ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ - ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(Ιω. 17, 1-13)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Βαθύ Πρέβεζας, στις 21/5/1996)

Προσοχή στα ανεπίτρεπτα λάθη

Το θέμα της αιώνιας ζωής είναι το πιο σημαντικό και το πιο βαθύ. Όλοι το καταλαβαίνουμε, ότι η ζωή που τώρα ζούμε είναι πρόσκαιρη, ψεύτικη, γεμάτη πίκρες και δύσκολα θα την ονόμαζε κανείς «αληθινή ζωή». Αυτή είναι η δική μας αντίληψη για την επίγεια ζωή. Αλλά έχουμε και τον λόγο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος ονόμασε ζωή αληθινή, ατελεύτητη, γεμάτη ειρήνη και χαρά την αιώνια ζωή. Όχι την παρούσα.

Στο Ευαγγέλιο που ακούσαμε σήμερα, είπε ο Χριστός στην αρχιερατική προσευχή Του: «Αύτη εστιν η αιώνιος ζωη, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας, Ιησούν Χριστόν». Δηλαδή, αιώνια ζωή είναι το να γνωρίζει ο άνθρωπος ότι υπάρχει ένας Αληθινός Θεός. Όχι κάποιος θεός, αλλά ο Ένας, ο Αληθινός Θεός. Μην κάνουμε το λάθος, μας λέγει, να ανακατεύουμε τον κάθε ονομαζόμενο θεό με τον Αληθινό Θεό.

Ούτε να λέμε ότι όλες οι θρησκείες έχουν την αξία τους, και όλοι οι λαοί λατρεύουν τον ίδιο θεό έστω και αν τον ονομάζουν με διαφορετικά ονόματα.

Και προσθέτει ο Κύριος: O Αληθινός Θεός δίδαξε τον λαό Του με τον πιο επίσημο τρόπο. Γιατί έστειλε τον Υιόν Του τον Μονογενή στον κόσμο, ο οποίος τρία χρόνια δίδασκε και έπραττε έργα αγάπης και καλωσύνης. Και στο τέλος, με τα Άγια Πάθη Του, τον Σταυρό Του, τον θάνατο και την Ανάσταση Του, μας έδειξε τι αξίζει να υποφέρει κανείς, προκειμένου να αποκτήσει την αιώνια ζωή. Γιατί η αιώνια ζωή είναι απέραντη ενώ ο χρόνος της παρούσας ζωής είναι βραχύς. Και μερικές φορές πολύ βραχύς, όχι γιατί μερικοί πεθαίνουν νήπια, αλλά γιατί κατάλαβαν την αξία της αληθινής ζωής ελάχιστες στιγμές πριν από το τέλος τους. Τον περισσότερο χρόνο τους τον σπατάλησαν απερίσκεπτα έχοντας ιδανικό, πώς θα γεμίσουν την κοιλιά και πώς θα απολαύσουν κάποιες ηδονές, χωρίς να προβληματιστούν τι σημαίνει άνθρωπος, τι σημαίνει αρετή, τι σημαίνει θέλημα του Θεού, τι σημαίνει αγιασμός, τι σημαίνει ζωή αιώνια.

Το σωτήριο όνομα

Παράδειγμα αδελφοί: Ένας ληστής με τέτοια φρονήματα δεν δίσταζε να σκοτώνει ανθρώπους και να ληστεύει. Αλλά ήρθε ώρα που πληρώνοντας τα αμαρτήματα του, βρέθηκε στον σταυρό. Κοιτάζει δίπλα του και βλέπει έναν άλλον να υποφέρει όχι εξ αιτίας των αμαρτιών Του, αλλά κατά υπακοή στο θέλημα του επουράνιου Πατέρα, για την σωτηρία του κόσμου. Να είναι γεμάτος γαλήνη, να συγχωρεί τους πάντες, να προσεύχεται. Και κατάλαβε ο ληστής, λίγα λεπτά πριν φύγει από τον κόσμο την αξία της Βασιλείας του Θεού. Και κατηγόρησε την προηγουμένη νοοτροπία του, γιατί όλα από εκεί ξεκινούν. Δεν πρέπει να καμαρώνει κανείς γιατί έχει «έξυπνο» μυαλό, αλλά πρέπει να ερευνά αν έχει σωστό μυαλό, νου Χριστού, φρόνημα κατά Θεόν. Τότε ο ληστής μακάρισε τον εαυτό του που βρέθηκε δίπλα στην πηγή της ζωής, και Του είπε: «μνήσθητί μου Κύριε εν τη βασιλεία σου».

Από εκείνο το λεπτό και πέρα, άρχισε να ζει την αληθινή ζωή. Έζησε εδώ στη γη λίγα λεπτά με τη χαρά που του έδωσε ο Σωτήρας μας που του είπε: «σε διαβεβαιώνω ότι σήμερα θα είσαι μαζί Μου στον παράδεισο». Απόκτησε την αιώνια ζωή, γιατί έφυγε από το σάπιο μυαλό, από τα σάπια έργα και επικαλέστηκε τον Κύριο και Σωτήρα μας, Ιησού Χριστό, για τον οποίον λέγει ο Απόστολος Πέτρος: «Όποιος επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού θα σωθεί». Όποιος λέγει στην προσευχή του: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε με τον αμαρτωλό», θα σωθεί. Όσο περισσότερες φορές το λέει, τόσο πιο πολλή εγγύηση έχει ότι θα σωθεί. Όσο πιο βαθιά βάλλει στην καρδιά του το γλυκύτατο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όσο πιο πολύ Τον αγαπήσει, Τον πιστέψει και Τον ακολουθήσει, τόσο πιο πολύ θα έχει ελπίδα σωτηρίας. Και όσο πιο πολύ κάνει έργα καλά, τόσο πιο πολύ θα δοξαστεί.

Συνεχίζοντας την αρχιερατική προσευχή του ο Κύριος λέγει: «Πατέρα Μου, Σε ευχαριστώ διότι ό,τι μου έδωσες είναι ζωή αιώνια. Και εγώ το έδωσα σ’ αυτούς που μου έδωσες Εσύ, να είναι δικοί Μου, αδέλφια Μου, οπαδοί Μου». Ο Πατέρας γέννησε τον Κύριο Ιησού Χριστό, που σαν παιδί του αιώνιου και αθάνατου Θεού, ο Ιησούς Χριστός είναι αιώνιος και αθάνατος Θεός. Έχει όλες τις δυνατότητες, όλη την δύναμη, όλη την δόξα, όλο το μεγαλείο που έχει ο Πατέρας. Και τα χαρίσματα που έχει, «παν ο δέδωκας μοι», τα έδωσα σ’ αυτούς που Εσύ μου έδωσες, για να αποκτήσουν και αυτοί αιώνια ζωή.

Υπάρχει μεγαλύτερος πλούτος, από τον πλούτο του Θεού; Ξέρεις τι είναι να σου δίνει ο Θεός όλο τον πλούτο Του; Και εσύ αντί να αναζητείς τον αμύθητο πλούτο του Θεού να ψάχνεις για δεκάρες; Για ψευτοδιασκεδάσεις; Να ζητάς όσα τέρπουν την κοιλιά; Τα αίσχη; Τι φρικαλέα νοοτροπία! Και πόσο είχε δίκιο ο Χριστός που είπε ότι η ζωή για τον άνθρωπο αρχίζει από την στιγμή που αποκτά, όχι γνώση, όχι μυαλό του κόσμου τούτου, αλλά επίγνωση της αλήθειας. Γνώση και εξυπνάδα κατά Θεόν.

Συνεχίζει ο Κύριος μας, Ιησούς Χριστός: Πατέρα, τώρα Σε παρακαλώ για ένα και μοναδικό ζήτημα, γι’ αυτούς που μου έδωσες από τον κόσμο. Ήταν του κόσμου και μπορούσε και αυτούς να τους καταπιεί η ίδια νοοτροπία και να σαπίσουν στην αμαρτία, και Συ Μου τους έδωσες. Σε παρακαλώ, λοιπόν, φύλαξε τους «εν τω ονόματί σου ω δέδωκάς μοι» διατήρησε τους, Κύριε, να πιστεύουν στο όνομα Σου, που το έδωκες και σε Μένα. Και όπως είμαστε Εμείς ένα, έτσι να είναι και αυτοί, ένα με Μας, με τον Πατέρα τον επουράνιο και με τον Χριστό, και μεταξύ τους να είναι ένα, για να είναι πάντοτε κοντά μας εις την αιώνια ζωή.

Προσέξατε τι είπε ο Χριστός; Αγίασε τους με την δύναμη του ονόματος Σου, να είναι πιστοί στο όνομα Σου, που το έδωσες και σε Μένα. Και ευδόκησε να το έχουν και αυτοί το όνομα Σου.

Πώς τον λένε τον Θεό; Ρώτησε κάποτε ο Μωυσής τον Θεό: «Πώς είναι το όνομα Σου; Του απάντησε ο Θεός: «εγώ ειμι ο ων» Βλέπετε τις εικόνες του Χριστού; Γύρω από το κεφάλι Του υπάρχουν οι λέξεις: Ο ΩΝ. Δηλαδή το όνομα που του έδωσε ο Πατέρας, γιατί είναι ίσα. Και ο Χριστός το έδωσε στους ανθρώπους. Και έχουμε την εικόνα του Χριστού για να το βλέπουμε, να το πιστεύουμε, να δυναμωνόμαστε με το όνομα Του. Το έχουμε καύχημα, ότι είμαστε χριστιανοί και πιστεύουμε εις Πατέρα, Υιόν και Άγιο Πνεύμα.

Η ορθή πίστη προϋπόθεση σωτηρίας

Σήμερα εορτάζουμε την μνήμη των τριακοσίων δέκα και οχτώ Αγίων Πατέρων, που έκαναν Σύνοδο για ένα και μοναδικό λόγο. Υπήρχαν τότε μερικοί που έλεγαν: «Ο Χριστός είναι βέβαια μεγάλος, αλλά όχι Θεός. Ένας είναι ο Θεός και εμείς όλοι παιδιά Του. Ο Χριστός, είναι κάποιος που Τον έστειλε ο Θεός στον κόσμο για να μας πει λίγα καλά πράγματα».

Οι Άγιοι Πατέρες τοποθέτησαν τα πράγματα σωστά και είπαν ότι την αλήθεια δεν την βρίσκουμε με τον στοχασμό, ούτε με τις εξυπνάδες μας, αλλά στο Χριστό που την έφερε από τον ουρανό και την παρέδωσε στον κόσμο. Και είμαστε υποχρεωμένοι την πίστη που μας παρέδωσε ο Χριστός, να την κρατήσουμε. Γιατί όποιος δεν πιστεύει όπως μας παρέδωσε ο Χριστός δεν είναι ακόμα ούτε το άλφα. Θυμάστε από που ξεκινήσαμε; «Αύτη εστιν η αιώνιος ζωη, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησοῦν Χριστόν» Αυτό είναι το «άλφα» της σωτηρίας και της αιώνιας ζωής. Άμα στο «άλφα» σφάλεις τίποτε δεν έχεις. Πρώτη εγγύηση για την σωτηρία είναι η ορθή πίστη στον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Και την πίστη αυτή την διετράνωσαν οι Άγιοι τριακόσιοι δέκα και οχτώ Πατέρες στην Πρώτη Σύνοδο της Νικαίας επί του Αγίου και Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Είπε ο Χριστός στον Πατέρα: «Πάτερ, ους δέδωκάς μοι», θέλω «ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι μετ εμού ώσι». Όπου είμαι Εγώ, εκεί να είναι και αυτοί.

Πού είναι ο Χριστός; Στα δεξιά του Πατρός. Θέλει όλους να μας πάρει κοντά Του. Και εμείς κοιτάζουμε παρεξηγήσεις, γκρίνιες και πώς θα εκμεταλλευτεί ο ένας τον άλλον; Τι φτηνοί που είμαστε, αδελφοί μου, μπροστά στον αμύθητο πλούτο που μας έδωσε ο Χριστός!

Ας τρέξουμε κοντά Του σαν τον ληστή. Κατηγορώντας τον εαυτό μας και αρχίζοντας την διόρθωση από το μυαλό μας και την νοοτροπία μας. Έτσι θα πλησιάσουμε ουσιαστικά το Χριστό και θα ζήσουμε μαζί Του. Και τότε θα καταλάβουμε τι σημαίνει να είναι κανείς χριστιανός. Αμήν.-