34ο Παιδαγωγικό Συνέδριο Χριστιανικής Εστίας Πατρών

 Ο Τομέας Επιστημόνων της Χριστιανικής Εστίας Πατρών διοργάνωσε και φέτος το Παιδαγωγικό του Συνέδριο (34ο) με θέμα: «ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ: ΚΑΠΗΛΕΥΣΗ & ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ». Αφορμή για την επιλογή του συγκεκριμένου θέματος στάθηκε το γεγονός ότι στην εποχή μας καταβάλλεται ιδιαίτερη προσπάθεια, μέσῳ μάλιστα της κατεξοχήν προβαλλόμενης «πολιτικής ορθότητας», να επιβληθεί στην κοινή γνώμη μία νέα πυραμίδα αξιών, στην οποία ο δικαιωματισμός σε ατομικό επίπεδο θα κατέχει την κορυφή. Το θέμα αυτό εξέτασε το Συνέδριο προσεγγίζοντάς το από Νομική, Παιδαγωγική, Βιοηθική και Θεολογική σκοπιά με τέσσερις εισηγήσεις, τις οποίες πραγματοποίησαν έγκριτοι ομιλητές.

Οι εργασίες του Συνεδρίου ξεκίνησαν με τον αγιασμό που τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κανάνγκας  κ.κ. ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ, ο οποίος, αφού μετέφερε τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου  Πατρών κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ευχήθηκε σε όλους τα δέοντα.

Τους συνέδρους καλωσόρισε ο Πρόεδρος της Χριστιανικής Εστίας Πατρών κ. Γ. Καραγεωργόπουλος, ο οποίος στη συνέχεια κάλεσε τον κ. Άγγελο Αντωνέλλη να προεδρεύσει των εργασιών του Συνεδρίου.

Η πρώτη εισήγηση είχε θέμα ««Νομολογιακές συγκρούσεις γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα» και αναπτύχθηκε από τον κ. Γεώργιο Ιατρού, Δρ Εκκλησιαστικού Δικαίου Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ-Δικηγόρο. Ο κ. Ιατρού αναφέρθηκε με την εμπεριστατωμένη εισήγησή του στις έννοιες του «αυτοπροσδιορισμού», του «δικαιώματος και του καθήκοντος» ενώ περιέγραψε και συγκεκριμένες περιπτώσεις νομολογιακών συγκρούσεων πάνω σε θέματα όπως το μάθημα των Θρησκευτικών, το Σύμφωνο Συμβίωσης ομοφύλων και το θέμα των εκτρώσεων.

Η δεύτερη εισήγηση πραγματοποιήθηκε από τον κ. Γεώργιο Τσικόπουλο, Δρ. Χειρουργό Παίδων, Διευθυντή της Παιδοχειρουργικής Κλινικής Γ.Ν. Θεσσαλονίκης, με θέμα: «Ανθρώπινα δικαιώματα και βιοηθικά διλήμματα». Ο εισηγητής κατέθεσε σύγχρονους βιοηθικούς προβληματισμούς (ευθανασία, πειράματα σε βλαστοκύτταρα, εκτρώσεις, εγκεφαλικός θάνατος κ.α.) που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και προβληματίζουν τους σχετικούς επιστήμονες αλλά και την κοινή γνώμη.

Τρίτος  εισηγητής ήταν ο κ. Μάριος Μιχαηλίδης, Φιλόλογος – Καθηγητὴς Δ.Ε. & Συγγραφέας που εισηγήθηκε το θέμα: «Οριοθετώντας στις συνειδήσεις των παιδιών τα ανθρώπινα δικαιώματα». Ο καθηγητής αναφέρθηκε στο πώς διαχέεται ο υπαρξιακός σχετικισμός στον χώρο της Εκπαίδευσης και στο ρόλο των φορέων παιδείας για τη διαμόρφωση της κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης του μαθητή. Ζήτησε την τόνωση της ελληνικής ταυτότητας και εθνικής συνείδησης και την ευαισθητοποίηση των μαθητών σε ζητήματα δημοκρατικής παιδείας.

Τελευταίος εισηγητής ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς & Φαλήρου κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ που ανέπτυξε το θέμα: «Εκκλησία και ανθρώπινα δικαιώματα». Με χειμαρρώδη λόγο ο Σεβασμιώτατος μίλησε για τα ανθρώπινα δικαιώματα μέσα από την βιβλική και χριστιανική ανθρωπολογία. Αναφέρθηκε στο ανθρώπινο αυτεξούσιο, στην αξία της ανθρώπινης ελευθερίας και στις αρχές της αδελφοσύνης, της ελευθερίας και της ισότητας. Τόνισε ότι η ανθρωπολογική διδασκαλία του Χριστιανισμού απετέλεσε το άριστο πλαίσιο, μέσα στο οποίο εμφανίσθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας οι αρχές της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και της ισότητας, τις οποίες αργότερα σφετερίσθηκαν διάφορες κοινωνικές ιδεολογίες και επαναστάσεις.  

Το συνέδριο έκλεισε ο Σεβ. Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, ο οποίος ευχαρίστησε από καρδιάς τους εισηγητές και τον Μητροπολίτη Πειραιώς κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ για τον κόπο που κατέβαλαν για είναι παρόντες στο συνέδριο και ευχήθηκε στους διοργανωτές του Συνεδρίου και σε όλους πλούσια την ευλογία του Θεού.

Το συνέδριο τίμησαν με την παρουσία τους οι βουλευτές Αχαΐας κ. Ανδ. Κατσανιώτης και Νίκος Νικολόπουλος, οι υποψήφιοι δήμαρχοι Αλέκος Χρυσανθακόπουλος και Σπ. Πολίτης, πλήθος στελεχών εκπαίδευσης και εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, πολλοί ιερείς ενώ το συνέδριο μεταδόθηκε ζωντανά από τον Ρ/Σ της Ι. Μητροπόλεως Πατρών και μαγνητοσκοπήθηκε για το τηλεοπτικό κανάλι ΛΥΧΝΟΣ.

 ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

·         Στην εποχή μας καταβάλλεται ιδιαίτερη προσπάθεια, μέσω μάλιστα της κατεξοχήν προβαλλόμενης «πολιτικής ορθότητας», να επιβληθεί στην κοινή γνώμη μία νέα πυραμίδα αξιών, στην οποία ο δικαιωματισμός σε ατομικό επίπεδο θα κατέχει την κορυφή. Πίσω από λέξεις και έννοιες πλήρως αποδεκτές, όπως «δικαίωμα, ελευθερία, αυτοδιάθεση, ανεκτική κοινωνία, σεβασμός στη διαφορετικότητα» συχνά κρύβεται διαστροφικό περιεχόμενο, βάσει του οποίου προσπαθούν οι εισηγητές αυτής της τακτικής να οδηγήσουν τις κοινωνίες σε πλήρη αποδόμηση κάθε είδους συλλογικής ταυτότητας (εθνικής, ιστορικής, θρησκευτικής, τελευταία και έμφυλης). 

·         Η αποθέωση του άκρατου ατομικού δικαιωματισμού στις διάφορες εκφάνσεις του έχει ως αρνητική συνέπεια μεταξύ των άλλων και την επιβολή των δικαιωμάτων των αυτοπροσδιοριζόμενων ή μη ως μειονοτήτων εις βάρος της πλειονότητας. Παράλληλα η πρόσαψη του χαρακτηρισμού ως ρατσιστή σε όποιον αντιτίθεται στην κατάλυση αιωνίων αξιών και σταθερών τείνει να δημιουργήσει κλίμα εκφοβισμού. Έχουμε να κάνουμε με μια νέα μορφή ολοκληρωτισμού. 

·         Το Δίκαιο δεν τέθηκε για να νομιμοποιεί τα κακώς κείμενα και να υπηρετεί τα πάθη του ανθρώπου, αλλά είτε για να τα προλαμβάνει με προληπτικές επεμβάσεις, είτε να τα καταστέλλει με κυρωτικές ρυθμίσεις. Το κακό, το αντικειμενικώς άδικο και ανήθικο, δεν πρέπει ποτέ να επευλογείται από το εξ αντικειμένου Δίκαιο, διότι τότε το Δίκαιο αυτοαναιρείται. 

·         Ο άκρατος ατομικός δικαιωματισμός και η διαστροφή των εννοιών που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα δυστυχώς υπηρετούνται τελευταία και αναπαράγονται και στο χώρο της εκπαίδευσης. Εδώ όμως έχουν να κάνουν με την παιδική και εφηβική ψυχή, η οποία τώρα διαμορφώνει και συνειδητοποιεί την ταυτότητά της. Επιτακτική συνεπώς καταφαίνεται η ανάγκη να εγγραφούν στις συνειδήσεις των νέων οι υγιείς παράμετροι των εννοιών που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα. 

·         Η ισχυροποίηση της ιδιαίτερης ταυτότητας τού εφήβου πραγματώνεται στη βάση της ηθικής ανάπτυξης και της ενίσχυσης της πνευματικής αυτονομίας του. Η συγκρότηση εθνικής και πολιτικής συνείδησης συνιστά το όπλο ενάντια στην προπαγάνδα και την ιδεολογική χειραγώγηση των μαθητών. 

·         Πολλά είναι και τα βιοηθικά διλήμματα που συνδέονται με την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αυτά μπορούν να αναφέρονται τόσο στην αρχή της ζωής (έκτρωση, κλωνοποίηση, εξωσωματική γονιμοποίηση), όσο και στο τέλος της (ευθανασία, μεταμόσχευση οργάνων από εγκεφαλικά νεκρούς). Στη συνείδηση τής κοινωνίας συχνά δυστυχώς πρυτανεύει ένας αφελής ωφελιμισμός, που συμβαδίζει με απώλεια ηθικών κριτηρίων. Μόνο με τον σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο ως εικόνα του Θεού και με την υπακοή στον αιώνιο λόγο του Θεού θα μπορέσουμε να προσεγγίσουμε σωστά τα διλήμματα αυτά. 

·         Η ανθρωπολογική διδασκαλία του Χριστιανισμού απετέλεσε το άριστο πλαίσιο, μέσα στο οποίο εμφανίσθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας οι αρχές της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και της ισότητας, τίς οποίες αργότερα σφετερίσθηκαν διάφορες κοινωνικές ιδεολογίες και επαναστάσεις. Μόνο αν δούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα ως απόρροια της σοφής και εν ελευθερία και αγάπη, δημιουργίας του Θεού, θα μπορέσουμε να εργασθούμε γόνιμα για τη διασφάλισή τους.