«Τὸ μεγαλεῖο τῆς μετάνοιας στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου» - π. Γεώργιος Ευθυμίου

Χαιρετισμὸς Ἡμερίδος μὲ θέμα

«Τὸ μεγαλεῖο τῆς μετάνοιας στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου»

ὑπὸ πρωτ. Γεωργίου Εὐθυμίου,

τ. Ἐπικούρου Καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς Ε.Κ.Π.Α.

Μὲ ἰδιαίτερη χαρὰ καὶ συγκίνηση ἀπευθύνω τὸν παρόντα χαιρετισμὸν πρὸς τοὺς μετέχοντας στὴν Ἡμερίδα ποὺ ἔχει ὡς θέμα «Τὸ μεγαλεῖο τῆς μετάνοιας στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου». Ἡ Ἡμερίδα τελεῖ ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Ἀνθίμου, συνδιοργανώνεται ἀπὸ τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης καὶ Πτυχιούχους τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς καὶ ἄλλων Σχολῶν τοῦ Α.Π.Θ., προεδρεύεται δὲ ὑπὸ τοῦ ἐλλογιμωτάτου καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη.

Ἰδιαιτέρως ἐπιθυμῶ νὰ ἐξάρω τὴν ἐπικαιρότητα τοῦ θέματος τῆς Ἡμερίδος, ἡ ὁποία διεξάγεται μεσούσης τῆς κατ’ ἐξοχὴν περιόδου τῆς μετανοίας, ἤτοι τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ διαρκούσης τῆς παρατεταμένης πνευματικῆς κρίσεως καὶ παρακμῆς τῆς πατρίδος μας καὶ τῆς ἀνθρωπότητος ἐν γένει.

Ὡς ἐλαχίστην συμβολὴν καταθέτω τοὺς ἑξῆς σχετικοὺς λόγους τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου: «Δὲν ὑπάρχει ἀνώτερο πράγμα ἀπ’ αὐτὸ ποὺ λέγεται μετάνοια καὶ ἐξομολόγηση. Αὐτὸ τὸ μυστήριο εἶναι ἡ προσφορὰ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. Μ’ αὐτὸν τὸν τέλειο τρόπο ἀπαλλάσσεται ὁ ἄνθρωπος ἀπ’ τὸ κακό. Πηγαίνομε, ἐξομολογούμαστε, αἰσθανόμαστε τὴ συνδιαλλαγὴ μετὰ τοῦ Θεοῦ, ἔρχεται ἡ χαρὰ μέσα μας, φεύγει ἡ ἐνοχή. Στὴν Ὀρθοδοξία δὲν ὑπάρχει ἀδιέξοδο. Δὲν ὑπάρχει ἀδιέξοδο, γιατὶ ὑπάρχει ὁ ἐξομολόγος, ποὺ ἔχει τὴν χάρι νὰ συγχωρεῖ. Μεγάλο πράγμα ὁ πνευματικός».

Ἀκόμη, ἐπιθυμῶ ἰδιαιτέρως νὰ συγχαρῶ τοὺς φερέλπιδας Πτυχιούχους τοῦ Α.Π.Θ. – νέους πλέον ἐπιστήμονας, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς παρούσης ἐκδηλώσεως ἀποδεικνύουν, ὅτι μένουν ἑδραῖοι «ἐν οἷς ἔμαθον καὶ ἐπιστώθησαν» (Β΄ Τιμ. 3,14). Νὰ εἶναι βέβαιοι ὅτι δὲν τρέχουν ἀσκόπως «ὡς ἀέρα δέροντες» (πρβλ. Α΄ Κορ. 9,26), ἀλλὰ «ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν» (Ἑβρ. 12,2) καὶ ὑπομένοντες «εἰς τέλος», θὰ ἀξιωθοῦν «τοῦ τῆς δικαιοσύνης στεφάνου, ὃν ἀποδώσει … ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής … πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ» (πρβλ. Β΄ Τιμ. 4,8).

Εὔχομαι ἀπὸ καρδίας πλουσίαν τὴν καρποφορίαν ἐκ τῆς παρούσης Ἡμερίδος πρὸς σωτηρίαν ψυχῶν καὶ δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ.