Κίνδυνος κάποιας νοθείας - π. Νικήτας Βουτυράς

Όσο και αν δεν μας αρέσει, η αλήθεια είναι ότι ο κίνδυνος κάποιας νοθείας στο έργο μας πάντα καιροφυλακτεί. Θεωρητικά, την απορρίπτουμε σαν ιδέα. Ποιος όμως μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι πάνω στα πράγματα σε ώρες αδυναμίας εσφαλμένης θεωρήσεως των πραγμάτων και υπό το κράτος δυσμενών εξωτερικών περιστάσεων, δεν παρεκκλίνουμε δεξιά ή αριστερά, δεν υποβαθμίζουμε τη γνησιότητα των προσπάθειών μας, αλλά και δεν νοθεύουμε την αγνότητα των ελατηρίων μας. Το σκάφος αυτό του έργου, στο οποίο έχουμε την τιμή να ανήκουμε, παλεύει δεκαετίες ολόκληρες μέσα στην φουρτουνιασμένη θάλασσα του κόσμου τούτου, πέρασε από στενά επικίνδυνα μονοπάτια, δέχθηκε καταιγίδες και θύελλες, γι’ αυτό δεν είναι αδύνατο να έχη υποστή κάποιες μικρές παρεκκλίσεις, που ενδεχομένως να το αποτρέπουν από τον τελικό σκοπό..

Όλοι εμείς εδώ κτίζουμε το οικοδόμημα της σωτηρίας μας, αλλά το πρόβλημα είναι, με τι

υλικά; Είναι γνήσια και ανθεκτικά; Ή μήπως χωρίς να το πολυκαταλαβαίνουμε τα νοθεύουμε; Κτίζουμε με χρυσό, αργύριο και λίθους πολύτιμους, όπως ζητεί ο απ. Παύλος, ή με χόρτο και καλάμι και φτιάχνουμε αχυροκαλύβες; Ένα ερώτημα πάντα επίκαιρο και φλέγον, που γίνεται και τρομερά ανησυχητικό, όταν εφησυχάζουμε με την αίσθηση ότι πάμε καλά, μη θέλοντας, ενίοτε, να δούμε κατάματα, την πραγματικότητα. Γι’ αυτό και ο μέγας απόστολος Παύλος, γνωρίζοντας καλά το ενδεχόμενο της παρεκκλίσεως, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου γράφοντας: «Έκαστος βλεπέτω πως εποικοδομεί» (Α΄ Κορ. 3,10). Και αλλού συνιστά «περισσοτέρως ημάς προσέχειν τοις ακουσθείσι, μη ποτέ παραρρυώμεν» (Εβρ. Β’ 1)

Αρχιμανδρίτης Νικήτας Βουτυράς

Εισαγωγικό τμήμα ομιλίας του π. Νικήτα Βουτυρά που έγινε 5-11-1995 και αφορούσε συνεργάτες Χριστιανικών Σωματείων.