δείξει τόλμη και θάρρος μέσα στη ζωή. Σε
κάθε τέτοια περίπτωση δοκιμάζεται η γνησιότητα της πίστεώς μας.
Πρωτοπρεσβύτερος Γερασιμάγγελος
Στανίτσας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου