Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Σχόλιο στον σχολιασμό του κ. Παναγιώτη Μαρτίνη περί του φυλλαδίου "Άγ. Παΐσιος ο Αγιορείτης - Σύγχρονος Ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως" - π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος



π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
Εφημέριος 
Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών
τηλ. 6945-377621,


Πάτρα  25.7.2015



Αξιότιμο
κ. Παναγιώτη Μαρτίνη
Θεολόγο, τ. Σχολικό Σύμβουλο,
Άρχoντα Ιερομνήμονα της Αγίας και Μεγάλης τού Χριστού Εκκλησίας.
Πάτρα

Αγαπητέ κ. Μαρτίνη,
Εν πρώτοις σας ευχαριστώ για το από 18.7.2015 σχόλιό σας στο φυλλάδιο που εξέδωσα με τίτλο «Άγ. Παΐσιος ο Αγιορείτης - Σύγχρονος Ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως», και αφορούσε στη θέση του π. Παϊσίου στο θέμα των διαχριστιανικών επαφών και σχέσεων.
Η γνωριμία μας και ο σεβασμός μου στο πρόσωπό σας δεν μου επιτρέπουν να περιφρονήσω την παρέμβασή σας (http://anastasiosk.blogspot.gr/2015/07/blog-post_80.html). Αντιθέτως, μου επιβάλλουν να μιλήσω εν απολύτω ειλικρινεία με τη γλώσσα τής αληθείας, η οποία, ίσως πικράνει, χωρίς αυτό να  αποτελεί στόχο μου. Θα επαναλάβω και εγώ μαζί με τον Άγ. Μάρκο Ευγενικό: «και εάν συμβή προσενεχθήναι ρήμα σκληρότερον δοκούν ή τραχύτερον, τούτο μεν λογιστέον τη διαφορά των λόγων … τηρητέαν δε την αγάπην εν τοις προσώποις ασάλευτον» (MANSI 31, 510). Παρά το γεγονός ότι εσείς μου ασκήσατε δημόσια κριτική, αποστέλλω την παρούσα σε σας προσωπικά, καθηκόντως στον Επίσκοπό μου και στον φιλόξενο ιστολόγο κ. Αναστ. Κωστόπουλο, επιφορτίζοντάς τον με την ευθύνη να επικοινωνήσει μαζί σας για να εξασφαλισθεί η σύμφωνη γνώμη στη δημοσίευσή της στο ιστολόγιό του. Ελπίζοντας  ότι θα συμφωνήσετε,  σας ευχαριστώ.
Ας δούμε ορισμένα σημεία τού σχολίου Σας:

1. Γράφετε: «Περίμενα, λοιπόν, ως τιμή στο νέο άγιο της Εκκλησίας μας, να αναφερθούν στοιχεία για την άγια βιοτή του, την άσκηση, τα χαρίσματά του και όσα τον ανάδειξαν έναν Άγιο της εποχής μας», υπονοώντας ότι δεν υπήρξαν αυτά στην α΄ πανήγυρη στο παρεκκλήσιό μας! Και πιο κάτω: «Δημοσιεύθηκε, ως μη ώφελε, μια επιστολή του οσίου Παϊσίου (23 Ιανουαρίου 1969), που εκφράζει τις αντιρρήσεις του γέροντα «…εξ αιτίας διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων» του Πατριάρχη Αθηναγόρα». Αγαπητέ κ. Μαρτίνη, προφανώς δεν περάσατε καθόλου από το Ναό μας κατά το διήμερο της εορτής τού Αγίου ούτε ζητήσατε να ενημερωθείτε σχετικά. Όλα όσα αναφέρετε ότι περιμένατε να αναφερθούν, αναφέρθηκαν διά πολλών μάλιστα από τους ομιλητές που τίμησαν την πανήγυρή μας (ο Άγιος Κερνίτσης, ο πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως, ο αρχιμ. Αμβρ. Γκουρβέλος, ο αρχιμ. Χριστ. Μυτιλήνης, ο προϊστάμενος του Ναού μας αρχιμ. Θεοδ. Τσιτσιβός). Αναφέρθηκαν κατ’ επανάληψιν πολλά «στοιχεία για την άγια βιοτή του, την άσκηση, τα χαρίσματά του και όσα τον ανάδειξαν έναν Άγιο της εποχής μας». Και σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, για να υπάρξει πληρότητα στην παρουσίαση της ζωής τού Αγίου, το φυλλάδιο εκδόθηκε επικουρικά, για να γνωστοποιήσει και αυτή την πτυχή τής προσωπικότητας του Αγίου, η οποία είναι σχεδόν άγνωστη στο λαό του Θεού . ή μάλλον ορθότερα: επιθυμούν πολλοί την απόκρυψή της.
Το 2014, το ημερολόγιο του ναού μας ήταν αφιερωμένο στον Γέροντα Παΐσιο και είχε όλα αυτά τα στοιχεία στα οποία αναφερθήκατε. Καμία αναφορά, όμως, στην αυστηρή προσήλωση του Αγίου στα θέματα πίστεως και στην καταδίκη τού οικουμενισμού. Θα περίμενα τότε να διαμαρτυρηθείτε για την αποσιώπηση της βασικής αυτής πτυχής τής προσωπικότητας του Αγίου. Δεν έμαθα να συνέβη κάτι τέτοιο. Εκτός και αν εσείς γνωρίζετε ότι η ομολογιακή διάσταση της προσωπικότητας ενός αγίου δεν εντάσσεται σε «όσα τον ανάδειξαν Άγιο της εποχής μας»! Τότε έχετε απόλυτο δίκαιο!  Αν, όμως, η ομολογία πίστεως ενώπιον των εν υπεροχή αποτελούσε αναγκαίο στοιχείο αγιότητος διαχρονικά στη ζωή της Εκκλησίας μας, τότε ποιος είστε εσείς και ποιος είμαι εγώ που να την αποκρύπτουμε εσκεμμένα από το λαό του Θεού;
Εκτός και αν, επειδή κάποια στοιχεία της ζωής των Αγίων δεν μας βολεύουν, πρέπει να τα αποσιωπούμε. Όμως, κ. Μαρτίνη, η δική μου συνείδηση δεν μου επιτρέπει να γίνω «Προκρούστης» των Αγίων μας και να κόβω ή να τεντώνω τη ζωή τους κατά πώς με βολεύει! Αυτός ήταν ο Άγιος Παΐσιος: ασκητής, χαρισματούχος αλλά και ομολογητής και έτσι υποχρεούμαι να τον παρουσιάζω, αν τον σέβομαι, ακόμα και αν στενοχωρούνται κάποιοι εν υπεροχή όντες.
2. Γράφετε «Δημοσιεύθηκε και είναι γνωστή η επιστολή του οσίου, δεν θα την σχολιάσω. Απλά, πιστεύω, δεν είχε θέση αυτό το κείμενο, την ημέρα της μνήμης του Αγίου».
Μου προκαλεί δυσάρεστη εντύπωση ότι τονίζετε ιδιαίτερα το χρόνο δημοσιεύσεως της επιστολής και δεν αναφέρεστε καθόλου, μα καθόλου, στο περιεχόμενό της. Όπως έγραψα και σε αγαπητό κληρικό σχολιαστή μού θυμίζετε τους Φαρισαίους που στέκονταν και αυτοί στο timing, στο “χρόνο“ που ο Χριστός μας θεράπευε (τους τυφλούς, τους αναπήρους, τη συγκύπτουσα). Και αυτοί τότε διαμαρτύρονταν έντονα, διότι ήταν “εορτή”-“Σάββατο”. δεν θέλησαν να προσεγγίσουν, ή μάλλον στάθηκαν αρνητικοί,  στο ίδιο το γεγονός -στην πράξη αγάπης τού Κυρίου. Έτσι και εσείς, δυστυχώς, αρνείσθε να προσεγγίσετε την πράξη αγάπης του Αγ. Παϊσίου, την ίδια του την επιστολήδεν θα την σχολιάσω», λέτε) και μένετε στο ότι ήταν “εορτή”!  Και αν οι Φαρισαίοι επικαλούνταν το Νόμο του Θεού, διαστρεβλωμένο βέβαια, εσείς επικαλείσθε και ανάγετε σε κανόνα εφαρμοστέο από όλους τη δική σας και μόνο επιθυμία, λέγοντας: «Απλά, πιστεύω, δεν είχε θέση αυτό το κείμενο, την ημέρα της μνήμης του Αγίου»! Όμως το συγκεκριμένο «πιστεύω» σας, αγαπητέ κ. Μαρτίνη, δεν είναι και πίστη και πράξη της Εκκλησίας μας. Πολύ καλά ξέρετε ότι η υμνολογία και τα συναξάρια των εορτών των Αγίων τονίζουν πρώτιστα την ομολογία για την πίστη που έδωσαν οι άγιοι ενώπιον και εναντίον των πλανεμένων και αιρετικών βασιλέων και πατριαρχών. Ποιους πρέπει εγώ να ακολουθήσω; Εσάς ή τη διαχρονική και πάγια πράξη της Εκκλησίας μας για να τιμήσω τον Άγιο;
Τι σημαίνει, όμως, η φράση Σας «δεν θα την σχολιάσω» την επιστολή του Αγίου; Τολμείστε, αγαπητέ, να σχολιάσετε τις με «ύφος ήπιο, προσεκτικό», όπως λέτε, φράσεις του Αγίου, ότι ο Αθηναγόρας είχε «κοσμική αγάπη», «αγάπησε άλλην γυναίκα, την παπικήν εκκλησίαν», «σκανδάλισε τα τέκνα της Ορθοδοξίας, μικρά και μεγάλα», «από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό», «οι φιλενωτικοί δίνουν το πρώτο πλήγμα στην Εκκλησία», «χρειάζεται αγώνας» κ.ο.κ. Γιατί, μαζί με σας, και άλλοι θεολόγοι της ιδίας με εσάς “σχολής” δεν τολμάτε να  την σχολιάσετε; Μήπως γιατί υπάρχει ο φόβος ότι στο τέλος θα καταλήξετε σε παρόμοια συμπεράσματα με μένα, διότι ο Άγιος Παΐσιος εν τη απλότητι του λόγου Του είναι εξαιρετικά σαφής και δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας; Μήπως φοβάστε ότι τα συμπεράσματά σας θα στενοχωρήσουν κάποιους γνωστούς και φίλους;  Αλλά αν ο ειδωλολάτρης έλεγε «φίλος ο Πλάτων, φιλτάτη δε η αλήθεια», τι πρέπει να πούμε εμείς οι Χριστιανοί, που για μας η Αλήθεια είναι ο ίδιος ο Χριστός μας; Επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι ως έγκριτος θεολόγος τής πόλης μας, τώρα που εσείς, μόνος σας θέσατε το θέμα, οφείλετε να ολοκληρώσετε την κριτική σας στην ουσία και να μην μείνετε στο τύπο!  Θα σας είμαι, ειλικρινά, ευγνώμων.
3. Με εγκαλείτε για «ξέσπασμα κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου» και για «αντι-πατριαρχικό μένος». Λυπάμαι διττώς για την λανθασμένη αυτή κρίση σας:
α) Σε προσωπικό επίπεδο: Ο Θεός γνωρίζει ότι με αδικείτε. Αγαπώ και σέβομαι το Οικουμενικό Πατριαρχείο τού Γρηγορίου, του Χρυσοστόμου, του Φωτίου, των Οικουμενικών Συνόδων, των ομολογητών, των νεομαρτύρων, και γι’ αυτό πονάω για τις εκπτώσεις εν τη πίστει ενίων στελεχών του… Όμως επειδή η Πάτρα είναι μικρή και όλοι γνωριζόμαστε αρκετά καλά, επιτρέψτε μου, «ως παραφρονών λαλών» να σας υπενθυμίσω, αγαπητέ κ. Μαρτίνη, ότι ο  Άγ. Νικόλαος Πατρών είναι η μοναδική ενορία της Μητροπόλεως Πατρών η οποία όχι μόνο διοργάνωσε δύο φορές μεγάλες εκδηλώσεις (2001 και 2005) που αφορούσαν στο έργο του Οικουμενικού Θρόνου με ομιλητή Ιεράρχη του Πατριαρχείου, αλλά και απέκτησε ιδιαίτερο σύνδεσμο με τη Μητρόπολη Μύρων του Οικουμενικού Θρόνου, επί ημερών δικής μου διοικητικής ευθύνης (1994-2006). Να Σας υπενθυμίσω, ότι με την ενορία μας διοργανώσαμε εκδρομές εκτός από την Κωνσταντινούπολη (επισκεφθήκαμε και το Φανάρι, και γίναμε δεκτοί και από τον Οικουμενικό-2001) και στα Μύρα της Λυκίας (2002), της οποίας εκδρομής η ανάμνηση παραμένει ζωντανή στους κατοίκους των Μύρων, όπως κατ’ επανάληψη έχει δηλώσει ο Άγιος Μύρων. Σας γνωρίζω, επίσης, ότι εγώ προσωπικά (με τα μικρά μου παιδιά) κατ’ επανάληψιν επισκέφθηκα ως προσκυνητής και την Κωνσταντινούπολη και τη Μ. Ασία. Με εγκαλείτε, λοιπόν,  για «ξέσπασμα κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου» και «αντι-πατριαρχικό μένος» επειδή τολμώ να διατυπώσω με σαφήνεια και τη δέουσα τεκμηρίωση τον προβληματισμό μου και την κριτική μου σε απαράδεκτες ενέργειες ενίων προσώπων; Γι’ αυτό με κατατάξατε στους “εχθρούς” του Πατριαρχείου;  Κρίμα!
Πέρα από την περίπτωσή μου, το λυπηρό είναι ότι ορισμένοι εκ του εκκλησιαστικού χώρου θεωρούν φίλους και συμπαραστάτες τους αποκλειστικά και μόνο «yesmen», ενώ θέτουν στη μαύρη λίστα τις προσωπικότητες εκείνες που παρά τις ανθρώπινες ατέλειες, αγωνίζονται να ακολουθούν την πατερική παράδοση.  Αγαπητέ κ. Μαρτίνη, γνωρίζετε και άλλες προσωπικότητες εν ζωή σαν τους ομοτίμους καθηγητές των Θεολογικών Σχολών πρωτοπρεσβυτέρους  π.  Γ. Μεταλληνό και π.  Θ. Ζήση που να έχουν προσφέρει λόγοις, συγγραφαίς και έργοις τόσα πολλά στον Οικουμενικό Θρόνο; Και όμως αυτοί είναι προγραμμένοι στην black list των “εχθρών του λαού” (του…Θεσμού, εννοώ!), επειδή ακολουθώντας παλαιούς και σύγχρονους Αγίους και τη φωνή τής συνειδήσεώς τους διαφωνούν με την οικουμενιστική θεολογία και τις οικουμενιστικές πρακτικές συγκεκριμένων προσώπων! Δεν είναι ντροπή; Δεν είναι έκπτωση αυτό;   
 Και, επιτρέψτε μου με πολύ πόνο να διαμαρτυρηθώ: Δεν έπεσε στην αντίληψή μου κάποια κριτική Σας στην εκ Πατρών φαιδρο-τραγική περίπτωση θεολόγου-ιστολόγου. Μήπως δεν γνωρίζετε ότι με μοναδική σκαιότητα υβρίζει και απειλεί [θαυμάστε πρόσφατο (23.7.15) λεξιλόγιο και ήθος στο 4ο και 8ο σχόλιό του σε άλλο ιστολόγιο : amethystosbooks.blogspot.gr/2015/07/blog-post_964.html?m=1];  Πόσα ανήκουστα δεν έχει γράψει και δεν έχει πει για τον Επίσκοπο της πόλης μας, για άλλους λευκανθέντες σεβασμίους κληρικούς και σεβαστούς θεολόγους των Πατρών; Επειδή όμως ενδιαιτάται εν τοις Πατριαρχείοις,  αφίεται αυτώ το άηθες ήθος! Αυτός έχει “εκκλησιαστικό ήθος” και είναι “φίλος”, ενώ ο π. Μεταλληνός έχει “αντιεκκλησιαστικό” και είναι “εχθρός” του Θεσμού!  Θεέ μου, τι παρακμή!
β) Σε εκκλησιολογικό επίπεδο: Νομίζω, κ. Μαρτίνη,  ότι προσφέρουμε  χείριστες υπηρεσίες στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και συνακόλουθα στην Οικουμενική Ορθοδοξία όταν ταυτίζουμε εκκλησιαστικούς θεσμούς με την ίδια τη Εκκλησία,  το Σώμα του Χριστού (η απόλυτη έκπτωση του παπισμού), και συνακόλουθα όταν ταυτίζουμε τα πρόσωπα με τους θεσμούς. Εγώ δεν άσκησα κριτική στον ιερό θεσμό του Πατριαρχείου αλλά σε πράξεις και στην υποκρυπτόμενη νέα θεολογία-εκκλησιολογία συγκεκριμένων προσώπων [Αθηναγόρα (βλ. επιστολή Αγ. Παϊσίου) και Βαρθολομαίου (ατελή συλλείτουργα)]. Κάποιοι εσκεμμένα αρνούνται να το αποδεχθούν, διότι έτσι, νομίζουν, ότι τους βολεύει.
Και αν για τους ακατάρτιστους θεολογικά μπορεί να δικαιολογηθεί κάπως μία κάποια σύγχυση, μου είναι εντελώς αδιανόητο να ακούγεται τέτοια επιχειρηματολογία από επιστήμονα θεολόγο με ουσιαστική σχέση με τη ζωή της Εκκλησίας μας. Από πότε η Εκκλησία του Χριστού ταυτίζεται με θεσμούς  και από πότε στην Εκκλησία μας ταυτίζονται τα πρόσωπα με τους θεσμούς Της, κ. Μαρτίνη;
Αν θέλουμε  να είμαστε συνεπείς με τη λογική Σας αυτή θα πρέπει να αποκαταστήσουμε τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Μακεδόνιο και Νεστόριο, επειδή σεβόμαστε το Πατριαρχείο! Μήπως τους τέσσερις μονοθελήτες Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Σέργιο, Πύρο, Παύλο, Πέτρο, δεν έπρεπε να τους καταδικάσει η Στ΄ Οικουμενική Σύνοδος για να μην προσβληθεί ο Θρόνος;  Μήπως και τον Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Βέκκο ή τον Γρηγόριο Μάμμα πρέπει να τον σεβόμαστε επειδή “ταυτίζεται” με το Πατριαρχείο; Μήπως πρέπει να κατατάξετε στους “εχθρούς” τού Πατριαρχείου και τον Αγ. Γρηγόριο Παλαμά, διότι διέκοψε την κοινωνία με τον Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα;  Μήπως ο Άγ. Μάρκος αρνούμενος την ένωση και διαφωνών κατηγορηματικά με τον Πατριάρχη Ιωσήφ και τον αυτοκράτορα ήταν πολέμιος του Πατριαρχείου;  Μήπως ο ίδιος Άγ. Μάρκος όταν διέκοψε την κοινωνία με τον Κωνσταντινουπόλεως Μητροφάνη και τους ομοφρόνους του και ζήτησε μάλιστα να μην τολμήσουν να πάνε ούτε στην κηδεία του, διαπνεόταν από «αντι-πατριαρχικό μένος»; Όταν  οι τρεις Αρχιερείς Φλωρίνης, Ελευθερουπόλεως, και Παραμυθίας, το Άγ. Όρος  και ο ιδιος ο Άγ. Παΐσιος διέκοψαν τη μνημόνευση του ονόματος του Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρα ενήργησε εχθρικά προς το Πατριαρχείο; Επιλείψει γάρ με διηγούμενον ο χρόνος και ο χώρος  περί …,  περί…, περί …
4. Γράφετε : «Κατά τον Συρόπουλο, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός παραβρέθηκε στη λειτουργία που τέλεσε ο πάπας στο ναό του Αγ. Γεωργίου στη Φερράρα. Το ίδιο και στο Καθολικό της τότε μονής της Αγίας Μαρίας της Νέας στη Φλωρεντία, όταν εκεί συνεχίστηκαν οι συνοδικές συνεδριάσεις. Με το Ευαγγέλιο στο μέσον του Ναού αρνούνταν τον ασπασμό και την συμπροσευχή;»

α) Αγαπητέ κ. Μαρτίνη, σε ποιο σημείο γράφει ο Συρόπουλος ότι «ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός παραβρέθηκε στη λειτουργία που τέλεσε ο πάπας στο ναό του Αγ. Γεωργίου στη Φερράρα. Το ίδιο και στο Καθολικό της τότε μονής της Αγίας Μαρίας της Νέας στη Φλωρεντία, όταν εκεί συνεχίστηκαν οι συνοδικές συνεδριάσεις»; Αναζήτησα μετά πολλής προσοχής σχετικές καταγραφές στην προσωπική μου αποδελτίωση των «Απομνημονευμάτων» του Συρόπουλου[1] και δεν βρήκα κάτι σχετικό. Αναγκάστηκα να διαβάσω και πάλι τα «Απομνημονεύματα»,  δύο, μάλιστα, φορές (σ.σ. 715 (δίγλωσσο) και πάλι δεν βρήκα κάτι που να επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό Σας. Διάβασα, επί τροχάδην, και τα πρακτικά της Συνόδου στο MANSI (τ. 31, στ. 470-1354). Ούτε εκεί αναφέρεται παρουσία του Αγ. Μάρκου του Ευγενικού σε Θ. Λειτουργία που τέλεσε ο πάπας στον Αγ. Γεώργιο Φεράρας ή την Αγ. Μαρία τη Νέα στη Φλωρεντία! (Δεν μπόρεσα να ελέγξω τα ACTA GRAECORUM, εκδοση J. Gill,  αλλά  ο καθηγητής Γρ. Λαρεντζάκης, στη μελέτη του «Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός και η ενότητα των Εκκλησιών Ανατολής και Δύσεως», Κατερίνη 1999, παραπέμπει πολλάκις στα Acta χωρίς να μνημονεύει κάποια συμπροσευχή που αναφέρετε εσείς. Επίσης, ούτε ο Νικ. Βασιλειάδης στην κλασική του μελέτη «Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός και η ένωσις των εκκλησιών», έκδ. ΣΩΤΗΡ, Αθήνα 1993, αναφέρει κάτι σχετικό. Θα σας ήμουν υπόχρεος αν μου υποδείξετε κάτι που διέλαθε της προσοχής μου). Ο MANSI, λοιπόν, αναφέρει μόνο την εναρκτήρια δοξολογία, όχι όμως Θ. Λειτουργία, κατά την έναρξη και λήξη των εργασιών της Συνόδου στη Φεράρα (9.4.1438 και 11.1.1439), στην οποία παρίστατο όλη η Σύνοδος. Στην Εξόδιο του Κωνσταντινουπόλεως Ιωσήφ στο Ναό της Αγ. Μαρίας της Νέας παρίσταντο απλώς τιμητικά ορισμένοι Λατίνοι χωρίς να λάβουν μέρος, ενώ τα μνημόσυνα του πατριάρχη έγιναν μόνο παρουσία των Ορθοδόξων. Ποτέ άλλοτε δεν συμπαρίσταντο λατρευτικά Ορθόδοξοι και Λατίνοι, παρά το γεγονός ότι οι Ανατολικοί βρίσκονταν στη Βενετία και Φεράρα και Φλωρεντία για 20 ολόκληρους μήνες (από 8.2.1438 μέχρι 19.10.1439). Ποτέ άλλοτε; Όχι! Λάθος. Συμπροσευχήθηκαν και συλλειτούργησαν και «συμφορέθηκαν» κατ’ επανάληψιν! Αρχή έγινε με τη συμπροσευχή σε παπική Θ. Λειτουργία στο Ναό της Αγ. Μαρίας της Liberata (και όχι της «Νέας», MANSI 31, 1025) στη Φλωρεντία στις 6.7.1439!  Όμως συμμετείχαν μόνο ορισμένοι λατινόφρονες, «οι του λατινισμού εφιέμενοι», κατά τον Συρόπουλο, υπό την καθοδήγηση των εξωμοτών Νικαίας Βησσαρίωνος και Ρωσίας Ισιδώρου και αυτοί μετά την υπογραφή του ενωτικού όρου (5.7.1439)! Φυσικά ο Άγ. Μάρκος απείχε παντελώς! Τι έκπτωση να προβάλουμε ως αξιομίμητο το συλλείτουργο της αισχύνης, το καταδικασμένο στην εκκλησιαστική μας συνείδηση ως προδοσία της πίστεως!

Αντίθετα, διαβάζοντας με προσοχή τα «Απομνημονεύματα» του Συλβ. Συρόπουλου προκαλεί αίσθηση η επιμονή του να τονίζει ότι οι Ανατολικοί αρνούνταν την συμπροσευχή με τους Λατίνους, καθ’ όλη την περίοδο διαμονής τους στην Ιταλία. Μόνο την περίοδο από την υπογραφή τού ενωτικού όρου μέχρι την αναχώρηση από τη Φλωρεντία (5.7. - 6.9.1439) είχαμε συμπροσευχές και συλλείτουργα, τα οποία και τότε οι περισσότεροι των Ανατολικών τα απεχθάνονταν και αναζητούσαν δικαιολογίες για να μη συμμετάσχουν (Συρόπουλος, σ. 490, 504)!
Παρακαλώ, προσέξτε και κάτι ακόμα: ο Συρόπουλος είναι κατηγορηματικός: μέχρι την υπογραφή τού ενωτικού όρου οι παπικοί όχι μόνο δεν είχαν λάβει μέρος σε Θ. Λειτουργία των Ορθοδόξων, αλλά ούτε καν είχαν παρακολουθήσει και  δεν ήξεραν  μάλιστα πώς λειτουργούν οι Ανατολικοί! Έλεγαν οι επίσημοι απεσταλμένοι του πάπα στους Ορθοδόξους μετά την υπογραφή της ένωσης: «“ερωτώμεν ουν ίνα είπητε ημίν πώς γίνεται η λειτουργία υμών, και διηγήσησθε  ως δυνατόν άπασαν την γινομένην εν αυτή παρ’ ημών τάξιν”. Διηγήσατο ουν ο Ρωσίας  πώς γίνεται πρώτον  η προσκομιδή, είτα η έναρξις της λειτουργίας  και τα εφεξής κατά μέρος μέχρι τέλους  αυτής, αναπληρούντος του Νικαίας τα παραλειπόμενα, ή τα μη σαφηνιζόμενα αυτώ καλώς» (Συρόπουλος, σ. 502)!  Υπάρχει, κ. Μαρτίνη, κάποια σχέση με όσα συντελούνται στις μέρες μας!
β) Ας δούμε στο ερώτημα «Με το Ευαγγέλιο στο μέσον του Ναού αρνούνταν τον ασπασμό και την συμπροσευχή;» τι απαντά,  επί λέξει, ο Συρόπουλος:  «Εκάθισαν ουν εν τούτοις οι προσδιαλεγόμενοι, οι μεν Λατίνοι … οι δε ημέτεροι επί του δυτικότερου, εκ δεξιών και αυτοί τον βασιλέα έχοντες … Μέχρις ουν τούτου παραγινόμενος ο πάπας και γονυκλιτών υπανείχεν εαυτόν, ερείδων τας χείρας επί του σελίου, και καθ’ εαυτόν προσηύχετο . ειτ’  ανιστάμενος  απήρχετο και εκάθιζεν εις τον ίδιον θρόνον, και ούτως εποίει οσάκις εις την σύνοδον συνηθροιζόμεθα. Επάνω δε του αλταρίου έκειτο άγιον Ευαγγέλιον ηνεωγμένον» (Συρόπουλος, σ. 324). Δηλαδή στις συνεδριάσεις της Συνόδου κατά την είσοδό του ο πάπας έκανε σύντομη προσωπική προσευχή («καθ’ εαυτόν προσηύχετο»).  Από πού προκύπτει υποψία συμπροσευχής, κ. Μαρτίνη;
5. Ερωτάτε: «Τι το διαφορετικό, τι το «αιρετικό» πράττουν οι σημερινοί Πατριάρχες; Ενωτικές προσπάθειες δεν γίνονται και σήμερα;». Αντί δικής μου απαντήσεως, επειδή επικαλεστήκατε τον Συρόπουλο, σας επισυνάπτω στο τέλος τής παρούσης εκτενές απόσπασμα από τα «Απομνημονεύματα», και ειδικότερα από τις συζητήσεις στη Φλωρεντία, όχι μεταξύ Ορθοδόξων και Λατίνων, αλλά μόνο μεταξύ των Ορθοδόξων Ανατολικών, της αντιπροσωπείας τής Ανατολικής Εκκλησίας. Ομιλούν όλοι οι τα πρώτα φέροντες της σημερινής Ορθοδοξίας όπως ομιλούσε ο Άγ. Μάρκος ο Ευγενικός; Υφίστανται τα όσα υπέστη ο Άγ. Μάρκος ή μήπως αντιθέτως διά των “οργάνων” τους ενεργούν ως οι «του λατινισμού εφιέμενοι» (Συρόπουλος); Πείτε μου, σας παρακαλώ ειλικρινά, το περιεχόμενο, το ύφος  και οι μεθοδεύσεις που περιγράφει ο Συρόπουλος δεν μοιάζουν να είναι σημερινές; Σε ποια πλευρά θα τοποθετούσατε εσείς ορισμένους από τους τα πρώτα φέροντας της σημερινής Ορθοδοξίας, στην του Εφέσου Αγ. Μάρκου ή σε αυτή των Ρωσίας, Νικαίας, Λακεδαιμονίας, Μυτιλήνης, του Αμηρούτζη; Ακολουθείται σήμερα η σαφής, τίμια και ξεκάθαρη πατερική στάση και συμπεριφορά τού Εφέσου Αγ. Μάρκου, ή μήπως σε πρώτη γραμμή είναι οι μεθοδεύσεις, οι απειλές, οι ύβρεις, οι χλευασμοί των εχθρών του Αγίου; Ο διάλογος Ηρακλείας-Νικαίας αναφορικά με το σχέδιο του Όρου τής Συνόδου και οι άθλιες μεθοδεύσεις τού Νικαίας Βησσαρίωνα και της παρέας του, δεν σας  θυμίζουν τίποτα από όσα έγιναν πέρσι στο Αμάν της Ιορδανίας στον επίσημο Θεολογικό Διάλογο (15-23.9.2014) με το Σχέδιο Κειμένου του Παρισιού («Draft text for discussion… “Synodality and Primacy”, Paris, 23.11.2012»); Αν θέλετε μπορώ να πω περισσότερα, αλλά θα … σκανδαλίσω πάλι!
6. Γράφετε: «Αλήθεια! Ας μας πουν πού βλέπουν αλλοίωση της πίστης, του δόγματος, της παράδοσης της Εκκλησίας στους αποκαλούμενους «οικουμενιστές» και «φιλοπαπικούς» πατριάρχες; Μετά το «σχίσμα» (1054), την ίδια γραμμή δεν ακολούθησαν Πατριάρχες και λοιποί αρχιερείς στις συνόδους που έγιναν στη Δύση με σκοπό την ένωση των Εκκλησιών
Αγαπητέ κ. Μαρτίνη,  νομίζω ότι το ερώτημά σας πρέπει να το απευθύνετε στον Άγιο Παΐσιο, που γράφει ότι ανησυχεί για την Ορθοδοξία μας και μιλάει τόσο ευγενικά, αλλά ταυτόχρονα και αυστηρά για τις φιλενωτικές ενέργειες του Αθηναγόρα. Και ο Άγ. Παΐσιος δεν είναι μόνος στοιχείται με όλους τους συγχρόνους Αγίους και τις πνευματικές προσωπικότητες που η εκκλησιαστική συνείδηση θεωρεί Πνευματοφόρες και Χαριτωμένες. Εγώ διερωτώμαι, δεν Σας προβληματίζει, κ. Μαρτίνη, το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ, όπως αυτός υλοποιείται “θεσμικά”; Μήπως τα “αισθητήριά” τους λαμπικαρισμένα από την καθαρτική Χάρη του Αγ. Πνεύματος μπορούν και «βλέπουν αλλοίωση της πίστης, του δόγματος, της παράδοσης της Εκκλησίας», γι’ αυτό και διαμαρτύρονται και φωνάζουν και επισημαίνουν τους κινδύνους για τη σωτηρία μας; Αντίθετα, τα δικά μας “μάτια” ζαλισμένα από την πολλή, αλλά α-Πνευμάτιστη, θεολογική επιστήμη (μεταπτυχιακά, διδακτορικά), θαμπωμένα από γνωριμίες, κοσμικές επαφές, και τυφλωμένα από σκοπιμότητες, αδυνατούν να διακρίνουν αυτό που η Χάρις του Θεού αποκαλύπτει στους Αγίους μας. Σας ομιλώ ειλικρινά, αν δεν είχα απόλυτη εμπιστοσύνη και δεν θεωρούσα απόλυτα δεσμευτική την ομόφωνη γνώμη και κρίση των Αγίων μας, ίσως θα υποστήριζα και εγώ τις δικές σας απόψεις!
Επειδή όμως δεν θα ήθελα να θεωρήσετε ως υπεκφυγή την παραπομπή στους Αγίους μας στο ερώτημά σας «ας μας πουν πού βλέπουν αλλοίωση της πίστης, του δόγματος, της παράδοσης της Εκκλησίας;», σας υπενθυμίζω και επικαλούμαι τα δύο μνημειώδη σύγχρονα ομολογιακά κείμενα το «Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού» (2009) και το «Νέα εκκλησιολογία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου» (2014), υπογεγραμμένα και από Αρχιερείς, όπου εκεί μπορείτε να δείτε τεκμηριωμένα την «αλλοίωση της πίστης, του δόγματος, της παράδοσης της Εκκλησίας» στο υψηλότερο επίπεδο Ηγεσίας της Ορθοδοξίας μας. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν υπήρξε καμία επί της ουσίας και του περιεχομένου τους στοιχειώδης απάντηση στα καταγγελλόμενα. Και εάν θέλετε με μία φράση εγώ θα απαντούσα στην ερώτησή σας: η σύγχρονη οικουμενική κίνηση πολιτεύεται βάσει της θεολογίας και των αποφάσεων και των πρακτικών επιταγών της παπικής Β΄ Βατικανής Συνόδου (διαβάστε με προσοχή τα «περί Εκκλησίας» και «περί Οικουμενισμού» Διατάγματα της Συνόδου)!
Πάντως, μου κάνει εντύπωση ότι και εσείς διαπιστώνετε ότι η σημερινή Ηγεσία της Ορθοδοξίας εν πολλοίς ακολουθεί «την ίδια γραμμή (που) ακολούθησαν Πατριάρχες και λοιποί αρχιερείς στις συνόδους που έγιναν στη Δύση με σκοπό την ένωση των Εκκλησιών»! Δηλ. και σεις συμφωνείτε [!] ότι πρότυπο των σημερινών σχέσεων Ορθοδοξίας–Παπισμού είναι οι ληστρικές σύνοδοι στη Λυών (1274) και στη Φεράρα-Φλωρεντία (1438-39) και ότι ορισμένοι σημερινοί εκκλησιαστικοί Ηγέτες ακολουθούν τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Βέκκο της Λυών Β΄(1274) και Ιωσήφ της Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-39)! Όμως, δυστυχώς γι’  αυτούς,  οι Πατριάρχες αυτοί έχουν καταδικαστεί από τη διαχρονική συνείδηση της Ορθοδοξίας!
7. Τέλος, γράφετε: «Ας αφήσουμε τα δογματικά – θεολογικά θέματα στους ειδικούς (αρχιερείς, θεολόγους κ.ά) όπως και ο όσιος Παΐσιος σημειώνει». Νομίζω ότι ο Άγιος λέει ακριβώς το αντίθετο και ίσως στη φράση σας αυτή να βρίσκεται η πηγή της έντονης διαφωνίας μας. Εσείς υπονοείτε τους ex officio «ειδικούς (αρχιερείς, θεολόγους κ.ά)» που θα ασχολούνται με τα «δογματικά – θεολογικά θέματα» ερήμην της εκκλησιαστικής συνειδήσεως, όπως αυτή εκφράζετε κάθε εποχή μέσω των Αγίων. Και, ό,τι αυτοί αποφασίσουν, υποχρεούμαστε όλοι να το αποδεχθούμε ως απόφαση της Εκκλησίας, ακόμα και αν αυτό βρίσκεται σε αντίθεση με την παράδοσή της, με την εμπειρία πάντων (και των συγχρόνων ασφαλώς) Αγίων. Ό Άγιος Παΐσιος λέει ακριβώς το αντίθετο: «Θα ήθελα να παρακαλέσω θερμά όλους τους φιλενωτικούς αδελφούς μας: Επειδή το θέμα της ενώσεως των Εκκλησιών είναι κάτι το πνευματικόν και ανάγκην έχουμε πνευματικής αγάπης, ας το αφήσουμε σε αυτούς που αγαπήσανε πολύ τον Θεόν και είναι θεολόγοι σαν τους Πατέρες της Εκκλησίας, και  όχι νομολόγοι, που προσφέρανε και προσφέρουν ολόκληρο τον εαυτό τους … τους οποίους τους άναψε το πυρ της αγάπης του Θεού». Δεν αφήνει ο Άγιος τα σοβαρά αυτά θέματα της θεολογίας και των διαχριστιανικών σχέσεων σε  ex officio “ειδικούς”, που μπορεί να μην έχουν «ούτε ψίχα πνευματική  ούτε φλοιό», αλλά για τον Άγ. Παΐσιο τον πρώτο λόγο τον έχουν οι Χαριτωμένοι, οι Θεούμενοι, οι Άγιοι. Αυτοί πρέπει να είναι που θα χαράσσουν την πορεία τής Εκκλησίας κατά το ανθρώπινο. Αυτοί πρέπει να είναι οι οδοδείκτες οι οποίοι θα μας δείχνουν το δρόμο. Η προτεσταντίζουσα θεολογία στις σκέψεις αυτές θα δει ψευτο-διλήμματα και ψευτο-διαπάλη μεταξύ «χαρίσματος και θεσμού». Η ζώσα όμως εμπειρία της Ορθοδοξίας μαρτυρεί ότι οι θεολόγοι και ευρύτερα οι εκκλησιαστικοί Ποιμένες οφείλουν να είναι, ή να αγωνίζονται να γίνουν, «σαν τους Πατέρες της Εκκλησίας, και όχι νομολόγοι, που προσφέρανε και προσφέρουν ολόκληρο τον εαυτό τους … τους οποίους τους άναψε το πυρ της αγάπης του Θεού», ή έστω να τους ακολουθούν.
Οδοδείκτες μας, λοιπόν, στις διαχριστιανικές επαφές είναι, πρέπει να είναι, μόνο οι Άγιοί μας, με το λόγο και τη ζωή τους. Και τότε θα μπορούμε να λέμε και εμείς, οι άμοιροι του Χαρίσματος της Αληθούς Θεολογίας, ότι είμαστε βέβαιοι γι’ αυτό που λέμε, όχι εκ της δικής μας - ανύπαρκτης - εμπειρίας, αλλά διότι και εμείς αγωνιζόμαστε, διότι θέλουμε να είμαστε «επόμενοι τοις Αγίοις Πατράσι».

 Με ευχές και αγάπη Χριστού
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Μικρά στιγμιότυπα από τους μεγάλους αγώνες του Εφέσου Αγ. Μάρκου
με τους φιλο-παπικούς “Ορθοδόξους” στη  Φλωρεντία
[V. Laurent, Les “Memoires” du Grand Ecclesiarquee de l’ Eglise de Constantinople
 Sylveestre Syropoulos surle concile de Florence (1438-439), Paris 1971, σ. 444-448]

Σύντομο υπόμνημα:  Στους διαλόγους, με κόκκινα γράμματα σημειώνονται τα λόγια του Εφέσου Αγ. Μάρκου Ευγενικού και των ομογνωμόνων του, ενώ με μπλε των φιλοπαπικών “Ορθοδόξων” και εχθρών του Αγ. Μάρκου.
Σε αγκύλες σύντομες γλωσσικές επεξηγήσεις.
§ Εφέσου : ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός
§ Ηρακλείας Αντώνιος: ομόγνωμος του Εφέσου Αγ. Μάρκου, πιεσθείς όμως πολύ τελικά υπέκυψε και υπέγραψε την ένωση
§ Μυτιλήνης Δωρόθεος, Λακεδαιμονίας Μεθόδιος: φιλο-παπικοί  εχθροί του Αγ. Μάρκου
§ Νικαίας Βησσαρίων,  Ρωσίας Ισίδωρος: φιλο-παπικοί, άσπονδοι εχθροί του Αγ. Μάρκου. Μετά τη σύνοδο παρέμειναν στην Ιταλία και  έγιναν καρδινάλιοι του πάπα
§ Καβάσιλας : ο Άγ. Νικόλαος, επίσκοπος  Θεσσαλονίκης (13ος αι.)
§ Βέκκος: Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, υποτάχθηκε στον πάπα υπογράφοντας την ένωση στη Σύνοδο στη Λυών (1271). Θέλησε να επιβάλει την ένωση και καταδίωξε σκληρά τους Ορθοδόξους. Σύμβολο του φιλοπαπισμού.

Γράφει ο Σύλβεστρος  Συρόπουλος στα «Απομνημονεύματά» του :
«Εν ετέρα δε πάλιν ημέρα συνήλθομεν εις τον πατριάρχην κατά το έθος, και ο περί της ενώσεως εκινήθη λόγος και επήνουν την ομόνοιαν και την ειρήνην απλώς οι εφιέμενοι του λατινισμού [οι φιλοπαπικοί  “Ορθόδοξοι”].
― Είπεν ουν ο Ηρακλείας, ότι «καλόν αν ην, ει παρείχετε  ημίν την έκθεσιν ην εστείλατε τοις Λατίνοις . άπαξ γαρ μόνον ηκούσαμεν αυτήν,  έδει δε πλεονάκις ιδείν και σκέψασθε  περί αυτής».
― Και ευθύς έφη ο Νικαίας, ότι «αισχύνη έσται τούτο υμετέρα το δόξαι ως ηκούσατε μεν, επελάσθε δε ταύτης. Ου γαρ δει υμάς επιλανθάνεσθαι  των λεγομένων και ακουομένων ενθάδε». Και ούτως απερράπισε και παρεκρούσατο τον λόγον του Ηρακλείας. Τοιαύτας διασκέψεις και μελέτας ηξίουν γίνεσθαι εις τας περί της πίστεως εκθέσεις τε και συγκαταθέσεις.
― Έτεροι δε τινές είπον «Ολίγη εστίν η μεταξύ ημών και των Λατίνων διαφορά, και ει θελήσουσιν οι ημέτεροι, ευκόλως διορθωθήσεται». 
― Και αποκριναμένου του Εφέσου ότι «μεγάλη διαφορά εστίν»,
― είπον αυτώ «Ουκ έστιν αίρεσις ουδέ δύνασαι ειπείν αυτήν αίρεσιν . ουδέ γαρ τινές των προ σου ελλογίμων και αγίων ανδρών εκάλεσαν αυτήν αίρεσιν».
Έφη ουν ο Εφέσου, ότι  «Αίρεσίς εστι  και ούτως  είχον αυτήν και οι προ ημών, πλήν ουκ ηθέλησαν θριαμβεύειν τους Λατίνους ως αιρετικούς,  την επιστροφήν αυτών εκδεχόμενοι και την φιλίαν πραγματευόμενοι . ει δε βούλεσθε, δείξω υμίν εγώ όπως είχον τούτους αιρετικούς».
― Ευθύς ουν θυμού πλήρεις γίνονται ο τε Μυτιλήνης και ο Λακεδαιμονίας και λέγουσι «και τις άνθρωπος ει σύ  και λέγεις τους Λατίνους αιρετικούς;» και ανέστησαν ενώπιον του πατριάρχου και εγγύτερον γενόμενοι  του Εφέσου αδεώς ομού τε και αναιδώς έβαλλον αυτόν λόγοις και σκώμμασι [κοροϊδίες, χλευασμούς]: «και έως πότε ανεξόμεθα σιωπώντες, τοιαύτα σου λέγοντος», έφασκον, και μονονούκ οδούσι και χερσί ώρμων διασπαράξαι αυτόν .  και τέλος επέθηκαν: «ερούμεν ημείς τω πάπα όπως λέγεις αυτόν αιρετικόν,  και ή αποδείξεις αυτό ή πείση καθώς ει άξιος» και εξήλθον μετά τοιαύτης οχλήσεως.
Εξερχόμενος δε και ο μέγας πρωτοσύγκελλος έτι ων πλησίον του πατριάρχου είπεν  «εγώ οίδα, ως ει ποιήσοιμεν την ένωσιν, μέχρις αν απέλθωμεν εις την Βενετίαν αναθεματίσουσιν ημάς . ει δ’ ου ποιήσωμεν αυτήν, και ούτως αναθεματίσουσιν ημάς. Κάλλιον ουν εστίν ίνα ποιήσωμεν αυτήν, και ούτως ίνα αναθεματίζωσιν ημάς».  Ερωτηθείς δε παρά του πρωτεκδίκου, πάλιν εκδηλότερον διεσάφησε τούτο, και ηπόρησαν οι ακούσαντες.
11. Πάλιν μετά παραδρομήν ημερών δύο, συνελθόντων ημών εις τον πατριάρχην ως έθος, λόγοι πολλοί περί της ενώσεως εκινήθησαν και παρεκίνουν και ηξίουν τον Εφέσου χρήσασθαι οικονομία τινι και συγκαταβάσει [παρεκινούσαν και απαιτούσαν από τον Άγ. Μάρκο να μην είναι αυστηρός, αλλά να επιδείξει πνεύμα ανοχής και συγκαταβάσεως].
― Ο δε [Εφέσου] έλεγεν «ουκ εγχωρεί συγκατάβασις εις τα περί της πίστεως».
― Μετά γούν τας πολλάς απαιτήσεις τας περί της συγκαταβάσεως και τας απολογίας του Εφέσου και απαγορεύσεις, λεγόντων των την ένωσιν σπουδαζόντων, ότι «ολίγη εστίν η διαφορά και ολίγη τις συγκατάβασις ενώσει ημάς, ει θελήσεις και αυτός χρήσασθαι ταύτη»,
είπεν ο Εφέσου «Παρόμοιον εστιν τούτο το ρηθέντι παρά του επάρχου προς τον άγιον Θεόδωρον τον Γραπτόν . είπε γαρ αυτώ, ότι “μίαν μόνον κοινωνήσατε και έτερον ουκ απαιτούμεν, πορεύεσθε δε όποι φίλον υμίν” και ο άγιος έφη προς αυτόν “όμοιον τι λέγεις, ωσπερ αν ει τις αξιών έτερον λέγει . ουδέν αιτούμαί σε αλλ’ η  την σην άπαξ αποτεμείν κεφαλήν, και μετά ταύτα πορεύου όπου θέλεις”[αυτό που μου λέτε μοιάζει με την απαίτηση κάποιου που είπε στον άλλον: άφησε να σου κόψω μια φορά το κεφάλι και μετά πήγαινε όπου θέλεις] . ου γαρ εστί μικρόν εν τοις τοιούτοις και το δοκούν μικρόν [σε αυτά τα ζητήματα δεν είναι μικρό  και ασήμαντο, αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται μικρό]».
Από της ειρηνικής ουν δήθεν αιτήσεως και αξιώσεως ανεφύη φιλονεικία, και ο Νικαίας αναίδην έσκωπτε τον Εφέσου και μετά την πολλήν φιλονεικίαν αναστάς
ο Νικαίας έφη «περισσόν ποιώ και φιλονεικώ μετά ανθρώπου δαιμονιαρίου [είναι περιττό να φιλονικώ με δαιμονισμένο- έτσι αποκάλεσε τον Άγ. Μάρκο!] . αυτός γαρ ένι μαινόμενος [αυτός, ο Άγ.Μάρκος, είναι φανατικός, μανιακός], και ου θέλω ίνα φιλονεικώ μετ’ αυτού» και εξήλθε μετά θυμού.
Είπε δε και ο Εφέσου, ότι «σύ υπάρχεις κοπέλιν και εποίησας και ως κοπέλιν [εσύ είσαι υπηρέτης και σαν υπηρέτης σε διατεταγμένη υπηρεσία ενεργείς]».
Και επί τούτοις εξήλθομεν. Ο δε πατριάρχης ορών ταύτα, ουκ έσκωψεν ουδέ εκώλυσε την όχλησιν, ούτε αυτήν ούτε την προ αυτής .  εκάθητο δε μόνον ορών και μηδέν τι φθεγγόμενος.
12. Τη δ’ επιούση ήλθεν ο βασιλεύς εις τον πατριάρχην, και ορισμώ αυτού συνήλθομεν πάντες. Εκινήθησαν ουν και αύθις οι περί της ενώσεως λόγοι και αντέλεγεν ο Εφέσου, εφιλονείκουν δε αυτώ ο Ρωσίας, ο Νικαίας, ο μέγας πρωτοσύγκελλος, και ο Αμηρούτζης, και ιταμώτατα διεμάχοντο ήρξατο δε ο Γεμιστός ειπείν τι και συνηγορήσαι τω Εφέσου και,  σκώψαντος αυτόν αναιδώς του Αμηρούτζη εσιώπησεν. Εθαύμασαν ουν πάντες πώς ουκ έσκωψε την αναίδειαν του Αμηρούτζη ο βασιλεύς . ουδέ είπεν τι προς θεραπείαν του παντ’ αρίστου Γεμιστού [άρχισε να λέει κάτι ο Γεμιστός υπέρ του Αγ. Μάρκου και ένας από τους Βυζαντινούς άρχοντες τον εμπόδισε με αναίδεια και έτσι ο Γεμιστός σταμάτησε. Όλοι απόρησαν πώς δεν επετίμησε τον Αμηρούτζη ο βασιλιάς  και  δεν συμπαραστάσθηκε στο δεχθέντα την επίθεση Γεμιστό]
13. Αρξαμένου δε και του Εφέσου αναγνώναι τι  των του Καβάσιλα περί του προτεθέντος ζητήματος, ευθύς [μόλις ο Άγ. Μάρκος άρχισε να διαβάζει κάτι από τον Άγ. Νικόλαο Καβάσιλα σχετικό με το ζήτημα που συζητούσαμε]
είπεν ο Ρωσίας «εμείς δι΄ ένωσιν και ειρήνην ήλθομεν ενταύθα ουχί δια σχίσμα και διάστασιν. Θέλομεν ουν ίνα αναγινώσκωμεν και τους ενωτικούς, ού τους σχισματικούς και διϊστώντας. Ο ουν Καβάσιλας σχισματικός εστί και ου θέλομεν αναγινώσκεσθαι» [εμείς ήρθαμε εδώ για την ένωση  και όχι για να παραμείνει η διάσταση και το σχίσμα με τον πάπα. Θέλουμε λοιπόν να διαβάζουμε και τους ενωτικούς συγγραφείς και όχι τους πατέρες που ήσαν εναντίον των παπικών και δεν προχώρησαν σε ένωση αλλά παρέμειναν στο σχίσμα. Ο Καβάσιλας είναι σχισματικός και δεν θέλουμε να ακούσουμε τι λέει]
― Διεδέξατο τούτον ο Λακεδαιμονίας ειπών «και τι έχομεν τον Καβάσιλαν;  ημείς ουκ έχομεν αυτόν άγιον . αρχιερεύς ην,  και έχομεν κακείνον ως ένα των νυν όντων αρχιερέων, ως τον Μονεμβασίας τυχόν ή άλλον τινά, ουδέ ανάγκην έχομεν στέργειν τα εκείνου συγγράμματα» [ο επίσκοπος Λακεδαιμονίας είπε: και σε τελική ανάλυση τι είναι ο Καβάσιλας; Εμείς δεν τον αναγνωρίζουμε  ως άγιο. Ένας απλός αρχιερέας είναι, όπως ο Μονεμβασίας ή κάποιος άλλος. Δεν έχουμε ανάγκη να  συμμορφωθούμε σε όσα λέει αυτός].
Τότε είπεν ο Εφέσου «Λοιπόν ας αναγινώσκομεν τον Βέκκον». Και αγανακτήσας την ιταμότητα και το θράσος αυτών και καταλαβών ότι πάντες σχεδόν προδεδομένοι και έτοιμοι εισι προς την του λατινισμού συγκατάθεσιν, εσιώπησεν» …





[1] V. Laurent, Les “Memoires” duGrand Ecclesiarquee de l’ Eglise de Constantinople, Sylveestre Syropoulos surle concile de Florence (1438-439),  Paris 1971.

 Από την 1η Θ. Λειτουργία στο παρεκκλήσιο του Αγ. Ιωαν. Χρυσοστόμου της Μητροπόλεως Μύρων (4.11.2001), στην εορτή των ιερομαρτύρων Νικάνδρου και Ερμείου των Μυρέων. Διακρίνεται ο Σεβ. Μητροπολίτης Μύρων κ. Χρυσόστομος, ο π. Αμφιλόχιος Τσούκος (νυν Μητροπολίτης Ν. Ζηλανδίας του Οικ. Πατριαρχείου) και ο π. Αναστ. Γκοτσόπουλος.

 Αρχιερατική Θ. Λειτουργία (17.3.2002) στον μεγαλοπρεπή Ι. Ν. Αγ. Νικολάου στα Μύρα της Λυκίας με τη συμμετοχή προσκυνητών της ενορίας Αγ. Νικολάου Πατρών υπό την ευθύνη του π. Αναστ. Γκοτσοπούλου.

 Αρχιερατική Θ. Λειτουργία (2004) στον μεγαλοπρεπή Ι. Ν. Αγ. Νικολάου στα Μύρα της Λυκίας. Διακρίνεται ο Σεβ. Μητροπολίτης Μύρων κ. Χρυσόστομος, ο π. Αναστ. Γκοτσόπουλος και ο μικρός, τότε, Ανδρέας Αν. Γκοτσόπουλος ως “παπαδάκι”.



 Από την Αρχιερατική Θ. Λειτουργία στον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών (9.12.2001). Δώρο της ενορίας Αγ. Νικολάου Πατρών προς την Ι. Μητρόπολη Μύρων της Λυκίας : μικρή καμπάνα με μεγάλους συμβολισμούς για το παρεκκλήσιο του Αγ. Ιωαν. Χρυσοστόμου στα Μύρα.

 Από την εκδήλωση στο Κέντρο Ενοριακής Διακονίας Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών (11.12.2005) με ομιλητή τον Σεβ. Μητροπολίτη Μύρων κ. Χρυσόστομο.


Από τα εγκαίνια των Γραφείων της Εταιρείας Φίλων του Αγίου Νικολάου Μύρων της Λυκίας στην Αθήνα (19.2.2003). Διακρίνονται ο Σεβ. Μητροπολίτης Μύρων Χρυσόστομος, ο εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Διαυλείας (νυν Διδυμοτείχου ) Δαμασκηνός και ο π. Αναστ. Γκοτσόπουλος (η φωτογραφία από την  έκδοση «Λεύκωμα της Ι. Μητροπόλεως Μύρων, Τριάντα χρόνια στα Μύρα, 1983-2013»,  Αθήνα 2013). 

53 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συγκλονιστικό κείμενο....

Ανώνυμος είπε...

Μετά την καταλυτική απάντηση του π.Αναστασίου καλούνται οι καλοπροαίρετοι αντιφρονούντες να παύσουν να επιμένουν στο λάθος τους.

Ανώνυμος είπε...

Δοξα σοι Ο Θεος! Φωνη Θεου ο π.Αναστασιος!
Ο π.Παισιος ειναι μεγαλος αγιος,απλοικος,αγιος που τον αγαπησε ο λαος!
ΑΚορ ια 2:
''Σας αγαπω γιατι παντοτε με θυμασθε και διατηρειτε καθε τι που σας εχω παραδωσει'' λεγει ο απ Παυλος!
''Αδελφες εκκλησιες''-ισοτιμες και ισαξιες της Ορθοδοξου ,μιας κ μοναδικης αγιας καθολικης κ Αποστολικης!Δηλαδη ,ολοι οι ανθρωποι εισερχονται εις την Βασιλεια των Ουρανων και επωμενως εξαγγελεται πως δεν διδεται σωτηρια μονον απο τη Μια Αγια,Ορθοδοξο Εκκλησια ;;;;
......δεν ειναι δυνατον!.... ειναι ελλειματικη η Ορθ.Εκκλησια και αφου κατενοησε την πλανη της εναντι των αιρεσεων επεστρεψε πισω;;;
Ολες μαζι αποτελουν ενα συνολο αιρεσεων,μα..δεν υπαρχουν πλεον ορια μεταξυ αληθειας και πλανης;;;αυτο που με αγωνες και αιμα οικοδομησαν οι Πατερες,κατεδαφιζεται.στις ημερες μας ;;;;
....εγινε εντονοτερο!Ηταν σαν να ξυπνησαμε μια ημερα σε μια αλλη εκκλησια,ανοιξε μια πορτα και μας προωθουσε να περασουμε προς τα εκει,φυσικα οχι δια του ενεργουντος Αγιου Πνευματος,Το Οποιο εχει κατ'αποκλειστικοτητα την πραγματωση της σωτηριας! Δεν ειναι δυνατον!Απο τοτε που μιλησε ο γερ.Παισιος εχουν γινει πολλα! Αλλα διαβαζουμε και αλλα ισχυουν;Ιεροκανονικη πορεια δεν παραμενει αλωβητη.Η διαβρωσις των θεολογικων σχολων,οσους ρωτουσαμε φοιτητες μας λεγαν αλλα.ΤΙ ΔΗΛΑΔΗ;
ΠΟΥ παει η σωτηρια;;Η κατα Χαριν Θεωση γι'αυτουςπου ζουν αμεριμνοι αλλα κινδυνευουν να χαθουν;Αλλα δεν ειναι μονον αυτο,Το κινδυνευομενον ειν Ο Θεος!
Χορηγια μυστηριων στους αιρετικους,διακοινωνια με αυτους,θα συναπωλεσθουν και αυτοι !
Φθασαμε να ομιλουμε περι ''ηλεκτρονικου φακελλωματος'' που θα μας επιβαλλουν βιαια,ο,τι δηλαδη αποβαλλουν οι σκοτεινες δυναμεις με την πανθρησκεια,θα αποκαει με τις καρτες του αντιχριστου...και ο,τι απομεινει απο Ορθοδοξια,μια σπιθα,μια μικρη εστια,να το σαρωσει το σφραγισμα στο χερι η στο μετωπο.ο Ρατσινγερ ως καρδιναλιος υποστηριζε οτι μονον με την υποταγη της Ορθοδοξιας στον Πα/πα εχει οντοτητα κ ανηκει στην εκκλησια του χριστου! Αληθεια!,Βαρυνεται με τοσες κακουργιες κ αιρεσεις ,εχει εξαπολησει τον Δουρειο ιππο την ουνια,προσθετει πλανη στην πλανη και θα πεσουμε και εμεις στη χαραδρα μαζι του;Αρνουνται οι πιστοι οσο κ ο ανεμος σπρωχνει να μπουμε σε αυτη τη θυρα! Διοτι Ο Κυριος μας εχει ελευθερωσει απο αυτα! Μα ,πρεπει να το δουμε παλι με αλλο ματι το ζητημα!
Ο π.Αναστασιος ειναι πολυ σωστος και παρακαλουμε πολυ να μην αψιφησετε τα οσα δικαια εγραψε!Αλλωστε η Ορθ.Εκκλησια ειναι Δικαιη,ειναι η μητερα μας,στην ημερα που ξημερωνει ,ας μην εχουμε εχθρα.Παιδια της Θεομητωρος ας γινουμε ολοι,επειδη μας αγαπα !Καλη Σαρακοστη! Ο γερ.Παισιος ας ειναι ο σταθμος που θα μας ενωνει στην αγια Πιστη μας αυτη που παραλαβαμε απο τους αγιους Αποστολους και που συνεχισαν οι αγιοι Πατερες.Καλη Παναγια !

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ενδιαφέροντα τα στοιχεία που προσκομίζονται.
Ευχαριστούμε

Ανώνυμος είπε...

Το κείμενο του Συρόπουλου στο παράρτημα τα λέει όλα...................
Παρακαλώ να διαβαστεί προσεκτικά

Ανώνυμος είπε...

Οι φωτογραφίες στο τέλος δεν λένε τίποτα το ουσιώδες όπως και τα όσα μας έγραψε ο π. Αναστάσιος. Οι φωτογραφίες που χρησιμοποιεί για να μας αποδείξει τα αγαπητικά του αισθήματα «Αγαπώ και σέβομαι το Οικουμενικό Πατριαρχείο τού Γρηγορίου, του Χρυσοστόμου, του Φωτίου, των Οικουμενικών Συνόδων, των ομολογητών, των νεομαρτύρων, και γι’ αυτό πονάω για τις εκπτώσεις εν τη πίστει ενίων στελεχών του…» μου θυμίζουν τον Ιούδα τόσο στην εικονογραφία του Μυστικού Δείπνου όσο περισσότερο και στην αλείψασα τον Κύριο με το Μύρο.
Δεν είσαι π. Αναστάσιε ο κριτής της οικουμένης ούτε ο γενικός εισαγγελέας. Προσγειώσου.

Ανώνυμος είπε...

Αξίζει να διαβάσεις και αυτό άγιε αδελφέ π. Αναστάσιε. Μην βλέπεις με το ένα μάτι αλλά να βλέπεις και με τα δύο. Ο Άγιος Μάρκος Εφέσου συμμετείχε στην εναρκτήρια τελετή-προσευχή στη Φεράρα, αλλά όχι στο συλλείτουργο με τον Πάπα με το τέλος της Συνόδου Φλωρεντίας (πρακτικά συνόδου Φεράρας-Φλωρεντίας, στήλες 475-478). Αυτό για εσένα δεν λέει τίποτα;

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλού επιπέδου διάλογος Μαρτίνη-Γκοτσιόπουλου.
Αναστάσιε σε ευχαριστούμε.

Ανώνυμος είπε...

Αϊντε πάλι τα ίδια, βαρεθήκαμε, καμιά άλλη ανάρτηση δεν έχεις;

Ανώνυμος είπε...

Στην Συνοδική Επιτροπή επί των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων 2011 – 2015 της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος πρόεδρος είναι ο Σεβ. Μητροπολίτης Περιστερίου κ. Χρυσόστομος.
Όλα αυτά, και όσα κατά καιρούς έχετε γράψει πολεμώντας τον διάλογο, που με την ευλογία της Ιεράς Συνόδου κάνουν οι εντεταλμένοι, να τα αποστείλεις δια του Μητροπολίτου σου Πατρών κ. Χρυσοστόμου εις την Συνοδική Επιτροπή.
Δεν είσθε αρμόδιος, ούτε ικανός, για χειρισμό Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών θεμάτων. Αυτό το αποδεικνύει, το ότι ο Μητροπολίτης σας, δεν σας έχει προτείνει να συμμετέχετε, ούτε ως συνεργάτης της ανωτέρω επιτροπής. Όπως έχει πράξει με άλλους κληρικούς της Μητροπόλεως Πατρών, σε άλλες επιτροπές.
Στην εισαγωγής σας διάβασα, ότι έγινε αποστολή «καθηκόντως στον Επίσκοπό μου». Όχι αιδεσιμολογιώτατε, στον Επίσκοπο οι εφημέριοι δεν αποστέλλουν μόνο «καθηκόντως», αλλά ζητούν την έγκριση, και την ευλογία της δημοσιεύσεως. Βάση της εκκλησιαστικής δεοντολογίας, ο Επίσκοπός σας έπρεπε να την προωθήσει προς δημοσίευση.
Ο τρόπος γραφής και συμπεριφοράς σας δείχνουν ότι υπάρχει πρόβλημα …
Όλα τα υπόλοιπα είναι για θόρυβο.
Με αγάπη Χριστού

Ανώνυμος είπε...

Δέκα γραμμές ο κ. Μαρτίνης με μια συμβουλή.
Δέκα σελίδες ο π. Αναστάσιος σαν μια διατριβή.

Συμφωνούσα με τα όσα είχε γράψει ο κ. Μαρτίνης.
Προσπάθησα να διαβάσω την απάντηση. Δεν με ενθουσιάζει.
Πάω για παραλία. Κάνει ζέστη το καλύτερο είναι η θάλασσα.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ 2:31 άσε τον Μητροπολίτη να γνωρίζει καλύτερα αν έχει πρότεινει κάτι τέτοιο στον π.Αναστάσιο... μην προτρέχεις να κατηγορήσεις χωρίς να γνωρίζεις...

Ανώνυμος είπε...

Επιβεβλημένη και άκρως τεκμηριωμένη η απάντηση του π.Αναστασίου στον Παναγιώτη Μαρτίνη.

Ανώνυμος είπε...

Τα επιχειρήματα είναι σαφή... επ' αυτού υπάρχει κάτι κ. Μαρτίνη;
Ας στενοχωρήσουμε τους φίλους μας, ανατολικά, δεν πειράζει!

Ανώνυμος είπε...

Ο δρ. Μαρτίνης είναι έμπειρος και σπουδαίος Θεολόγος και συγγραφέας. Σας έκανε μια σύσταση με πολλή αγάπη και χωρίς αιχμές. Το καλύτερο θα ήταν να μην «αξιοποιήσετε» την παρέμβαση για μια κατά μέτωπο επίθεση. Και σε αυτή την παρέμβασή σας γράψατε μία από τα ίδια τα οποία επί ετών ανακυκλώνεται.
Ας μάθετε οι νεότεροι και λίγο στην σιωπή.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ 1.8.15 12:12
Λυπάμαι που γράφεις το σχόλιό σου ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΟΥ.
Προφανώς είδες συντάκτης «Γκοτσόπουλος» και είπες ας γράψω ένα ανώνυμο σχόλιο. Και λάθος να είναι δεν μου κοστίζει και τίποτα. Ανώνυμος είμαι!
Δυστυχώς για σένα γράφω στην παρ. 4 : «Ο MANSI, λοιπόν, αναφέρει μόνο την εναρκτήρια δοξολογία, όχι όμως Θ. Λειτουργία, κατά την έναρξη και λήξη των εργασιών της Συνόδου στη Φεράρα (9.4.1438 και 11.1.1439), στην οποία παρίστατο όλη η Σύνοδος».
Καλή η κριτική, αλλά είναι απαραίτητο να διαβάζουμε πριν το κείμενο στο οποίο θα ασκήσουμε κριτική…

Ανώνυμος είπε...

Συντριπτικά τα επιχειρήματα του π. Αναστασίου! Κάνουν σκόνη τους αντιφρονούντες οικουμενιστές που τον αδίκησαν!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ ανώνυμε 11:50
Σε ευχαριστώ για τα άκρως τιμητικά για μένα λόγια σου: σου θυμίζω, γράφεις, "περισσότερο στην αλείψασα τον Κύριο με το Μύρο"! Ξεχωριστή ευλογία για μένα!
Επειδή με ξέρω όμως, χωρίς διάθεση ταπεινολογίας, αγαπητέ μου μακάρι να της έμοιαζα... Εύχου να της μοιάσω!

Μια απορία μου:πώς βάζεις στο ίδιο κάδρο τον Ιούδα και την "αλείψασα τον Κύριο με μύρο"; Κάποια σύγχυση διακρίνω και γι' αυτό δικαιολογώ τα περί "κριτού της οικουμένης" και "γενικού εισαγγελέως" που γράφεις. Δεν πειράζει να είσαι καλά.
Αλλά γιατί υπογράφεις ως ανώνυμος;
π.ΑΚΓ

Ανώνυμος είπε...

Σήμερα το απόγευμα 1-8-15 ο σεπτός Πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Γκοτσόπουλος συμπροσευχήθηκε μετά Λατίνων. Δεν το έκανε αυτό για πρώτη φορά, του το έχουν αναφέρει και άλλοι αλλά το ξεπερνά. Για άλλους τα λέει όχι για τον ίδιο.
Γνωρίζει ο Άγιος Πρωτοπρεσβύτερος -από δημοσιευμένες καταγγελίες- ότι εις την τετράφωνη χορωδία η οποία έψαλε σε νεκρώσιμη ακολουθία στην οποία έλαβε μέρος ο Αγωνιστής εναντίων των συμπροσευχών συμμετέχουν και 3-4 Ρωμαιοκαθολικοί.
Περίμενα ο πιστός τιμητής των Θείων και Ιερών κανόνων να αποχωρήσει –διακριτικά- διότι ήταν εν πληθούση Εκκλησία.
Αυτός όμως έλαβε μέρος κανονικά.
Σεπτέ Πρωτοπρεσβύτερε, παρακαλώ να ορίστε επί του εαυτού σας, ως δίκαιος ποιμένας, τις ποινές που ορίζει το Ιερό Πηδάλιο, για την προδοτική αυτή ενέργειά σας.

Εγώ πάτερ αποχώρισα εκτός Ναού όταν τους άκουσα να ψάλουν από τον γυναικωνίτη. Όταν τους είδα να βγαίνουν στα μέσα της ακολουθίας ξαναμπήκα.
Σπυρίδων Ανεστόπουλος

Ανώνυμος είπε...

Διόρθωση στο σχόλιο 9:29.
Το σωστό είναι :
"Δεν πειράζει! Να είσαι καλά"
π. ΑΚΓ
ΥΓ: Δικό μου είναι και το σχόλιο 8:58

Ανώνυμος είπε...

9.53 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ Π.ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ;

Ανώνυμος είπε...

π. ΑΚΓ διαβάστε σας παρακαλώ την συνέχεια την οποία δια ευνόητους λόγους δεν έγραψα:
ἠδύνατο γὰρ τοῦτο τὸ μύρον πραθῆναι ἐπάνω δηναρίων τριακοσίων καὶ δοθῆναι τοῖς πτωχοῖς· καὶ ἐνεβριμῶντο αὐτῇ, ……
Καὶ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριὼτης, εἷς τῶν δώδεκα, ἀπῆλθε πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς ἵνα παραδῷ αὐτὸν αὐτοῖς.

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια τώρα το θέμα δεν έχει λυθεί. Κορυφαίοι πασχίζουν και τίποτα δεν κάνουν. Την απάντηση θα την δώσει ο Θεός και όχι ο Γκοτσόπουλος ο Μαρτίνης και άλλοι πολλοί.

Ανώνυμος είπε...

Μετά τα όσα ψέματα έγραψες για τον Πατριάρχη Αθηναγόρα ούτε να σε διαβάζω θέλω ούτε να σε βλέπω.

Ανώνυμος είπε...

Ο ανώτερος άνθρωπος κρίνει τον εαυτόν του, ο κατώτερος κρίνει τους άλλους. (Κομφούκιος)

Ανώνυμος είπε...

10:50 θα το...αντέξουμε!

Ανώνυμος είπε...

Όταν ο Χριστός συνομίλησε με την Αγία Φωτεινή περί το Φρέαρ του Ιακώβ, και πέρασε από την Σαμάρεια πόσους από τους Ιερούς Κανόνες τήρησε.
Η Εκκλησία τους Κανόνες τους έχει ως πυξίδα. Όταν χρειαστεί αλλάζει πορεία για να περάσει μια θαλασσοταραχή η Κιβωτός.
Όλα αυτά μου θυμίζουν φαρισαϊσμό. Τελικά η Εκκλησία τον ξεπέρασε ή τον φέρνει μέσα της;

Ανώνυμος είπε...

Λεπτομέρειες χωρίς καμιά αξία στην καθημερινότητα της ζωής μας. Οι παπάδες το έχουν χάσει το τραίνο. Αντί για το σήμερα και το αύριο του ανθρώπου τους νοιάζει το χθες. Είμαι χριστιανός αλλά δεν με ενδιαφέρει ούτε ο άγιος Μάρκος Ευγενικός ούτε οι κανόνες σας. Όταν σεις οι ρασοφόροι τους καταπατάτε πως τολμάτε να κάνετε διδασκαλία σε μας.

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ

Ανώνυμος είπε...

καλο θα ειναι ολοι οι ανθρωποι της εκκλησιας ρασοφοροι και μη να κοιταξουν να ερθουν κοντα στον απλο αγραμματο και ταλαιπωρημενο κοσμο που περιμενει να ακουσει 2 λογια αγαπης και παρηγοριας και να σταθουν διπλα του αυτες τις δυσκολες εποχες.ας παψουν και λιγο να ασχολουνται με τις υψηλες θεολογιες.καλες και αυτες και ωφελιμωτατες αλλα ο αγωνας για την πιστη μας δινεται στην καθημερινοτητα,διπλα στον πασχοντα συνανθρωπο μας και οχι καθισμενοι στα πληκτρολογια των υπολογιστων μας.καλη παναγια σε ολους και ο θεος να μας λυπηθει σαν εθνος γιατι εχουμε απωλεσει τα ιδανικα μας και τις αξιες μας...

Ανώνυμος είπε...

5:24, "και ταύτα έδει ποιήσαι κακείνα μη αφιέναι"!

Ανώνυμος είπε...

Οι διάλογοι αυτοί δεν είναι για δημόσια αντιπαράθεση. Δεν μας ωφελούν τους κοινούς θνητούς.

Ανώνυμος είπε...

Δεν με ενδιαφέρουν οι απόψεις οι δικές σας π. Αναστάσιε ούτε άλλων ευλαβών κληρικών και λαϊκών. Θέλω να μας μεταφέρεις δημόσια τις απόψεις της Εκκλησίας της Ελλάδας.
Κάθε δεσπότης και παπάς έχει την δική του άποψη. Καταντήσαμε σαν τους προτεστάντες που κάθε πρεσβύτερος ερμηνεύει κατά το δώκουν την Αγία Γραφή. Έχει χιλιοειπωθεί η δύση έχει έναν Πάπα οι ανατολικοί τόσους όσοι φορούν ράσα.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με τον 2.49!!! Η δύση έχει έναν Πάπα οι ανατολικοί τόσους όσοι φορούν ράσα. π. Αναστάσιε δε νομίζεις ότι το έχεις παρακάνει; Ασχολείται όλη η εκκλησιαστική κοινότητα της Πάτρας μαζί σου! Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Χειρότερος από τον πάπα είσαι με τον τρόπο που ομιλείς και διεκδικείς το αλάθητο για τον εαυτόν σου. Αιρετικός έχεις καταντήσει!! Να σε βοηθήσει ο Θεός να επιστρέψεις στον Ορθόδοξο δρόμο.

Ανώνυμος είπε...

Η θέση του κ. Μαρτίνη ότι δήθεν τα θεολογικά θέματα είναι για τους "ειδικούς", είναι τραγική. Μυρίζει από μακριά λατινικό κληρικαλισμό μεσαιωνικού τύπου και ελιτισμό και πάντως δεν έχει καμία σχέση με την ορθόδοξη παράδοση. Ο όσιος Πορφύριος και ο όσιος Παϊσιος, απόφοιτοι δημοτικού (ο πρώτος ούτε καν αυτό) προφανώς δεν είναι οι "ειδικοί". Αφήνω πια τον αγράμματο άγιο Σπυρίδωνα και τον εξίσου αγράμματο και ούτε καν κληρικό άγιο Αντώνιο...
Το ότι ένας θεολόγος διατυπώνει τέτοιες θέσεις, φανερώνει όντως πόσο αδαής περί τα θεολογικά μπορεί να γίνει ένας "ειδικός".
Θυμίζει κάποιους οικονομολόγους που καταστρέφουν οικονομίες. "Ειδικοί" και αυτοί...

Ανώνυμος είπε...

Λυπάμαι αδελφοί μου αλλά ο π. Αναστάσιος έχει χάσει τον δρόμο του. Δεν γνωρίζει ο καημένος τι ποιεί!! Λέγει πράγματα που δεν άπτονται του ευαγγελικού μηνύματος και της αγάπης που το περιβάλει. Να τον βοηθήσει ο Θεός.

π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ είπε...

Αγαπητοί, όπως εξήγησα σε παλαιότερη ανάρτηση ό,τι γράφω το γράφω για λόγους συνειδήσεως και μόνο και όχι για να λάβω «μπράβο» και εύφημο μνεία.

Και από την αντίθετη πλευρά δεν με πτοούν ούτε οι ύβρεις, ούτε οι χλευασμοί, ούτε οι απειλές, ούτε οι λεκτικοί προπηλακισμοί. Μάλλον λειτουργούν έχοντας αντίθετο αποτέλεσμα.

Είναι σύνηθες στην εκκλησιαστική ιστορία η πενία των επιχειρημάτων να αναπληρώνεται από τραμπουκισμό.
Αλήθεια, τι βάση και τι σοβαρότητα μπορείς να δώσεις σε κάποιον που ανώνυμα βρίζει;
Ούτε η πληθώρα των σχολίων μου λέει κάτι, διότι μπορεί να είναι ένας και μοναδικός αυτός που να έχει αναλάβει ως «εργολαβία» τις ύβρεις και τους χλευασμούς !

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΣΟΤΙΚΟ ΜΕΓΕΘΟΣ!

Αφιερωμένο στους ανωνύμους υβριστές μου : «ανέστησαν ενώπιον του πατριάρχου και εγγύτερον γενόμενοι του Εφέσου αδεώς ομού τε και αναιδώς έβαλλον αυτόν λόγοις και σκώμμασι [κοροϊδίες, χλευασμούς]: «και έως πότε ανεξόμεθα σιωπώντες, τοιαύτα σου λέγοντος», έφασκον, και μονονούκ οδούσι και χερσί ώρμων διασπαράξαι αυτόν».

Παρακαλώ διαβάστε το παράρτημα με ολόκληρο το απόσπασμα από τα Απομνημονεύματα του Συρόπουλου.

π. ΑΚΓ

Ανώνυμος είπε...

PROS 11 OI
YOUTUBE
POPE FRANCIS:''Jesus was just a man.''

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ
ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ,ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ
ΕΠΙΣΤΗΘΙΟ ΦΙΛΟ ΠΑΠΑ
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟ ,ΝΑ ΚΗΡΥΣΣΕΙ
περιτρανα ,την πιστη των Εβραιων!
Οσο για το ''λεγει ο π.Αναστασιος πραγματα που δεν απτονται του Ευαγγελιου'' σου συνιστω ,αφου δεις και εμπεδωσεις καλα το βιντεο ,επειτα να ανοιξεις το Ευαγγελιο στην Α` Καθολικη Επιστολη του μαθητου της
Αληθινης αγαπης στο κεφ Β` 22-24.
Τι ειπε δια της αποκοιμησεως ο πα πας των πτωχων ,πλην ταπεινος;
Πως ο Ιησους ηταν ενας απλος ανδρας!
Τι λεγει το ευαγγελιο;
''Τις εστιν ο ψευτης;
Ει μη ο αρνουμενος οτι Ο Ιησους ουκ εστιν Ο Χριστος,
Ουτος εστιν ο αντιχριστος..κτλ''
Ετσι λοιπον οι Εβραιοι αρνουνται Τον Ιησου Χριστο,αρνουνται την αγια Τριαδα.
Το Ευαγγελιο ομως λεγει περιτρανα :
''Τρεις εισιν οι μαρτυρουντες εν τω ουρανω,ο Πατηρ,Ο Λογος κ το Αγιον Πνευμα,
Και ουτοι οι τρεις ΕΝ ΕΙΣΙΝ'' Α`Ιωαν Ε 7-8)...
Ο καλος μας φιλος κ.Φραγκισκος δεν κρυβει ουτε τις προθεσεις του
Ουτε και τις θεσεις του! Θα του ειπαν βεβαια οι σκοτεινες δυναμεις που
Κρυβονται οπισθεν ,να εισαγει το μηνυμα περι Του αντιχριστου ,αφου αυτοι
Αναμενουν τον μεσσια τους.Εις ενδειξιν αλληλεγγυης να ατενιζουμε μηχανορραφιες
Αγαπητε που μιλας εναντιον του πΑναστασιου;.....''...εαν ομως ελθη κανενας ψευδομεσσιας
Που θα κινηται απο ιδιοτελειαν και προσωπικην φιλοδοξιαν,εκεινον θα τον δεχθητε....''
Ο π.Αναστασιος δεν εχει χασει καθολου το δρομο.
Εφοσον λοιπον ο θεος των Εβραιων ειναι κ θεος του πα πα μηπως ηλθε ο καιρος
Να γινει και δικος μας θεος-απαγε! Και δεν βγηκε κανεις να αντικρουσει τη βλασφημια
Αυτη του κ.Φραγκισκου που ειναι αιρετικος με τους αιρετικους,ουνιτης με τους ουνιτες
Και αντιχριστος με τους αντιχριστους! Τελευταια ακουσαμε και το ''ολοι οι καλοι αθεοι
Θα πανε στον παραδεισο'',να προσθεσουμε και ''αθεος με τους αθεους''.
Φαινεται αυτο που ειχε πει ο αγιος Γρηγοριος ο Παλαμας πως ο παπισμος ομοιαζει με τον
Ελεφα οστις οταν πεσει δυσκολως δυναται να εγερθη ,ε λοιπον με το παγκοσμιο μαζεμα
Λαων κ θρησκειων σιγουρα δεν προκειται να εγερθη ποτε !
Ποιος ειναι λοιπον καταφρονητης του Ευαγγελιου,ο π.Αναστασιος; Ο Θεος να βοηθησει ποιον,
Μηπως εσε; φιλοι της Παναγιας μας ειναι ολοι αυτοι;Ειναι φιλοι Του Χριστου μας;Οχι για
Να ξερω να ξεχωριζω ποιοι ειναι οι φιλοι και ποιοι οι εχθροι Του Θεου πρωτιστως!
Δωσαμε στον πα πα συγχωροχαρτια ,ε να δωσουμε και στους Εβραιους μεσω του πα πα τοτε,
Εις ενδειξιν αλληλεγγυης...ο θεος των Εβραιων κ δικος μας θεος! Και δε θανοιξει η γης να μας
Καταπιει! Στεραιωνοντας την πλανη του παπα,στεραιωνουμε και τις πλανες ολων.
Θα γινουμε οργανα του αντιχριστου; Ε.οχι δα!
Ντροπη του του κ Φραγγισκου! ''Ει γαρ το απλως χαιρειν ειπειν ,κοινωνιαν διδωσι τοις εργοις
Τοις πονηροις''.....

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ Π.ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ!
Τι να τους κανουμε τους χλευασμους ; Η Αληθεια των δογματων εχει τετοια αξια που απεχει και απο αυτες τις αρετες μιλια μακρυα...και αυτο επειδη η αληθεια ειναι ο Κυριος Ημων Ιησους Χριστος και οχι ο Αντιχριστος .

Ανώνυμος είπε...

Δεν καταλαβαίνουν κάποιοι ότι με την αήθη επίθεσή τους στον π.Αναστάσιο το μόνο που πετυχαίνουν είναι να απαξιώνουν εαυτούς στα μάτια των πιστών;

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί αδελφοί δεν απαξιώνουμε τον π. Αναστάσιο, αντιθέτως προσπαθούμε να τον συνετίσουμε. Σε λίγο θα ομοιάζει με τους «ζηλωτές»!! Θα μετατραπεί η ενορία του σε στέκι φανατικών φονταμενταλιστών και όχι Ορθοδόξων. Η θέση του κ. Μαρτίνη σχετικά τα θεολογικά θέματα, τα οποία είναι για τους "ειδικούς", με βρίσκει σύμφωνο. Δεν μπορεί να θεολογεί ο κάθε παπούλης!!! Να κάτσει στην ενορία του και να βοηθήσει τους έχοντας ανάγκη και να αφήσει το ειδικά ζητήματα για τους ειδικούς.

Ανώνυμος είπε...

Ποιες είναι οι σπουδές του π. Αναστάσιου που είναι σαν τον άνηθο μέσα σε όλα; Αναρωτηθείτε πως είναι δυνατν να έχει άποψη περί παντός επιστητού!!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό!
"Είναι σύνηθες στην εκκλησιαστική ιστορία η πενία των επιχειρημάτων να αναπληρώνεται από τραμπουκισμό.
Αλήθεια, τι βάση και τι σοβαρότητα μπορείς να δώσεις σε κάποιον που ανώνυμα βρίζει;"
Ι.Ρ.

Ανώνυμος είπε...

Ο κατήφορος κάποιων αντιφρονούντων προς τον π.Αναστάσιο συνεχίζεται. Τόσο τους έτσουξαν οι αποκαλύψεις του;

Ανώνυμος είπε...

Αδελφοί μου, δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης μεταξύ του π. Αναστασίου και του κ. Μαρτίνη. Είναι καλός ποιμένας ο π. Αναστάσιος, αλλά ολίγον φανατικός. Ο δε κ. Μαρτίνης ως άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι και της ιδίας γραμμής με αυτό. Και οι δύο όμως είναι εκλεκτοί θεολόγοι και καλοί άνθρωποι. Δεν είναι σωστό να κατηγορούμε κανέναν. Καλό είναι να τους δούμε μαζί αγκαλιασμένους και συμφιλιωμένους. Ο κ. Κωστόπουλος να φροντίσει παρακαλώ γι’ αυτό. Καλό Δεκαπενταύγουστο με την βοήθεια της Παναγιά μας.

Ανώνυμος είπε...

Προς 11.42
Νομιζω καλε μου ανθρωπε,ολοι ειμαστε υποχρεωμενοι να γνωριζουμε τα δογματα της ΟΡΘ.πιστεως!
Ειναι εντολη και εφοσον θα κριθουμε την Ημερα της Κρισεως συμφωνα με το ευαγγελιο,ποσω δε μαλλον ειναι υποχρεωμενοι και ο κληρος απο τα κατωτερα εως τα ανωτερα αξιωματα να γνωριζουν οχι μονον Ευαγγελιον αλλα και Ι.Κανονες και να διδασκουν το λαο ορθα!
Τωρα,οσον αφορα τη λεξη λεξη Ζηλος ,ολοι εχετε πιασει μια καραμελλα και την αναμασατε,λες η Ορθοδοξια ειναι μια Δημοσια Υπηρεσια,χωρις ιστορια,χωρις ταξη,χωρις ζηλο πνευματικο.
Κατα την πτωχη μου αποψη η Ορθοδοξος Εκκλησια της λειπει ο Θειος Ερως,της λειπει το Ομολογιακο φρονημα,οχι για να πουμε πως ομολογησαμε κ καναμε το καθηκον μας ως Ορθοδοξοι,λοιπον ''δοξαστε μας'' οχι! Αυτα ερχονται εξ ανωθεν! Αλλα επειδη το ιδιο το Ευαγγελιο μιλα αποκ 3,15''...ξερω καλα τα εργα σου: ...επειδη εισαι χλιαρος θα σε εμεσω...'' και εκτος αυτου για τη σωστη πιστη χρειαζεται ελεγχος Τιτ 1-13
Η διδασκαλια δεν πρεπει να διδει αφορμη για κατηγοριες,πρεπει να ειναι σοβαρη και καθαρη,ανοθευτη!
Οι χριστιανοι πρεπει να εχουν Ζηλο για τα καλα εργα,οπως εχει καποιος ζηλο να οικοδομησει μια εκκλησια προς τιμην καποιου αγιου που τιμα,ετσι πρεπει να εχει ζηλο για ολα τα πνευματικα και κυριως για τη διαφυλαξη της πιστεως.Δυστυχως οι περισσοτεροι θεωρουν αυτο ως φανατισμο που πρεπει να παταχθη.Οι αγιοι Πατερες παρουσιαζονταν στις Συνοδους εχοντας φοβερο ζηλο για να δογματισουν Ορθα αφου γι'αυτους σημασια ειχεπανω απο ολα και εγνοια ειχαν την καθαροτητα του δογματος! Και για το δικο μας το καλο μελετουσαν την απωλεια των αιρετικων της καθε εποχης.
Αλλο ενα που εχω να προσθεσω ,επειδη τα εχουμε ξεχασει ,ειναι οι λογοι του π.Κλεοπα που ειχε πει '' Με τους ετεροδοξους κ ετεροθρησκους και το δερμα μας να βγαλουμε να τους το δωσουμε...να τους δινουμε ο,τι εχουν αναγκη ,οταν ομως μας προκαλουν στην Πιστη εκει ο πραυς εστω μαχητης,εκει πρεπει να δινουμε ομολογια Πιστεως και μαχη.Οταν λοιπον βγαινει ο πα πας ,οπως θεωρει τον εαυτον του ''πρωτος της καθ'ολου εκκλησιας''ο παλαι ποτε τοποτηρητης του χριστου και μας προκαλει πως ο Χριστος ηταν ενας απλος ανθρωπος,μου θιγει η δεν μου θιγει την πιστη; Που αντι να συζητα ολος ο πλανητης για την καθολικη εγκυροτητα της Ορθοδοξιας και να δεικνυει αυτη την επειγουσα αναγκη επιστροφης στην αληθινη εκκλησια, με τους ορους που επιβαλλει συρομαστε στην παπικη πλατφορμα ως προσυλητοι,ως να ειναι ελλειμματικη η Ορθ.Εκκλησια!
11.59 και ανωνυμα βριζεις κ επωνυμα κατηγορεις και μαλιστα σπερνις και υπονοιες που ειναι πιο κοφτερες και απο απο το μαχαιρι, πολλες φορες που θιγονται συνειδησεις.Το ζητημα ειναι τι λες και πως το λες και αν αυτο που λες ειναι η πληρης αληθεια!Διοτι καποιοι εχουν παρει γραμμη απο τον πνευματικο τους πως ειναι αρκετο ενα μονογραμμα η και καθολου επειδη οι ιδιοι δεν θελουν την επωνυμια,αλλα θελουν να αγωνιστουν καπως,με καποιο τροπο και αυτο ειναι αρκετο,αφου δεν θελουν να τους ξερει κανεις.Αλλα κ στην πρωτη κ στην δευτερη περπτωση ,ο λογος μενει και πολλες φορες ειναι υπερ αρκετος και καλυτερος απο τη σιωπη.

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Αναστάσιος να κοιτάξει λίγο περισσότερο την ενορία του και να αφήσει τους ανόητους φανατισμούς. Δεν βοηθούν πουθενά όλα όσα πράττει το τελευταίο διάστημα. Ο κ. Μαρτίνης με την σειρά του να απολαύσει την σύνταξή του και να παύσει να παρεμβαίνει. Δεν ζητήσαμε από κανέναν να ομιλεί για εμάς.

Ανώνυμος είπε...

Ο Θεός να σας βοηθήσει όλους!! Γιατί τρώγεστε αδελφοί μου; Όλα καλά. Να δοξάζουμε το όνομα του Κυρίου.

Ανώνυμος είπε...

Το θέλημα του Θεού θα γίνει. Ο Θεός ευλογεί και επιθυμεί την ΕΝΟΤΗΤΑ της Εκκλησίας και στο τέλος θα νικήσει ο Χριστός. Ας συμβάλουμε για την επίτευξη της ΝΙΚΗΣ και ας φέρνουμε εμπόδια δια ασήμαντους αφορμές.

Ανώνυμος είπε...

Αμήν Θεέ μου!!

Ανώνυμος είπε...

Ας διαβάσει ο π. Αναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος την κατάθεση ψυχής του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, για τον Άγιο σήμερα Παΐσιο.
Ας την διαβάσουν και όλοι οι οπαδοί του, που βρίσκουν καταφύγιο για να βγάλουν χολή από τα εσώψυχά τους. .

http://anastasiosk.blogspot.gr/2011/10/blog-post_806.html

που σε κάθε ευκαιρία με αρχοντικό και διπλωματικό τρόπο υβρίζουν τον Πατριάρχη μας.

Ανώνυμος είπε...

Δεν γνωρίζει τι γράφεις π. Αναστάσιε. Ρίξε μια ματιά στο βίντεο που με ευλάβεια προσκυνά τον οικουμενιστή Βαρθολομαίο ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης. http://anastasiosk.blogspot.gr/2016/07/blog-post_96.html
Διάβασε και αυτό που είπε ο Άγιος για τον Βαρθολομαίο: «Ο Θεός μας έδωσε αυτά τα δύσκολα χρόνια τον καλύτερο Πατριάρχη».
Καλά το λέει ο λαός «το ψέμα έχει μικρά πόδια»

Δημήτρης Ρόδης είπε...

Μακάρι όλοι εμείς οι λαικοί, να είχαμε τις θεολογικές γνώσεις του π. Αναστάσιου, και ιδίως το πατερικό φρόνημα που διέπει τα κείμενά του.

Δυστυχώς η απουσία πνευματικής ζωής, η εμφανής έλειψη βιωμάτος, Αγιοπνευματικής εμπειρίας, η απουσία της ασκητικής της ορθοδοξίας, απο όλους εμάς τούς σύγχρονους χριστιανούς, μας έχει καθηλώσει στήν απουσία διακρίσεως στα οσα αντικανονικά λαμβάνουν χώρα, με πρωτεργάτη το οικουμενικό πατριαρχίο.

Η μέγιστη των αρετών, η διάκριση, στούς αρχαρίους είναι η σωστή επίγνωση του εαυτού τούς. Στούς μεσαίους, δηλαδή σε όσους έχουν καρδιακή προσευχή, είναι η πληροφορία που προέρχεται απο την παρουσία της ενέργειας στήν καρδιά. Η διάκριση των τελείων είναι αυτή που προέρχεται απο την θεία έκλαμψη, την όραση του Άκτιστου φωτός με τα φυσικά μας μάτια κάτω υπο το φως της μέρας...

Αυτές είναι οι προυποθέσεις και τα στάδια της διακρίσεως κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Σιναίτη.

Και αν δεν τα έχουμε αυτά μένουμε ταπεινώς σε οσα οι Θεούμενοι Πατέρες, οι ζώντες τα άρρητα του Θεού μας παρέδωσαν.

Ας αναλογιστούμε τώρα που βρίσκεται κανείς, και εφόσον δεν έχουμε την διάκριση των μεσαίων, (νοερά πρεοσευχή) ή των τελείων, (που τέτιο πράμα), ας μη κατηγηρούμε όσους μένουν πιστοί στο φρόνιμα των Αγίων Πατέρων...

Όπως με πολύ κόπο πράτει ο πατέρας Ανάστασιος. Τίμη για την πόλη μας η παρουσία του και ο αγώνας του! Ο Θεός να σε αξιώνει πάτερ μου! Την ευχή σου και την προσευχή σου!