Έξοδος δευτέρα
Εκείνη η δεύτερη έξοδος
πιότερο σε κούρασε απ' την πρώτη.
Δεν το αντέχανε τα πόδια σου τα γέρικα
πάλι να τρέξουν.
Δεν χτύπαγε η καρδιά σου σαν τρελή
απ' της συνάντησης τον πόθο
Ούτε πλημμύρισαν με δάκρυα
οι πατρικοί οφθαλμοί σου.
Δύσκολη έξοδος αυτή
πώς να χωρέσει η χαρά μιας νεκρανάστασης
μες στο ταψί του παραπόνου
για ένα ερίφι με τους φίλους;
Αλεξανδρεύς
4 σχόλια:
Καλώς όρισες.
Έκανες καιρό να μας παρουσιάσεις κάτι.
Τώρα όμως επέστρεψες με ποίημα διθυραμβικό γιατί «δύσκολη η έξοδος αυτή» για μας τους μικρόμυαλους.
Θα ήταν άστοχο από μέρους μου να γράψω έστω και σχόλιο επαινετικό για έναν ποιητή καταξιωμένο που συνάμα είναι και δυναμικός λογοτέχνης.
Πολλές φορές διαβάζω το «Ότι ηγάπησε πολύ» και τον θαυμάζω.
Απλά του λέγω ένα ταπεινό ευχαριστώ και για τούτο δω το πόνημά του.
Βαθύς θεολογικός λόγος σε ένα ποίημα.
Ταυτόχρονα και ελεγκτικός λόγος.
Ο Αλεξανδρεύς τιμώντας την γραφίδα του, μας παράδωσε ένα ακόμα ποίημά του, ιδωμένο με ψυχή και πάθος, με ευθύνη και με ενδιαφέρον, με σεβασμό και με αγάπη για τον αναγνώστη και όχι για τον ίδιο.
Δημοσίευση σχολίου