«Οὐδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν». - π. Παναγιώτου Καραγιάννη

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ἐπί ὄρους ὁμιλία

Ματθ. ΣΤ’ 22-33

 Πρωτοπρεσβύτερου π. Παναγιώτου Καραγιάννη

 «Οὐδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν».

 Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί καί εὐλογημένοι, ὁ ἱερός Χρυσόστομος ἀναφέρει γιά τούς «δύο κυρίους..», καί λέγει χαρακτηριστικά: «..τούς τά ἐναντία ἐπιτάσσοντας. Ἄς θυμηθοῦμε γιά λίγο τήν εὐλογημένη καί ἁγία ἑνότητα τῶν πρώτων χριστιανῶν. Δέν μπορεῖ οἱ "κύριοι" νά εἶναι δύο! Διότι "τοῦ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καί ἡ ψυχή μία" (Πράξ.Δ’32), καίτοι εἰς πολλά σώματα ἦσαν διῃρημένοι. Ἀλλ᾿ ὅμως ἡ ὁμόνοια τούς πολλούς ἕν ἐ-ποίησεν».

 Ἕνας δοῦλος δέν εἶναι δυνατόν νά ἀποτελῆ ἰδιοκτησία δύο κατόχων· «οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καί μαμωνᾷ». Ὁ χριστιανός καλεῖται ἀπό τόν ἴδιο τόν Χριστό νά κάνη ὑπεύθυνα τήν ἐπιλογή του· ἤ θά μισήση τόν πλοῦτο, δηλαδή τήν ἁμαρτωλή χλιδή, τή σαρκολατρική παχυλότητα, τή συστηματική καλλιέργεια τῶν παθῶν καί τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου, ὁπότε θά ἀγαπήση τόν Θεόν, ἤ θά κρατήση στερεά τόν πλοῦτον, προσκολλώμενος εἰς αὐτόν καί στίς ἄσωτες καί ἁμαρτωλές παροχές του, ὁπότε θά καταφρονήση τόν Θεόν καί θά Τόν ἐγκαταλείψη.

 «Μαμωνᾶ» ὀνομάζει ὁ Κύριος τόν πλοῦτον καί ὄχι τόν διάβολον, ὅπως πολλοί ἐκλαμβάνουν καί νομίζουν. Τόν μαμωνᾶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός τόν ἀποκαλεῖ «κύριον», ὄχι γιά τίποτε ἄλλο, ἀλλά γιά τήν καταστροφική ταλαιπωρία πού ἐπιφέρει στίς ψυχές τῶν ἀν-θρώπων πού συνέλαβε αἰχμαλώτους! Γι᾿ αὐτό ἡ Ἁγία Γραφή ὀνομάζει τήν κοιλίαν "θεό", «ἀπό τῆς τῶν δουλευόντων ἀθλιότητος», λέγει πάλι ὁ ἱερός Χρυσόστομος. Γι᾿ αὐτό ὁ θεῖος ἀπόστολος Παῦλος, θρηνώντας ἀναφέρει τά θύματα τοῦ σαρκικοῦ φρονήματος καί ἰδιαίτερα τῆς κοιλίας, ἡ ὁποία μέ τ᾿ ἀμέτρητα σαρκολατρικά της πάθη ἔδιωξε τούς Πρωτοπλάστους ἀπό τόν Παράδεισον καί εἶναι ἕτοιμη νά δολοφονήση καί νά στείλη εἰς τήν αἰωνίαν ἀπώλειαν ἐκείνους πού σπέρνουν εἰς τήν ἑαυτῶν σάρκαν τήν φθοράν!: «Νῦν δέ κλαίων λέγω, τούς ἐχθρούς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ὧν ὁ θεός ἡ κοιλία καί ὧν τό τέλος ἀπώλεια»! (Φιλιπ.Γ’18-19).

 Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἡ σωτηρία μας χρειάζεται ἐγκράτεια! Αὐτή εἶναι ὁ τελευταῖος καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὁ ὁποῖος συνολικός «καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ χαρά, ἡ εἰρήνη, ἡ μακροθυμία, ἡ χρηστότης, ἡ ἀγαθωσύνη, ἡ πίστις, ἡ πρᾳότης..» καί τελευταία «..ἡ ἐγκράτεια» (Γαλ.Ε’22-23). Αὐτόν τόν καρπόν θά βάλη ὁ Κύριος εἰς τήν «ἀποθήκην» Του, δηλαδή εἰς τήν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, «τό δέ ἄχυρον..» δυστυχῶς «..κατακαύσει πυρί ἀσβέστῳ»! (Ματθ.Γ’12).

 Εἴθε μέ τήν ἐνάρετον ζωήν μας νά κερδήσωμε τήν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, τήν ὁποίαν εὔχομαι εἰς ἅπαντας ὑμᾶς.

 Ἀμήν.