Στόν Ἑσπερινό ἐχοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν
κ.κ. Χρυσόστομος, συγχοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ.
Χρυσάνθου, μέ τήν συμμετοχή σχεδόν ὅλων τῶν Ἱερέων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως τῶν
Πατρῶν.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στό νόημα τῆς ἀληθινῆς καί οὐσιαστικῆς εὐτυχίας, ἡ ὁποία εὑρίσκεται στή μυστηριακή σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν ἐν σαρκί φανέντα Θεόν, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ ὄντως Ζωή, ἡ ὄντως Χαρά καί ἡ Ἀλήθεια.
Ἡ ἀληθινή εὐτυχία, ἐτόνισε μεταξύ τῶν ἄλλων ὁ Σεβασμιώτατος, δέν ἔχει καμιά σχέση μέ τά κοσμικά, ἐφήμερα καί ψεύτικα πράγματα. Δέν εἶναι ὑπόθεση μόνο κοσμικῆς γνώσεως, ἢ ἀπολαύσεως ὑλικῶν ἀγαθῶν καί βεβαίως ἐπ’ οὑδενί μπορεῖ νά βασισθῇ στήν ἡδονή καί στήν ἁμαρτία (τά ὁποῖα δυστυχῶς κατοχυρώνονται πλέον καί νομοθετικά ἀπό τό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο, πρός μεγίστην ἀπογοήτευση τοῦ συνειδητοποιημένου Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, ὁ ὁποῖος εὐτυχῶς πατάει σταθερά στά θεμέλια τῆς πίστεως του πρός τόν Θεό καί τῶν ὑγιῶν παραδόσεών του). Ἡ εὐτυχία εἶναι ὑπόθεση ἐσωτερική, βαθειά πνευματική καί πηγάζει άπό τήν σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο. Ἡ εὐτυχία προέρχεται ἀπό τούς πνευματικούς ἀγῶνες, τήν ἀσκητική διάσταση καί τόν Θεῖο Ὲρωτα, ὅπως τά ἒζησε εἰς τό ἒπακρον, ὁ ἀσκητικός Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας Οὐρανοφάντωρ Βασίλειος ὁ Μέγας, ὁ ὁποῖος ἒφτασε εἰς τά ὓψη τῆς θείας γνώσεως, τοῦ κατά Θεόν πλουτισμοῦ καί τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης πρός τόν ἂνθρωπο.
Στό τέλος τοῦ Ἑσπερινοῦ ὁ Σεβασμιώτατος εὐλόγησε τήν Βασιλόπιτα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, εὐχηθείς σέ ὅλους τά δέοντα, ὑγεία κατ’ ἄμφῳ καί εὐλογία παρά Κυρίου, ἐπί τῇ εἰσόδῳ στό νέο ἔτος.
Τό πολυπληθές ἐκκλησίασμα ἀνέμενε μέ πολλή ὑπομονή ἐπί μία καί πλέον ὣρα, νά λάβῃ τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου καί ἓνα κομμάτι ἀπό τήν Βασιλόπιτα, πού ἐμοίραζαν ἀπό τό ἓνα μέρος ὁ Σεβασμιώτατος καί ἀπό τό ἃλλο ὁ Θεοφιλέστατος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου