Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

Το κομμάτι του φτωχού (Ταινία μικρού μήκους) | The piece for the poor




Πληροφορίες:
Το δώρο της Βασιλόπιτας φέτος για τον νικητή θα είναι μεγάλο! Σε ποιον θα τύχει το φλουρί;
Info:
The prize of the Vasilopita this year is huge! Who is going to be the lucky one?
Σενάριο, σκηνοθεσία, εικονοληψία, τεχνική επεξεργασία: Ραφαήλ Χρυσανθόπουλος, Στέλιος Φετάνης
Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Φιλιππίδης, Γιάννης Λαγουρός, Βαγγέλης Μπαγιαρτάκης, Ευαγγελία Τζιάσιου-Μπαγιαρτάκη
Ηχοληψία: Νίκος Ρακτιβάν, Γιώργος Τσακανίκας

Ευχαριστίες: Γιάννης Ζαργάνης, Ειρήνη Χρυσανθοπούλου, Μαρία Παπαδοπούλου-Χρυσανθοπούλου, Φάνης Ζαφειριάδης και την Χριστιανική Φοιτητική Δράση

Written, directed, shot and edited by: Raphael Chrysanthopoulos, Steliow Fetanis
Starring: Christos Filippides, Yiannis Lagouros, Vaggelis Bagiartakis, Evaggelia Tziasiou-Bagirtaki
Sound: Nikos Raktivan, Yorgos Tsakanikas
Thanks to: Yiannis Zarganis, Eirini Chrysanthopoulou, Maria Papadopoulou-Chrysanthopoulou, Fanis Zafeiriadis and xfd.gr

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αν την είχες δημοσιεύσει προ των εορτών θα την αξιοποιούσα. Είναι καλό βίντεο ως θέμα και δομή.

Ανώνυμος είπε...

Παιδαγωγικό το βίντεο αυτό. Μου άρεσε γιατί διδάσκει το ήθος των χριστιανών και των καλών γονέων....

Ανώνυμος είπε...

Καλή η προσπάθεια και μπράβο σε όλους. Αλλά αναρωτιέμαι. Προσπαθούμε να ξεκολλήσουμε τα παιδιά από τα κινητά και βάζει μια "χριστιανική" οικογένεια δώρο ένα κινητό και μάλιστα τη στιγμή που όλοι στην οικογένεια έχουν ήδη από ένα; Ποιο είναι το ιδανικό για ένα παιδί, να αποκτήσει ένα κινητό τελευταίας τεχνολογίας; Να το κάνει τι; Να στέλνει μηνύματα, να σερφάρει διαρκώς στο διαδίκτυο και να είναι απών από την πραγματικότητα ζώντας στην δική του εικονική; Μήπως το μεγαλύτερο μερίδιο το έχουμε εμείς οι μεγαλύτεροι που χωρίς να "βλέπουμε" πίσω από τα πράγματα,φερόμαστε επιπόλαια; Συγχωρέστε με αν στενοχωρώ αυτούς που κουράστηκαν γι' αυτή την ταινία.

Ανώνυμος είπε...

Το ιδανικό είναι να μην κοιτάζει τον εαυτό του με την απόκτηση ενός νέου κινητού αλλά τον συνάνθρωπο-φίλο που δεν έχει. Παίρνει αφορμή από την καθημερινότητα για να μας διδάξει το καλύτερο. Δεν θα διαφωνήσω ότι το μερίδιο της ευθύνης το φέρνουν οι μεγαλύτεροι. Όμως σήμερα τα παιδιά δεν τα διαπαιδαγωγεί η οικογένεια αλλά η κοινωνία με την τηλεόραση και το σχολείο με τις μοντέρνες μεθόδους των κρατικών λειτουργών που δεν μένουν στα παραδόσεις μας αλλά στον μιμητισμό κάθε ξένου προς την ταυτότητά μας. Η ταινία προσωπικά με δίδαξε.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 8:23, το να ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους (κοινωνία, τηλεόραση, σχολείο, κρατικούς λειτουργούς)μη βλέποντας τις δικές μας που είναι μπροστά μας, δεν είναι σωστό. Αν σαν οικογένεια δεν έχουμε καταφέρει να διαπαιδαγωγούμε εμείς τα παιδιά μας και έχουμε αφήσει αρκετό χώρο για να εισβάλλουν περισσότερο απ' ότι πρέπει οι "άλλοι" ας κάνουμε τον απολογισμό μας κι ας κάνουμε διορθωτικές κινήσεις. Αλλιώς θα μας φταίει πάντα η "άτιμη κοινωνία". Οι επηρεασμοί πάντα θα υπάρχουν αλλά αν ως γονείς εμείς οι ίδιοι με τη στάση μας και τις επιλογές μας είμαστε το λάθος παράδειγμα, δεν μας φταίνε οι άλλοι.

Ανώνυμος είπε...

Μητέρα: "...μπορείς λοιπόν να διαλέξεις σε ποιον θα δώσουμε το κινητό".
Ο Χρήστος αποφασίζει να το κρατήσει. Και τότε,
Πατέρας: "Καλά, αν δεν μπορείς να αποφασίσεις εσύ,δώσε μου εμένα και θα αποφασίσω εγώ". !!!
Τι χρειαζόταν; Ο Γιάννης με την απομάκρυνση της φάτνης, έδωσε το μήνυμα στον αδελφό του χωρίς να επιβάλλει τη γνώμη του.