Νά μήν ὁρκιζώμαστε - π. Παναγιώτου Καραγιάννη

Πνευματική Ομιλία

του Πρωτοπρεσβύτερου

π. Παναγιώτου Καραγιάννη

Ματθ. Ε’ 33-41

       «Εἶπεν ὁ Κύριος· ἐγώ δέ λέγω ὑμῖν μή ὀμόσαι ὅλως».

     Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί καί εὐλογημένοι, εἰς τήν ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλίαν Του ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός προβαίνει εἰς τήν τελειοποίησι τοῦ Νόμου, δηλαδή μᾶς παρουσιάζει τή Χριστιανική ζωή ἐν ἀντιθέσει πρός τό Ἰουδαϊκόν ἰδεῶδες.

     Πρό ὀλίγου μίλησε γιά τό φόνο, καί προβαίνει στήν τελει-οποίησιν τοῦ θέματος αὐτοῦ. Πρό ὀλίγου πάλι μίλησε γιά τή μοιχεία, καί προβαίνει στήν τελειοποίησιν τοῦ θέματος αὐτοῦ. Ξανά τώρα αὐτή τή στιγμή μᾶς μιλάει γιά τόν ὅρκο, καί προβαίνει στήν τελειοποίησιν τοῦ θέματος αὐτοῦ ὁριστικά.

     Τώρα μᾶς μιλάει γιά τόν ὅρκο, ἐπειδή «παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου τῆς χάριτος ἐλθούσης», σέ σχέσι δηλαδή μέ τόν Νόμον τῆς Χάριτος τοῦ Χριστοῦ, ἤτοι τῆς Καινῆς Διαθήκης.

     Οἱ ὅρκοι ἐτέθησαν μέ χρῆσιν καί κρίσιν, διότι συχνάκις οἱ ἄνθρωποι ψεύδονται. Εἶναι ὅμως πλάνη νά νομίση κανείς ὅτι τό ψεῦδος δέν εἶναι ἁμαρτία παρά μονάχα ὅταν συνδέεται, πχ, μέ ὅρους.

     Ἤδη ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, ὁ Θεός ἀπαιτεῖ ἀπό τόν ἄνθρωπο τήν ἀλήθεια. Γι᾿ αὐτό, ὅταν ὁ Ἀβραάμ εἶπε ψέμματα γιά νά προφυλάξη τήν τιμή τῆς συζύγου του ἀπό κακό-βουλους ὅτι εἶναι ἀδελφή του καί ὄχι σύζυγός του, τοῦ εἶπε ὁ βασιλεύς πού τό ἀνακάλυψε: «πᾶρε τή γυναῖκα σου, φῦγε, καί μή λές ψέμματα, ἀλλά πάντα ἀλήθευσον!» (Γενεσ.Κ’).

     Ὁμοίως στήν Καινή Διαθήκη, καί μάλιστα εἰς τήν ἱεράν Ἀποκάλυψιν, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος δηλώνει ὅτι θά κολασθοῦν ὅλοι οἱ ψεῦτες! Γι᾿ αὐτό, δέν εἶναι μόνο ἐκεῖνος πού λέει ψέμματα· δέν λέει ψέμματα, ποιεῖ τό ψεῦδος! «πᾶς ὁ φιλῶν ἤ ποιῶν ψεῦδος» (Ἀποκ.ΚΒ’15)! Συγκεκριμένα λέγει: «Τοῖς δέ δειλοῖς καί ἀπίστοις καί ἐβδελυγμένοις καί φονεῦσι καί πόρνοις καί φαρ-μακοῖς καί εἰδωλολάτραις καί πᾶσι τοῖς ψευδέσι τό μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρί καί θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος» (Ἀποκ.ΚΑ’8), δηλαδή ἡ αἰωνία Κόλασις!

     Ἄς μάθουμε, ἀδελφοί μου, ἀπό ταύτην τήν στιγμήν καί εἰς τόν αἰῶνα τόν ἅπαντα, ὅτι, ὄχι μόνο νά μήν ὁρκιζώμαστε, ὄχι μόνο νά μή λαλοῦμε κάθε εἴδους ψεύδους, ἀλλά ἀπεναντίας νά ὁμολογοῦμε τόν Χριστόν καί νά τό δηλώνουμε μέ τή λατρεία, τήν ἀγάπη καί τήν ὁμολογία μας, λέγοντάς Του: «Πιστεύω, Κύριε, καί ὁμολογῶ ὅτι σύ εἶ ὁ Χριστός, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ ἐλθών εἰς τόν κόσμον ἁμαρτωλούς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ»!