Η εσωτερική μας ζωή

Μία φορὰ σ' ἕνα χωριὸ οἱ κάτοικοι εἴδανε τή συγχωριανὴ τους τή Ῥαμπιὰ νά ψάχνει κάτι στόν δρόμο, δίπλα στό μικρὸ σπιτάκι της. Καημένη, ἡλικιωμένη γυναῖκα… Οἱ ἄνθρωποι μαζεύτηκαν γύρω της καὶ ῥωτοῦσαν, τὶ ψάχνει. Ἐκείνη ἀπάντησε, πὼς ἔχασε τή βελόνα της. Ὅλοι ἤθελαν νά βοηθήσουν καὶ ἄρχισαν νά ψάχνουν μαζὶ της. Μετὰ κάποιος εἶπε:

- Ῥαμπιά, ὁ δρόμος εἶναι μεγάλος καὶ ἡ βελόνα εἶναι πολὺ μικρή, πλησιάζει ἡ νύχτα, σὲ λίγο θὰ σκοτεινιάσει. Μήπως μπορεῖς νά θυμηθεῖς ποῦ ἀκριβῶς ἔπεσε ἡ βελόνα.

Ἡ Ῥαμπιὰ ἀπάντησε:

- Τὴν ἔχασα μέσα στό σπίτι.

- Τρελάθηκες, φώναξαν οἱ ἄνθρωποι, ἡ βελόνα ἔπεσε μέσα στό σπίτι, καὶ ἐσὺ τὴν ψάχνεις πάνω στό δρόμο;

- Ἀφοῦ ἐδῶ εἶναι ἀκόμα μέρα, ἐνῶ τὸ σπίτι μου εἶναι σκοτεινό.

Κάποιος, εἶπε:

- Ἀκόμη καὶ ἂν ἐδῶ ἔχει φῶς, πῶς μπορεῖς νά βρεῖς κάτι πού χάθηκε ἀλλοῦ; Τὸ σωστὸ θὰ ἦταν νά φέρουμε φῶς μές' στό σπίτι καὶ νά ψάξουμε ἐκεῖ.

Τότε ἡ Ῥαμπιὰ χαμογέλασε καὶ εἶπε:

- Ναί, πραγματικὰ εἶστε ἀρκετὰ ἔξυπνοι ὅταν ἡ ὑπόθεση ἀφορᾶ ἀσήμαντα πράγματα. Ὅταν ὅμως ἀφορᾶ τὴν ἐσωτερικὴ σας ζωή, ἐσεῖς ψάχνετε ἔξω. Ξέρω ἀκριβῶς, πὼς ἐκεῖνο πού ψάχνετε εἶναι μέσα σας. Γιατὶ ψάχνετε τὴν εὐτυχία καὶ τὴν γαλήνη ἔξω; Μήπως ἐκεῖ τίς χάσατε;

Μετὰ ἡ Ῥαμπιὰ ἔφυγε, ἀφήνοντας τοὺς κατάπληκτους ἀνθρώπους.