Μαρία Θεοδοσοπούλου: η ζωή δίπλα σε έναν Άρχοντα! - Σοφίας Καυκοπούλου

ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΧΑΙΡΕΙ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΦΙΛΟΜΟΥΣΩΝ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

-Μαρία Θεοδοσοπούλου: η ζωή δίπλα σε έναν Άρχοντα!

τής Σοφίας Καυκοπούλου

Το Πάσχα τού καλοκαιριού εορτάσαμε πριν λίγες ημέρες! Η Κοίμηση τής Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, μία από τις μεγαλύτερες εορτές τής Ορθοδοξίας, εορτάστηκε με λαμπρότητα, όπως αρμόζει στην Μητέρα όλων των ανθρώπων, την Μεσίτρια πάντων ημών στον Σωτήρα και Υιό Της.

Χρόνια πολλά λοιπόν, ευχόμεθα προς όλους, εορτάζοντες/εορτάζουσες και μη! Ιδιαιτέρως δε, σε όσες και όσους φέρουν ονόματα αφιερωμένα στην Παναγία. Ας γίνουν φάροι φωτεινοί για τον κόσμο, μιμούμενοι και μιμούμενες την αγνότητα, την ταπεινή καρδία και την αγάπη τής Παρθένου για τον Δημιουργό τής ζωής!

Ανάμεσα ωστόσο  στους πολλούς, θέλω να ξεχωρίσω εν προκειμένω μία γυναίκα, που είχα την τύχη να γνωρίσω πριν δέκα ακριβώς χρόνια. Πρόκειται για την Μαρία Θεοδοσοπούλου, χήρα τού Άρχοντος Πρωτοψάλτου τής Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κων/πόλεως, αειμνήστου Χρυσάνθου Θεοδοσόπουλου.

Το τί σημαίνει Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος για την βυζαντινή μουσική, είναι θέμα γνωστό, το οποίο δε χρήζει μνείας, πέραν τού γεγονότος ότι υπήρξε ο πρώτος εν Ελλάδι, ο οποίος έλαβε το οφφίκιο τού Άρχοντος Πρωτοψάλτου από το Οικ. Πατριαρχείο, ενώ η τέχνη του συγκέντρωνε στο ψαλτήρι πλήθος μαθητών και φιλομούσων.

Η Μαρία Θεοδοσοπούλου, με καταγωγή από τις Χαμένες Πατρίδες, υπήρξε προσφυγοπούλα στην Θεσσαλονίκη και οι αρετές της έκαναν τον νεαρό Χρύσανθο να την ξεχωρίσει. Οι δυο τους παντρεύτηκαν και απέκτησαν τρεις κόρες. Η κ. Μαρία, πάντοτε εργατική, δυναμική γυναίκα, στάθηκε στο πλευρό τού ανδρός της, τόσο στις χαρές όσο και στις δυσκολίες. Για όσους ξέρουν, εκείνη ήταν η πηγή τής δύναμης για τον σύζυγό της.

Όταν εκείνος ‘’έφυγε’’ από αυτόν τον κόσμο, έξω από τον Άγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης, εκείνη ανέλαβε να διατηρήσει το έργο του ανέπαφο και να φροντίσει ώστε να γίνει περαιτέρω γνωστό, ενώ κράτησε επαφές με τούς αγαπημένους του μαθητές, σαν αρωγός και ηθική συμπαραστάτρια. 

Όπως μού έλεγε, όταν με φιλοξενούσε, τις νύχτες που περνούσαμε συζητώντας, ενώ εκείνη κεντούσε και ένας δίσκος τού Αντώνη Καλογιάννη έπαιζε νοσταλγικά τραγούδια, καμμία κόρη της δεν παντρεύτηκε ιεροψάλτη. Το έλεγε μάλιστα κάποτε σε έναν παλιό μαθητή τού Χρυσάνθου: Μα τρία κορίτσια, κανένας σας δεν τα πρόσεξε! Και η απάντηση: Τα προσέχαμε τα κορίτσια, αλλά σεβόμασταν τον δάσκαλο! Ας ευχηθούμε το ίδιο ήθος να έχουν και τα σημερινά ψαλτάκια, ιδίως όταν βρίσκονται δίπλα σε κορυφαίους δασκάλους.

Κυρία Μαρία, χρόνια πολλά! Να είστε πάντοτε ακμαία, γερή, να διατηρείτε στην μνήμη σας όσα είχατε την τύχη να ζήσετε. Εύχομαι ο Πανάγαθος Θεός να σάς χαρίζει υγεία!