Πατὴρ Νικόλαος Σιδερᾶς - ΜΑΡΙΑ ΣΦΗΚΑ-ΙΑΚΩΒΟΥ

 Πατὴρ Νικόλαος Σιδερᾶς

Εἰς αἰώνιον μνημόσυνον τοῦ πατρὸς Νικολάου Σιδερᾶ,

ἀρχιμανδρίτη τῆς Ἱερᾶς Μητρόπολης Λεμεσοῦ, 
ποὺ κοιμήθηκε στὶς 10 Ἰουλίου 2016

Πολυαγαπημένε μου πάτερ Νικόλαε,

Ὅποτε τὰ βήματά μου μὲ φέρνουν στὸ ἐκκλησάκι τῆς Ἁγίας Μαρίνας, τὸ βλέμμα μου σταματᾷ στὸ σπίτι σου, ποὺ ἦταν ἐκεῖ κοντά. Ἕνα σπίτι μ’ ἕναν πανέμορφο κῆπο μὲ λουλούδια, ἀλλὰ καὶ πέτρες ποὺ εἶχαν πάνω χωρία ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή. Θυμᾶμαι χρόνια πίσω, γύρω στὰ 23 μου, ποὺ ἄνοιγα τὸ κάγκελο τοῦ σπιτιοῦ σου, γιὰ νὰ σοῦ φωνάξω, νὰ σοῦ πῶ ὅτι ἦρθα γιὰ ἐξομολόγηση. Καρδιοχτύπι, ἀγωνία, φόβος, στὶς πρῶτες συναντήσεις ποὺ εἴχαμε. Ὅμως, σιγὰ σιγά, μὲ τὴ δοτική σου ἀγάπη, τὴν ὑπομονή σου, τὶς εὔστοχές σου συμβουλές, τὰ παραδείγματά σου ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν καθημερινότητα, μὲ τὸ μειλίχιο τοῦ λόγου σου καὶ τὴν εὐγένειά σου, συνέβαλες τὰ μέγιστα στὸν πνευματικό μου καταρτισμό, ἀλλὰ καὶ στὸ φτιάξιμο τῆς οἰκογένειάς μου.

Ἤσουν πάντα δίπλα μας. Ἤσουν καὶ ὁ πρῶτος ἐξομολόγος τῶν παιδιῶν μου. Σὲ εὐχαριστῶ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου γιὰ ὅσα μᾶς προσέφερες ὡς πνευματικὸς πατέρας. Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἀφυπηρέτησή σου, συνέχισες νὰ ἐνδια- φέρεσαι γιὰ μᾶς. Ρωτοῦσες κοινοὺς γνωστοὺς γιὰ μᾶς, ἀνταλλάσσαμε εὐχὲς σὲ γιορτές, ἀνταλλάσσαμε εὐχετήριες κάρτες. Χαιρόσουν μὲ τὴν πρόοδο τῶν παιδιῶν μου, ποὺ τὰ ἔνιωθες δικά σου παιδιά.

Φέτος τὸν Δεκαπενταύγουστο παρακολούθησα τὴν προτελευταία παράκληση στὴν Παναγία μας στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἁγίας Τριάδας, ὅπου ἤσουν γιὰ χρόνια ἐφημέριος. Ἐκεῖ ποὺ πηγαίναμε ὅλη ἡ οἰκογένειά μου, γιὰ νὰ λειτουργηθοῦμε, ἀλλὰ καὶ ν’ ἀκούσουμε τὸ κήρυγμά σου. Καὶ πόσα δὲν παίρναμε ἀπ’ ὅσα ἔλεγες... Εἶχες ἕναν μοναδικὸ τρόπο νὰ τὰ λές, νὰ τὰ ἐξηγεῖς, νὰ τὰ ἐνσταλάζεις στὴν ψυχή μας. Ποτέ μου δὲν κοίταξα τὸ ρολόι, ὅταν μιλοῦσες, ἀκόμα καὶ στὶς πολύωρες ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας.

«Ὁ γέρο-Δῆμος πέθανε, ὁ γερο-Δῆμος πάει». Πάντα τραγουδοῦσες αὐτὸ τὸ τραγούδι στὶς συνεστιάσεις ποὺ ἔκανε τὸ σωματεῖο «Ταμεῖο Ἀγάπης», ποὺ ἵδρυσες γιὰ τὴ βοήθεια τῶν συνανθρώπων μας. Ἕνα τραγούδι ποὺ τὸ ταὔτισα μὲ σένα.

«Γερο-Δῆμο», πάτερ Νικόλαε, κι ἂν ἔφυγες ἀπ’ αὐτὸν τὸν κόσμο, νά ’σαι σίγουρος ὅτι ἔχεις μιὰ ξεχωριστὴ θέση στὴν καρδιά μου. Νὰ εὔχεσαι καὶ νὰ προσεύχεσαι γιὰ μᾶς, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλους ὅσοι σ’ ἀγάπησαν.

Αἰωνία σου ἡ μνήμη!

Καλὴ Ἀνάσταση!

ΜΑΡΙΑ ΣΦΗΚΑ-ΙΑΚΩΒΟΥ

Πηγή: Κόσμος της Ελληνίδος