«ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ» «ΡΩΣΙΣΜΟΣ» «ΣΕΡΒΙΣΜΟΣ» …
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
Διαβάζω σε ανάρτηση
γραπτού του μακαριστού Εσθονού Πρωτοπρεσβύτερου Αλέξανδρου Σμέμαν, εξαίρετου
ορθόδοξου θεολόγου και συγγραφέα λαμπρού. «Δε διατηρούμε την Ορθοδοξία με το να
θέλουμε να διατηρήσουμε τον «Ελληνισμό», τον «Ρωσισμό», ή τον «Σερβισμό». Και
αναλογίζομαι, να συμφωνήσω ή να πω ότι, σαν να μη μου ακούγεται καλά αυτή η
ευθύγραμμη αλληλουχία -«Ελληνισμός», «Ρωσισμός», «Σερβισμός»- κατά το κοινώς
λεγόμενο, σαν να βάζει τα τρία ταύτα στο ίδιο σακί. Αν μη, και να φέρνει στο
προσκήνιο τον απαράδεκτο ισχυρισμό του μεγάλου Προτεστάντη Πανεπιστημιακού
θεολόγου Αδ. Χάρνακ για τον «εξελληνισμό
του Χριστιανισμού». Και, εμμέσως πλην σαφώς να σπιλώνει το Οικουμενικό
Πατριαρχείο με εθνικισμό.
Πιο κάτω διαβάζω.
«Προσωπικά έχω ξοδέψει πολύ χρόνο από τη θεολογική μου ζωή υπερασπιζόμενος το οικουμενικό «πρωτείο» του Πατριάρχου
Κωνσταντινουπόλεως, ώστε να είναι ανεδαφικό να κατηγορούμαι για κάποιον
«αντικωνσταντινοπολιτισμό». Για μια ακόμη φορά ομολογώ και επιβεβαιώνω σεμνά
εδώ αυτό το πρωτείο, την αναγκαιότητά του για την Εκκλησία, την τρομακτική
ενέργειά του για την Ορθοδοξία».
Τέλος, διαβάζω. «Σύμφωνα με την κανονική παράδοση της Εκκλησίας, η δόξα ανήκει μόνο στο Θεό, και η Εκκλησία ιδρύθηκε για τη δοξολογία του Θεού, και όχι του εαυτού της», προσθέτω, ούτε του Ελληνισμού, διευκρινίζοντας ότι αμφότερα είναι φυσικά παρεπόμενα της πιστότητας στην «κανονική παράδοση της Εκκλησίας», και καταλαβαίνω ότι το θέμα ξεκαθαρίζεται ευκρινώς.
Τέλος, διαβάζω. «Σύμφωνα με την κανονική παράδοση της Εκκλησίας, η δόξα ανήκει μόνο στο Θεό, και η Εκκλησία ιδρύθηκε για τη δοξολογία του Θεού, και όχι του εαυτού της», προσθέτω, ούτε του Ελληνισμού, διευκρινίζοντας ότι αμφότερα είναι φυσικά παρεπόμενα της πιστότητας στην «κανονική παράδοση της Εκκλησίας», και καταλαβαίνω ότι το θέμα ξεκαθαρίζεται ευκρινώς.
Τι όμως ξεκαθαρίζεται,
ποια ουσιαστική διαφορά. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο δημιούργησε ειδική γραφή και φωνή κατάλληλη για το
Ρωσικό έθνος και τα ομογενή Σλαβικά, το «Κυριλλικό
Αλφάβητο», και σ’ αυτό τους κοινώνησε τη σωτήρια Αλήθεια του Χριστού, σ’
αυτό μετέφρασε τα ιερά και τα άλλα βιβλία της. Δεν τους επέβαλε την Ελληνική, ως έπραξε η Ρώμη στους λαούς της
Δύσης που εκχριστιάνισε, και επέβαλε στη λατρευτική τους πράξη τη Λατινική.
Τουτέστιν, η Κωνσταντινούπολη-Νέα Ρώμη έδειξε έτσι ότι, πέραν του ότι μένει
πιστή στην υπηρεσία της δόξας του Θεού, όχι του εαυτού της, ή του Ελληνισμού πως στην Ορθοδοξία μετρούν τα ποιοτικά κριτήρια και όχι τα ποσοτικά-αριθμητικά ! Και
αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη και
ουσιαστική διαφορά, τώρα πια, όχι ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή, αλλά ανάμεσα
στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στης Ρωσικής Εκκλησίας την ποσοτική-αριθμητική,
πληθυσμιακή- απαίτηση επιβολής !
Βέβαια, θα πει κάποιος,
πέρασε στους Ρώσους και τους Σλάβους, προσοχή όμως πάντα «Κυριλλικά», και
Ελληνισμό, «εκχριστιανισμένο Ελληνισμό», ίνα κατά Αδ. Χάρνακ από την αντίπερα
όχθη όμως εκφραστώ. Αυτόν που τη γλώσσα
και φιλοσοφία του χρησιμοποίησαν οι Μεγάλοι Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας ως το
αρτιότερο όργανο και εργαλείο για
την καταπολέμηση των μεγάλων αιρέσεων και
την ακριβή διατύπωση της ορθής Χριστιανικής Αλήθειας-δόγμα. Πέρασε
φυσιολογικά τη συναρτημένη με αυτά κλασσική
Πατερική Θεολογία της Ορθόδοξης Ανατολής,
ήγουν την Ορθοδοξία ! Ήγουν την ορθή δοξολογία του Θεού ! Πέρασε
αυτό που προέκυψε από τις Οικουμενικές Συνόδους στις οποίες πρωτοστάτησε,
διακονώντας τότε ως Πατριαρχείο
ισότιμο με της πρεσβύτερης Ρώμης την όλη Εκκλησία, και μετά το Σχίσμα του 1054 ως σήμερα,
διακονώντας επίσης ως primus inter pares στην
Εκκλησία της καθ’ ημάς Ορθόδοξης Ανατολής. Ήγουν μένοντας σταθερά και
αμετακίνητα στα ποιοτικά και όχι τα ποσοτικά-αριθμητικά κριτήρια.
Προσέξτε όμως τώρα τι κάνει
το πνευματικό «έκγονο» του
Οικουμενικού Πατριαρχείου, η Εκκλησία
της Ρωσίας με αφορμή το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο. «Ειδικά σήμερα το Οικουμενικό Πατριαρχείο αξιώνεται από τον Θεό να ζει
το μεγαλείο της άκρας ταπείνωσης, λοιδορούμενο, θλιβόμενο, κακουχούμενο, όχι
από εναντίους και αντιπάλους, αλλά από τα “κύκλω της τραπέζης του έκγονά του”.
Ζούμε τη δοκιμασία, τα “έκγονα” της πρωτοκάθεδρης εκκλησιαστικής πατρότητας να
διολισθαίνουν στην ευτέλεια των θρησκευτικών αποκυημάτων του εθνικισμού. Το
Πατριαρχείο, για άλλη μία φορά, σηκώνει τον σταυρό προπηλακισμών και απειλών
της επηρμένης οφρύος των αριθμητικά ισχυρών, βεβαιώνοντας την αρχοντιά του
λειτουργήματός του»-Καθηγητής Χρήστος Γιανναράς.
Με ποιο τρόπο ακριβώς;
Κραδαίνοντας την παλιά ψευδή κατασκευή, «Μόσχα, Τρίτη Ρώμη», συν του Μ. Πέτρου
την προς τα Δυτικά στροφή» ! Συν την απουσία της με όλη τη Σλαβική ομογένεια
από τη Μεγάλη Σύνοδο του 1872 που
καταδίκασε τον εθνικισμό-«εθνοφυλετισμό» ! Συν την απουσία από τη Σύνοδο
της Κρήτης -2016- με κάποιους εξ αυτών. Συν τη διακοπή της Ευχαριστιακής
Κοινωνίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όλα μαζί για πολύπλευρο εκβιασμό !
Αλλά ! Επισημαίνει σε πρόσφατο Συνέδριο εύστοχα ο
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. «Η εργαλειοποίησις της Θείας Ευχαριστίας
και η μετατροπή της εις μέσον ασκήσεως εκκλησιαστικής πολιτικής και πιέσεων, -
όπως γίνεται σήμερον εις την περίπτωσιν του Ουκρανικού Αυτοκεφάλου από την
Εκκλησίαν της Μόσχας- αποδεικνύει την συνέχισιν της παρουσίας εθνοφυλετικών
κριτηρίων εις την εκκλησιαστικήν ζωήν της Ορθοδοξίας, την ανάγκην αντιστάσεως
εις τοιαύτας τάσεις και της επιστροφής εις τας αρχάς της ευχαριστιακής
συγκροτήσεως και συνοδικής λειτουργίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας”. Πράγμα
το οποίο Κάλλιστος Γουέαρ παρότι ως όλοι ανησυχών για τις διαστάσεις που πήρε
το ζήτημα αυτό, γράφει και δηλώνει τούτο το σημαντικό, «Η Κωνσταντινούπολη δεν
διέκοψε την Ευχαριστιακή Κοινωνία με τη Μόσχα» ! Όπερ απλοελληνικά θα πει, ότι
η Κωνσταντινούπολη-Νέα Ρώμη και είναι και ενεργεί όντως ως η Αγία του Χριστού
Μεγάλη Μητέρα Εκκλησία ! Και από αυτό αυτοδίκαια διακηρύττει προς πάσα
απροκάλυπτη κατεύθυνση. «Η Αγία του
Χριστού Μεγάλη Εκκλησία δεν υπηρέτησε ποτέ τον εθνικισμόν, αυτήν την
αλλοτρίωσιν της συνειδήσεως της καθολικότητος της Εκκλησίας και την κατάργησιν
της αρχής της συνοδικότητος εν αυτή, Εις την ζωήν της Εκκλησίας ο
εθνοφυλετισμός αποτελεί πραγματικήν «ανατροπήν των αξιών».
Προσωπικά δεν είμαι και δεν ένιωσα ποτέ, τίποτα πιο πολύ από το
«τίποτα» ! Επομένως δεν έχει την παραμικρή αξία να πω ότι, σέβομαι βαθύτατα
τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, παρακολουθώ
τα ρηξικέλευθα ανοίγματα αυτού ως ανοίγματα προς πάσα κατεύθυνση της
Ορθοδοξίας-Σταυρός, και συν ευδοκώ
πατώντας με αισιοδοξία και ελπίδα στην «άνω σχώμεν τας καρδίας» αναφορά για την
όποτε «η Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και η Αγάπη του Θεού και Πατρός,
και η Κοινωνία του Αγίου Πνεύματος» ευλογήσει τον όποιο καλό καρπό.
Όμως καλό είναι να
καταλάβουν κάποιοι πρώτης και δεύτερης γραμμής κληρικοί, και Πανεπιστημιακοί
θεολόγοι, λιγότεροι από τα πέντε της μιας χειρός αυτοί, ότι υπάρχουν και
κάποιοι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» που καταλαβαίνουν, γιατί ως στρατευμένοι
πρώτιστα και κύρια στο απατηλό είδωλο ή δονκιχωτικό σκιάχτρο του
«αντί-οικουμενισμού», παρατάσσονται εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και
του νυν Οικουμενικού Πατριάρχη στο Ουκρανικό. Αν, λοιπόν, όντως και ειλικρινά,
συν πολλά άλλα τον θεωρούν και στο Κανονικό Δίκαιο ιδιαίτερα εγκρατή, μια κάποια σύνεση και αυτοσυγκράτηση θα τους
ήταν πιο ορθόδοξη, από τούτο και πιο επωφελής !
Με «την αγάπην την πρώτην, ην ουκ αφήκα …»
Αθανάσιος Κοτταδάκης
10 σχόλια:
Είναι εντελώς άλλο θέμα το αν οι Ρώσοι και οι Σλαύοι γενικώς, εχουν εθνοφυλετισμό, και άλλο θέμα η στάση του Πατριαρχείου στο Ουκρανικό ζήτημα τα τελευταία 350 χρόνια.
Οταν σιωπηρώς αναγνωρίζεις μία κατάσταση και δεν διαμαρτύρεσαι επι 3,5 αιώνες (!!), τί σού φταίει μετά ο εθνοφυλετισμός των Ρώσων ?
Εχουν περάσει 45 χρόνια από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, και οι Ελληνοκυπριακή πλευρά δεν αναγνωρίζει το Τουρκοκυπριακό "κράτος" και πολύ καλά κάνει, αν και οι Τούρκοι είναι πληθυσμιακά περισσότεροι, ως λαός, και ασφαλώς έχουν και αυτοί σωβινισμό. Δεν τους αναγνωρίζει επίσης κανένα κράτος στον κόσμο.
Το Πατριαρχείο μας όμως, την δεκαετία του 90, έστελνε επιστολές στην Μόσχα και συμφωνούσε με τις καθαιρέσεις του Φιλάρετου και των υπολοίπων, και ανεγνώριζε και συλλειτουργούσε με τον Ονούφριο. Ο π. Αναστάσιος φταίει γι αυτό ?
Ο π. Ανάστάσιος, όπως και οι Μητροπολίτες Πειραιώς και Κυθήρων έγραψαν κείμενα και ανέλυσαν το θέμα σε Κανονική βάση, χρησιμοποιώντας ισχυρά επιχειρήματα.
Οποιος δεν μπορεί να τούς αντικρούση γράφει για "εθνοφυλετισμό", "έκγονα" και "κυριλλικό αλφάβητο". Για την ουσία των πραγμάτων ούτε λέξη.
Ο φίλος 4 23 έχει πρόβλημα το οποίο με όσες διευκρινίσεις και αν δώσει ο Κοτταδάκης ή ότι και να πει θα βλέπει μόνο αυτό που έχει αγκιστρωθεί στο μυαλό του. Οι παρωπίδες που του έχουν τοποθετήσει αυτοί που τους κατονομάζει δεν τον αφήνουν να δει.
ΤΕΤΆΡΤΗ, 21 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2019
ΔΟΚΗΣΙΣΟΦΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
ΔΕΥΤΈΡΑ, 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2019
ΔΟΚΗΣΙΣΟΦΙΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Β΄ «ΥΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΝ ΔΡΥΝ» ΣΥΝ «ΜΟΣΧΑ, ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ» - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
ΔΕΥΤΈΡΑ, 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2019
ΔΟΚΗΣΙΣΟΦΙΑΣ ΑΜΕΤΡΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΙΝΑ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
1. Στις ανωτέρω αναρτήσεις μου υπάρχουν απαντήσεις σε όλα, απολύτως σε όλα ! Και κάθε απροκατάληπτος καταλαβαίνει αν είναι ίσιες, σταράτες και επί της ουσίας. Δεν ξέρω αν τα έχετε διαβάσει ή απλώς προτιμάτε να «καταπίνετε», τουτέστιν να προσπερνάτε σφυρίζοντας αδιάφορα- ως ο κληρικός που αναφέρετε-τις θέσεις της altera pars !
2. Τα «ισχυρά επιχειρήματα» του ίδιου κληρικού και των Μητροπολιτών που αναφέρετε κατά της Συνόδου της Κρήτης-2016-τα έχουν κάνει σκόνη κυριολεκτικά διαπρεπείς Πανεπιστημιακοί Καθηγητές. Διό δεν αναφέρομαι στις δικές μου αναρτήσεις ως λίαν δεύτερες. Πλην επαναλαμβάνω ότι είναι καλό να καταλάβετε κι εσείς και όσοι άλλοι πως κάποιοι καταλαβαίνουν ότι η όλη αντίθεση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τα ορθόδοξα σταυρικά ανοίγματα προς κάθε κατεύθυνση, επί του προκειμένου στο Ουκρανικό του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ξεκινούν από το ευδιάκριτο στερητικό σύνδρομο που σας έχει καταλάβει για το ότι δεν πιάνει το τρομολαγνικό παραμύθι της ... «παν – αίρεσης» και του Παναγιώτατου ως εκφραστή και υποστηρικτή.
3. Κατά τα άλλα, αγαπητέ ανώνυμε-απρόσωπε 4.23 μ. μ. το ότι μάλλον δεν καταλαβαίνετε πόση ουσία κουβαλούν οι όροι «εθνοφυλετισμός», «έκγονο της πρωτοκάθεδρης πατρότητας», «Κυριλλικό Αλφάβητο» για την Ορθοδοξία, ας μην πω τι με ωθούν να συναγάγω για σας.
Αθανάσιος Κοτταδάκης
Πολύ ορθά έθεσε το όλο θέμα ο ευθαρσής μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ σε παλαιότερη παρέμβασή του και η οποία έχει ως εξής:
" Ταπεινῶς καί ἐμπόνως φρονῶ ὅτι τό ἀνακῦψαν πελώριον κανονικόν πρόβλημα τῆς οὕτω πως γενομένης ἀποκαταστάσεως καί ἀναγνωρίσεως ὡς «Αὐτοκεφάλου Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας» τῶν ὑφισταμένων δύο σχισματικῶν μερίδων, συνιστωσῶν τήν συντριπτικήν μειονότητα τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος (Ἱεροῦ Κλήρου καί Λαοῦ) τῆς Οὐκρανίας, ἀρθείσης προηγουμένως ἀντικανονικῶς τῆς κανονικότητος τοῦ παρά πασῶν τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἀνεγνωρισμένου ὡς κανονικοῦ Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ.Ὀνουφρίου, ὑπερβαίνει πᾶν προηγούμενον ἐν τῇ Ἐκκλησιαστικῇ Ἱστορίᾳ (βαθύτερον καί πολυπλοκώτερον καί αὐτοῦ τοῦ Μελιτιανοῦ σχίσματος, τό ὁποῖον πάντως ἐπελύθη κατ’ ἄκραν οἰκονομίαν ὑπό τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου) καί τυγχάνει δαιδαλῶδες καί εὐρυδιάστατον.
Ἡ ἀποκατάστασις συλλήβδην ὡς κανονικῶν Ἐπισκόπων καί Κληρικῶν καθῃρημένων, ἀναθεματισμένων καί σχισματικῶν, ἀλλά καί τῶν ὑπ’ αὐτῶν, (ὄντων καθῃρημένων, ἀναθεματισμένων καί σχισματικῶν), κεχειροτονημένων, προδήλως δέ καί ἀναμφιβόλως ἐστερημένων τῆς Θείας Χάριτος καί τοῦ δικαιώματος τοῦ Ἱερουργεῖν καί Ἱεροπράττειν, εἶναι τι τό ἀδιανόητον καί πάντῃ ἀσύμβατον πρός τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας καί τό Κανονικόν Δίκαιον τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.Ὁ προσφάτως ἀνυψωθείς εἰς «Προκαθήμενον τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας» κ.Ἐπιφάνιος «ἐχειροτονήθη» καί εἰς τούς τρεῖς βαθμούς τῆς Ἱερωσύνης (Διακόνου, Πρεσβυτέρου καί Ἐπισκόπου) ὑπό τοῦ πρώην Κιέβου κ.Φιλαρέτου, ὄντος καθῃρημένου, ἀναθεματισμένου καί σχισματικοῦ, διό καί τυγχάνει κατά τούς Ἱερούς Κανόνας καί τήν μακραίωνα Ἐκκλησιαστικήν Παράδοσιν ἄμοιρος παντός ἱερατικοῦ βαθμοῦ, μή μεταλαβών τῆς Χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος ὑπό καθῃρημένου καί ἀκοινωνήτου Ἀρχιερέως καί μή δυναμένου αὐτοῦ τοῦ τετελεσμένου γεγονότος νά θεραπευθῇ ἐξ ὑστέρου, οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων”.
Ας απαντήσουν οι υπέρμαχοι του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Αν, αγαπητέ ανώνυμε-απρόσωπε 11,49 μ.μ. αντί να σφυρίζεις αδιάφορα, διάβαζες θα έβλεπες ότι οι «Πατριαρχικοί» έχουν απαντήσει. 1. «Ο Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ π.χ. κατέθεσε ανησυχία για τις διαστάσεις που έλαβε το Ουκρανικό … Αλλά και επισήμανε … "Η Κωνσταντινούπολη όμως δεν διέκοψε την Ευχαριστιακή Κοινωνία με τη Μόσχα" … Αυτό απλοελληνικά θα πει ότι όντως είναι και ενεργεί ως η Μεγάλη του Χριστού Μητέρα Εκκλησία ! Το τι είναι ή πώς ενεργεί το «έκγονον» αυτής, η Εκκλησία της Ρωσίας, μπορεί να το συναγάγει κάθε χριστιανός ορθόδοξος στοιχειωδώς νουνεχής-«Δοκησισοφίας αμετρία …" Δευτέρα 09.09.19. 2. Άκρως εγκυρότερα και σε επίπεδο κορυφής έχει απαντήσει ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος γράφοντας στον Πατριάρχη Μόσχας και τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Δεχθείς απάντηση αυτού, επανήλθε προτείνοντας από ειδική Διαβούλευση μέχρι Πανορθόδοξη Σύνοδο διευκρινίζοντας ότι, «το προνόμιον της συγκλήσεως αυτής ανήκει αδιαμφισβητήτως εις τον Οικουμενικόν Πατριάρχην». Αλλά και κατέληξε ορθόδοξα και ταπεινά. "Προς αποτροπήν πάντως οιασδήποτε παρανοήσεως, διευκρινίζομεν ότι, εις περίπτωσιν τραγικής καταλήξεως εις Σχίσμα (ο Θεός να μην το επιτρέψη!), η κατ' Αλβανίαν Ορθόδοξος Αυτοκέφαλος Εκκλησία θα παραμένη σταθερώς εν αληθευούση αγάπη μετά του Οικουμενικού Πατριαρχείου». Κάθε απροκατάληπτος χριστιανός ορθόδοξος καταλαβαίνει τι έχει να πει αυτό.
3. Έχω προσωπικούς λόγους να πιστεύω ότι στο ίδιο πνεύμα κινείται τουλάχιστον στο πρώτο μέρος και το κείμενο του Μητροπολίτη Κυθήρων-ρωτήστε τον, γνωριζόμαστε πολύ αδελφικά.
Ταύτα και τέλος με όσους γράφουν έχοντας στείλει στην κόλαση τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο από καιρό ! Πιο πολύ όμως τέλος με την αίσθηση ότι την Εκκλησία κυβερνά μόνο ο Χριστός που θυσιάστηκε γι αυτήν, και κανείς μας δεν μπορεί να συλλάβει ούτε πόσο πολύ την αγαπά, ούτε πώς και πότε παρεμβαίνει ενεργητικά !
Αθανάσιος Κοτταδάκης
Εκφράζω τις ευχαριστίες μου στον κ. Κοτταδάκη που χωρίς κούραση απαντά και διευκρινίζει στους κατά εξακολούθηση ανώνυμους. Με τις απαντήσεις υπάρχει ωφέλεια σε πολλούς από μας.
Η τοποθέτηση του Κυθήρων είναι κρυσταλλίνης διαυγείας και δεν έχει απαντηθεί.
Προφανώς δεν υπάρχουν ουσιαστικά επιχειρήματα από την άλλη πλευρά.
Ούτε, πολύ περισσότερο, από τον κ.Κοτταδάκη.
Έγραψα. «Άκρως εγκυρότερα και σε επίπεδο κορυφής έχει απαντήσει ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος», προσθέτω, όχι μία φορά. Βέβαια, για την εμμονική σας μικρόνοια, αγαπητέ ανώνυμε, α-πρόσωπε 10.38 μ.μ μάλλον πρόκειται για άλλον σταλμένο από καιρό στην … κόλαση ! Ωστόσο διευρύνω για χάρη κυρίως των απροκατάληποτων αναγνωστών, και είναι πολύ πιο πολλοί από όσους φαντάζεστε, τη με αριθμό τρία (3) παράγραφο ως εξής. «Είμαι επίσης σε θέση να γνωρίζω και τις προσωπικές αδελφικές σχέσεις και συνακόλουθου σεβασμού του Κυθήρων Σεραφείμ με τον Αλβανίας Αναστάσιο Αν, λοιπόν, τολμάτε ρωτήστε τον Κυθήρων αν τον καλύπτουν απόλυτα τα του Μακαριώτατου, και αυτά που έγραψα !
Αθανάσιος Κοτταδάκης
Συμφωνα λοιπον με τον κ. Κοτταδακη δεν ισχυουν τα κειμενα που δημοσιευει επισημως και δημοσια, πολυ συχνα ο Μητροπολιτης Κυθηρων για τον Οικουμενισμο και το Ουκρανικο, αλλα ισχυουν οι ιδιωτικες συζητησεις του με τον Μητροπολιτη. Αφου λοιπον "ειναι σε θεση να γνωριζει", ετσι πρεπει να ειναι.
Λοιπόν, αγαπητέ ανώνυμε, α-πρόσωπε, και τέλος για πάντα πια, πλην καθαρά και ξάστερα, όχι κάλπικα, απατηλά, και στρεψόδικα, ως συνηθίζει η παρεούλα σας από παλιά. Όπου, π.χ. «ο Παϊσιος διέκοψε το μνημόσυνο του Αθηναγόρα», παρότι ήταν γνωστό πως είναι μοναχός, όχι παπάς, άρα δεν εκφωνεί, «εν πρώτοις μνήσθητι Κύριε…». Και όχι μόνο, αλλά ο γνωστός Αγιορείτης Γέροντας Βασίλειος-Γοντικάκης- είχε περιλάβει και το όνομά του Παϊσίου σε επιστολή του, όπου όμως εξηγούσε, γιατί ο ίδιος-ο Βασίλειος-δεν διακόπτει το μνημόσυνο του Αθηναγόρα !
Ερχόμαστε στα τωρινά. Όσα έγραψα αφορούσαν το Ουκρανικό για το οποίο μιλούσαμε. Στα του ψευδοείδωλου ή δονκιχωτικού σκιάχτρου της διαβόητης «παν-αίρεσης του … Οικουμενισμού», ο Αλβανίας, ολοφάνερο και ο υπογράφων είναι στην αντίπερα όχθη από τον κατά τα άλλα λίαν αγαπητό, και για το κορυφαίο Λειτούργημα σεβαστό Κυθήρων. Το αυτό και στα της Συνόδου της Κρήτης-2016. Ο Αλβανίας ανήκε στον όμιλο των ένθερμων μετά τον Οικουμενικό Πατριάρχη πρωτοστατών της, ενώ ο Κυθήρων-δες σχετική ανάρτησή μου- στους απαρτίσαντες την «τετρακτύν» πολεμίους της Μητροπολίτες.
Ορθώς, λοιπόν, είχα καταλάβει από την αρχή ότι και η αντίθεση-γράφε, πολεμική-της παρεούλας σας, απροκάλυπτα και υμών, του Οικουμενικού Πατριαρχείου και προσωπικά του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στο Ουκρανικό, όχι μόνο δεν είχε καμιά βάση-δες και τελευταίο γραπτό του Καθηγητή Λαρεντζάκη-αλλά αποκλειστική και μόνη αφετηρία και γνώμονα το ανωτέρω ψευδοείδωλο ή σκιάχτρο δονκιχωτικό. Γι αυτό και χρησιμοποίησα τον όρο «εμμονική μικρόνοια», που δεν ανακαλώ, παρότι κατά την περίφημη επιστολή του «μοναχού ερημίτη Γέροντα», νυν Οσίου Παϊσίου, οφείλω να σας θεωρώ και να σας προσφωνώ «αδελφό».
Αθανάσιος Κοτταδάκης
Δημοσίευση σχολίου