Τῆς Νηστείας τῇ θείᾳ ἀπαρχῇ, κατάνυξιν κτησώμεθα ψυχῆς, ἐκβοῶντες·

 Τῆς Νηστείας τῇ θείᾳ ἀπαρχῇ,

κατάνυξιν κτησώμεθα ψυχῆς, ἐκβοῶντες·

Δέσποτα Χριστέ, τὴν προσευχὴν ἡμῶν δέξαι,

ἐκλεκτὸν ὥσπερ θυμίαμα,

καὶ ῥῦσαι δεόμεθα δυσώδους φθορᾶς ἡμᾶς,

καὶ κολάσεως φρικτῆς,

ὁ μόνος ὑπάρχων εὐδιάλλακτος.