ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν...»

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ δύσκολο νὰ ἀκολουθεῖ ὁ ἄνθρωπος κάποιες παραδόσεις, κάποιες ἐντολὲς τοῦ Εὐαγγελίου. Κι αὐτὸ εἴτε ἀπὸ συνήθεια, εἴτε ἀπὸ κάποια παρόρμηση ἐσωτερική. Εἶναι ἴσως εὔκολο νὰ τηρεῖ τὰ λατρευτικά του καθήκοντα πηγαίνοντας κάπου-κάπου στὴν ἐκκλησία ἢ νὰ ἐκτελεῖ καὶ ἄλλες θρησκευτικὲς ὑποχρεώσεις. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν εἶναι ἀρκετό.

Α΄ Ὑψηλότεροι στόχοι.

Ὁ Κύριος ζητάει σήμερα, ἂν θέλουμε νὰ Τὸν ἀκολουθήσουμε, νὰ σκοπεύουμε πιὸ ψηλά. Ἀπευθύνεται στὸν κάθε ἄνθρωπο, στὸν γραμματισμένο, καὶ στὸν ἄνθρωπο μὲ τὶς λίγες γραμματικὲς γνώσεις, στὸ νέο ἀλλὰ καὶ στὸν ὥριμο, στὸν πλούσιο καὶ στὸν φτωχό. Καὶ ἀπὸ ὅλους ζητάει ἀπάρνηση τοῦ ἑαυτοῦ μας καὶ ἄρση τοῦ σταυροῦ. Νὰ ἀγωνισθοῦμε ἐνάντια σὲ καθετὶ κατώτερο ποὺ φωλιάζει μέσα μας. Ἐνάντια στὰ πάθη καὶ τὸν κατώτερο ἑαυτό μας. Καὶ στὴ θέση τους νὰ καλλιεργήσουμε τὶς ἀρετὲς τῆς ἀνεξικακίας, τῆς ἀγάπης, τῆς δικαιοσύνης.

Νὰ ἀπαρνηθοῦμε τὸν ἐγωκεντρισμό μας καὶ νὰ ἐνδιαφερθοῦμε γιὰ τὸν πλησίον μας. Κι ὅλα αὐτὰ μὲ διάθεση θυσίας. Σηκώνοντας μὲ ὑπομονὴ κάθε σταυρὸ ποὺ θὰ συναντήσουμε στὴ ζωή μας, κάθε δυσκολία ποὺ θὰ βροῦμε στὴν πορεία μας. «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι».

Β΄ Εἶναι ξεπερασμένο γιὰ σήμερα;

Ἀλλὰ γιὰ τὸν ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς μας ποὺ εἶναι τόσο ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὸ ὑλιστικό της πνεῦμα, τὸ πνεῦμα τὸ ἀτομικιστικό, τὸ ἐγωκεντρικό, ποὺ δὲν θέλει νὰ ἀκούσει κάτι γιὰ προσφορὰ καὶ θυσία, τὸ μήνυμα αὐτὸ φαίνεται τόσο ἀπόκοσμο, τόσο ξένο, τόσο δυσκολοκατόρθωτο. Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ἀπαρνεῖσαι τὸν κατώτερο ἑαυτό σου, νὰ σηκώνεις τὸν σταυρὸ τῆς θυσίας. Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ὑπερνικᾶς τὸν ἐγωκεντρισμό σου γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση τοῦ ἀδελφοῦ σου! Καὶ γι’ αὐτὸ τὸ παραβλέπει, τὸ προσπερνᾶ ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος τὸ σύνθημα αὐτό. Καὶ ζητάει νὰ βολευθεῖ μὲ ἕνα πιὸ βολικὸ χριστιανισμό. Ἡ αὐταπάρνηση καὶ ἡ αὐτοθυσία τοῦ φαίνονται δυσβάστακτα, βαριά. Ἂς ἀρκεσθοῦμε οἱ πολλοί, σὲ μερικὲς ἄλλες πιὸ εὔκολες ἐποχές, ἂς μείνουμε σὲ μερικὰ τυπικὰ καθήκοντα. Ὅποιος ἐφαρμόζει στὴν ἐποχή μας αὐταπάρνηση, ὅποιος ζεῖ τὸ πνεῦμα τῆς θυσίας, θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς ἄλλους «καθυστερημένος», ἔξω ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς. Καὶ ἀργὰ ἢ γρήγορα θὰ μείνει στὸ περιθώριο. Ἂν κοιτᾶς τοὺς ἄλλους καὶ ἀδιαφορεῖς γιὰ τὸν ἑαυτό σου, γίνεσαι τὸ θύμα. Οἱ ἄλλοι σὲ προσπερνοῦν... Γι’ αὐτὸ βολέψου, μπορεῖς, συμβιβάσου κάπως μὲ τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς. Αὐτὸ τὸ πνεῦμα ὅμως τοῦ συμβιβασμοῦ, ἡ ζωὴ τοῦ εὔκολου Χριστιανισμοῦ, δὲν χαρίζει στὴν ψυχὴ εἰρήνη. Συχνὰ νιώθει ἀνησυχία ὁ ἄνθρωπος ποὺ παίρνει τοῦτο τὸ μονοπάτι. Καὶ ὄχι μόνο δὲν βοηθάει στὴν ἠθικὴ ἀνύψωση τῆς κοινωνίας μας, ἀλλὰ καὶ ἐνισχύει τὴν κατάπτωση.

Γ΄ Ὅποιος θέλει!

Νὰ ὅμως ποὺ γιὰ μιὰ ἄλλη φορὰ στὸ διάβα τῶν αἰώνων ἡ θεία φωνὴ ἐπαναλαμβάνεται. Ὁ Κύριος ποὺ εἶναι «χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας», βροντοφωνεῖ καὶ στὸν ἄνθρωπο τοῦ 2018 μ.Χ.: Ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθήσει ὡς γνήσιος ὀπαδός μου, ὅποιος θέλει νὰ εἶναι ἀληθινός, σωστὸς μαθητής μου, ὅποιος δὲν ἀγαπᾶ τοὺς συμβιβασμούς, ἂς πάρει τὸ δύσκολο δρόμο τῆς αὐταπάρνησης καὶ τῆς ἄρσης τοῦ σταυροῦ. Πρῶτος Ἐγὼ βάδισα τὸν δρόμο τῆς ὑπέρτατης θυσίας, σήκωσα τὸν Σταυρό μου, καὶ θέλω τοὺς ὀπαδούς μου, ἀνθρώπους προσφορᾶς, καὶ θυσίας. Θέλω σταυροφόρους. Ὄχι ἀνθρώπους ποὺ ἀγαποῦν τὶς κερκίδες. Ἀγωνιστὲς τοῦ στίβου ἐπιζητῶ.

* * *

Νὰ ἀκούγαμε τὴ θεία αὐτὴ φωνὴ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τῆς τόσο ὑλιστικῆς ἐποχῆς μας! Καὶ νὰ ἀκολουθούσαμε στὰ ἴχνη Του. Πόσο περισσότερη εἰρήνη θὰ νιώθαμε, πόση γαλήνη, πόσο ἡ συνείδηση μας θὰ μᾶς ἐπαινοῦσε! Ἀλλὰ καὶ πόση θὰ ἦταν ἡ προσφορά μας στὴν τόσο δύσκολη ἐποχή μας!  

Περιοδικό «ΖΩΗ»