«Χριστός Γεννᾶται». Ἀλλ’ «ὁ Ἡρώδης ταράττεται» ... - Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ

«Χριστός Γεννᾶται». Ἀλλ’ «ὁ Ἡρώδης ταράττεται» ...

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

Τήν εἰρηνική ἀτμόσφαιρα τῶν Χριστουγέννων ἔρχεται νά ταράξῃ ἡ κυβέρνηση τῆς Χώρας, μέ τήν προσπάθειά της νά βάλῃ τήν Ἐκκλησία στό περιθώριο. Τήν Ἐκκλησία, πού ὑπῆρχε προτοῦ λάβῃ ὑπόσταση ἡ Πολιτεία. Ἡ ὁποία, ἀφοῦ ἅρπαξε, κατά καιρούς, τό 96% τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, θέλει τώρα καί τό ὑπόλοιπο 4%. Ἔτσι, ἡ Ἐκκλησία θά καταντήσῃ ἐπαίτις – ζητιάνα, προκειμένου νά καλύπτῃ τίς στοιχειώδεις ἀνάγκες της, περιφέροντας συνεχῶς τόν «δίσκο τῆς ἐπαιτείας» στήν ἀνάλγητη Πολιτεία ...

Ἀλλά, εὐλογητός ὁ Θεός! Σήμερον, «οὐράνιαι Δυνάμεις τεχθέντα τόν Σωτῆρα, Κύριον καί Δεσπότην μηνύουσι τῷ κόσμῳ». Οἱ Οὐράνιες Δυνάμεις, τόν Σωτῆρα Χριστό, πού γεννᾶται, τόν διακηρύσσουν Κύριο καί Δεσπότη, στόν κόσμο. Κι’ ἔχει ἀνάγκη ὁ κόσμος νά γνωρίσῃ τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό ὡς Σωτῆρα καί Λυτρωτή του.

Διότι, πραγματικά, μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἀναζητῇ σωτῆρες ἐδῶ κι’ ἐκεῖ: Στά γλέντια, στά ξεφαντώματα, στά ξενόφερτα «ρεβεγιόν», στά ταξίδια σέ χῶρες «ὀνειρεμένες», στά φαγοπότια, στίς πολυτελεῖς ἐνδυμασίες καί σέ ὅ,τι «γυαλίζει» στά μάτια ... Ὅμως, σ’ αὐτά δέν ὑπάρχει ἡ ἐωτερική χαρά καί ἡ εἰρήνη, ὅπως πολύ παραστατικά τό τονίζει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «Πᾶν τό ἐν τῷ κόσμῳ, ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκός καί ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καί ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου, οὐκ ἐστίν ἐκ τοῦ πατρός, ἀλλ’ ἐκ τοῦ κόσμου ἐστί» (Α΄ Ἰωάν. Β΄ 16). Δηλαδή, κάθε τί πού ὑπάρχει στόν μακριά ἀπό τόν Θεό κόσμο, ὅπως ἡ ἐπιθυμία τῶν σαρκικῶν ἀπολαύσεων, καί ἡ ἐπιθυμία τῶν πραγμάτων πού αἰχμαλωτίζουν τά μάτια μας, καί ἡ ἀλαζονική ἐπίδειξη στήν ὁποία σπρώχνουν τά πλούτη, ὅλα αὐτά δέν εἶναι ἀπό τόν Πατέρα Θεό, ἀλλ’ ἀπό τόν κόσμο πού βρίσκεται μακριά ἀπό τόν Θεό.

Ὁ γλυκόλαλος ἦχος τῆς καμπάνας, τά ὡραῖα ψάλματα καί ἀναγνώσματα, τό εὐωδιαστό θυμίαμα καί, πρό παντός, ἡ Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, μᾶς πηγαίνουν νοερά στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, ἐκεῖ ὅπου «ἐγεννήθη ὁ Χριστός». Ἐκεῖ, μέσα στόν σκοτεινό καί βρώμικο στάβλο, διότι «οὐκ ἦν τόπος ἐν τῷ καταλύματι», δέν ὑπῆρχε οὔτε μιά μικρή γωνιά στό πανδοχεῖο γιά τήν Παναγία καί τόν Ἰωσήφ. Ἐκεῖ μᾶς πηγαίνουν. Γιά νά γιορτάσουμε ταπεινά καί ἁπλᾶ καί μέ ζεστή καρδιά. Καί, ἄν βέβαια, εἴμαστε ἐξομολογημένοι καί καθαροί, νά προσέλθουμε «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης» στό Ποτήρι τῆς Ζωῆς, γιά νά μεταλάβουμε «Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ», κάνοντας ἔτσι «φάτνη» τήν καρδιά μας.

Μέσα στήν κατανυκτική ἀτμόσφαιρα τῶν Ἱερῶν μας Ναῶν, ἄς προσευχηθοῦμε θερμά γιά τήν

Ἐκκλησία μας, ὥστε νά μή λυγίσῃ ἀπό τίς μανιώδεις ἐπιθέσεις τοῦ «Ἡρώδη» · ἄς προσευχηθοῦμε γιά τόν μαθητόκοσμο καί τόν φοιτητόκοσμο · γιά τόν φιλόχριστο Στρατό μας, γιά τούς ἀνέργους, γιά τούς φτωχούς καί ἐμπερίστατους χριστιανούς, γιά κείνους πού ἔχουν γίνει θύματα τῆς μάστιγας τῶν ναρκωτικῶν καί τοῦ λευκοῦ θανάτου. Ἄς προσευχηθοῦμε γιά τήν Ἑλληνική Μεγαλόνησο Κύπρο, πού γιά μιά ἀκόμη φορά ἀντιμετωπίζει τίς ἀπειλές τῆς Τουρκίας, ἀλλά καί γιά τήν Βόρειο Ἤπειρο ἄς ζητήσουμε ἀπό τόν τεχθέντα Κύριο νά δώση τέρμα στά δεινά της, πού ἔχουν κορυφωθῆ μετά τόν βίαιο θάνατο τοῦ Βορειοηπειρώτη τριανταπεντάχρονου νέου Κωνσταντίνου Κατσίφα, στίς 28 τοῦ περασμένου Ὀκτωβρίου.

Λοιπόν, «Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε». Μέ εἰρήνη καί πνευματική χαρά, γιά σᾶς, τίς οἰκογένειές σας, τήν ἀκριτική μας Ἐπαρχία, τήν Ἑλλάδα μας καί ὁλόκληρο τόν κόσμο. Χρόνια ἅγια καί εὐλογημένα.

Διάπυρος πρός Χριστόν εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ