Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019

Το Φανάρι, η Ουκρανία και η Μόσχα - ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ


Το Φανάρι, η Ουκρανία και η Μόσχα

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ

Η Εκκλησία της Ελλάδος στον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο τάχθηκε εμφατικά στο πλευρό των Σέρβων που προωθούσαν επιτυχώς τον μύθο ότι οι Ράντοβαν Κάρατζιτς και Ράτκο Μλάντιτς μάχονταν σε Βοσνία και Κροατία υπερασπιζόμενοι τα «άγια των αγίων» της Ορθοδοξίας, τα οποία απειλούνταν από τους μουσουλμάνους και τον Πάπα. Τόνοι ανθρωπιστικής βοήθειας και εκατομμύρια, σε βαλίτσες, που συγκέντρωνε από το υστέρημα των πιστών για τους «εν Χριστώ Σέρβους αδελφούς» έφευγαν με φορτηγά για το Βελιγράδι, απ’ όπου η Σερβική Εκκλησία τα διένειμε αποκλειστικά (μέχρις ότου ξεσπάσει κατακραυγή διεθνώς) στους ομοεθνείς αμάχους, αδιαφορώντας ή βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τα αλλόθρησκα παιδάκια της διπλανής πόρτας.
Ο ελληνοσπουδαγμένος μητροπολίτης Νόβισαντ Ειρηναίος Μπούλοβιτς ήταν τότε εκ των διαχειριστών της ελληνικής βοήθειας και ο κατ’ εξοχήν «πλασιέ» στο ελληνικό θρησκευτικό, και όχι μόνο, ακροατήριο, των δικαίων του ορθόδοξου κόσμου στην καταρρέουσα Γιουγκοσλαβία, που κατ’ εκείνον ταυτίζονταν με αυτά του Μιλόσεβιτς και του σερβικού έθνους.

Ο ίδιος μητροπολίτης που τότε έψαλλε «υμνούμεν σε, ευλογούμεν σε», για την Εκκλησία της Ελλάδος και τους πιστούς της, εξαπέλυσε πρόσφατα σφοδρότατη επίθεση, στα όρια της προσβολής, εναντίον της και του Προκαθημένου της Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, με αφορμή την αναγνώριση από την Αθήνα, της Αυτοκέφαλης Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Με ανάρτησή του στην επίσημη ιστοσελίδα της Σερβικής Εκκλησίας επιχείρησε να υποβαθμίσει το ηγετικό προφίλ του κ. Ιερωνύμου εμφανίζοντάς τον ως έναν μητροπολίτη που απλώς και μόνον προεδρεύει της Ιεράς Συνόδου. Και όχι μόνο: χαρακτήρισε την απόφαση της Εκκλησίας της Ελλάδος να συνταχθεί με το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο ουκρανικό ως «το τελευταίο βήμα πριν την άβυσσο ενός ακόμα βαθύτερου και πιο επικίνδυνου σχίσματος στην οικουμενική Ορθοδοξία». Ο μητροπολίτης Μπούλοβιτς δεν είναι ένας τυχαίος ιερωμένος, που μπορεί και να εκτρέπεται στον λόγο του. Είναι ο ηγέτης της πανίσχυρης φιλορωσικής πτέρυγας στη Σερβική Εκκλησία και επίδοξος διάδοχος του σημερινού, υπέργηρου πατριάρχη Ειρηναίου, σε μια χώρα που αποτελεί μήλον της Εριδος για τη ρωσική και δυτική επιρροή στη Βαλκανική. Οι γνωρίζοντας επιμένουν ότι εκείνος κάνει κουμάντο στο Πατριαρχείο Σερβίας.
Κατά τον Μπούλοβιτς «το σχίσμα δεν προκλήθηκε από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά αποκλειστικά από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης» και η ενδεχόμενη επέκτασή του «θα είναι ευθύνη της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος ως μοναδικής Εκκλησίας, η οποία, έπειτα από παρατεταμένη αντίσταση, υπέκυψε και ενήργησε σύμφωνα με τις εντολές του Φαναρίου, της Ουάσιγκτον και ο Θεός ξέρει ποιανού άλλου». Η αήθης, όπως τη χαρακτήριζαν ελληνικοί εκκλησιαστικοί κύκλοι, επίθεση του Σέρβου ιεράρχη εναντίον της Εκκλησίας της Ελλάδος, δεν είναι παρά ένα επεισόδιο στη μαινόμενη ενδοορθόδοξη, και με γεωπολιτικές προεκτάσεις, σύγκρουση για το ουκρανικό, στην οποία έχουν εμπλακεί το Κρεμλίνο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Η αντιπαράθεση Οικουμενικού Πατριαρχείου και Ρωσικής Εκκλησίας ξέφυγε γρήγορα από το τρίγωνο Φαναρίου - Μόσχας - Κιέβου και εξαπλώθηκε στις όπου γης εκκλησιαστικές δομές των Ορθοδόξων. Η κάθε πλευρά μετράει τους φίλους της αξιώνοντας να συνταχθούν μαζί της.
Πιέσεις και απειλές
Η ρωσική πιέζει τα ανά τον πλανήτη Πατριαρχεία και Αυτοκέφαλες Εκκλησίες να μην αναγνωρίσουν τη «σχισματική» Ουκρανική Εκκλησία, απειλώντας τους «προδότες» με ποινές όπως η διακοπή κοινωνίας και οικονομικής «ευλογίας» που κάποιους (τους πιο φτωχούς και αδύναμους) τους κρατάει δεμένους στο άρμα της δικής της επιρροής. Πηγές του Φαναρίου ανέφεραν ότι όπου η ρωσική πλευρά δεν βρίσκει ανταπόκριση στήνει δικές της δομές (ενορίες, ναούς) απέναντι στις υφιστάμενες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ενώ στη μάχη έχει ρίξει και το ισχυρό όπλο της βιομηχανίας του θρησκευτικού τουρισμού που φέρνει εκατομμύρια Ρώσους πιστούς στους τόπους λατρείας (Ιεροσόλυμα, Πάτμος, Μετέωρα, Αγιον Ορος, κ.α.). Καθώς με ντιρεκτίβα διέκοψε, για να εκδικηθεί τον κ.κ. Βαρθολομαίο, την κοινωνία με το Αγιον Ορος, η κάθοδος Ρώσων επισκεπτών στον Αθω μειώθηκε θεαματικά, και στη Χαλκιδική πολλοί καταστηματάρχες βλέπουν να καταρρέουν οι πωλήσεις τους.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης καλεί σε συστράτευση, επικαλούμενος το ιστορικό προνόμιό του να χορηγεί τον τόμο της Αυτοκεφαλίας. Και μέχρι στιγμής, η Εκκλησία της Ελλάδος και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής, το δεύτερο στην τάξη μετά το Φανάρι στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αναγνώρισαν τη νέα πραγματικότητα στην Ουκρανία, προκαλώντας την μήνιν της Ρωσικής Εκκλησίας, που προσπαθεί να πάρει με το μέρος της πέρα από τις σλαβικές εκκλησίες και τα Πατριαρχεία της Μέσης Ανατολής, διά των οποίων η Μόσχα θα επηρεάζει το αραβικό χριστιανικό στοιχείο στο μεταβαλλόμενο γεωπολιτικά περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής.
Κρίση, αλλά όχι σχίσμα
Η χορήγηση της Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας μπορεί να οδήγησε σε κρίση τις σχέσεις Φαναρίου - Μόσχας, όχι όμως και σε σχίσμα, παρά τη μονομερή από το Πατριαρχείο Μόσχας διακοπή κοινωνίας με την πρωτόθρονη Ορθόδοξη Εκκλησία, που καμία άλλη Εκκλησία δεν υιοθέτησε. Αλλωστε δεν υφίστανται δογματικές διαφορές, παρά μόνον διαφορετικές ερμηνείες της κανονικής παράδοσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας: άτεγκτη, συγκεντρωτική και επιλεκτική από την πλευρά της Μόσχας, φιλάνθρωπη και διαλλακτική από την πλευρά της Κωνσταντινουπόλεως. «Τα βαθύτερα όμως αίτια της κρίσεως βρίσκονται στην αμφισβήτηση του πρωτείου του Κωνσταντινουπόλεως, που από δεκαετίες τώρα –αν όχι αιώνες– συστηματικά καλλιεργεί η Μόσχα, προκειμένου να ηγηθεί του Ορθόδοξου κόσμου», λέει στην «Κ» ο ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, Πέτρος Βασιλειάδης. Ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος και ο Βλαντιμίρ Πούτιν περιγράφοντας το αφήγημα του ρωσικού λαού υποστηρίζουν: «Τα θεμέλια του ρωσικού κόσμου σήμερα είναι η Ρωσία, η Ουκρανία και η Λευκορωσία, αυτά τα κράτη είναι οι Ρως. Ακριβώς αυτή η κατανόηση του ρωσικού κόσμου είναι βαθιά ριζωμένη στο σύγχρονο όραμα της ρωσικής εκκλησίας μας».


13 σχόλια:

Γκουρβελος Παναγιωτης είπε...

Καλά, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δικαιολογούν την κτηνωδία των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ στη Σερβία, την μαύρη άνοιξη του 1999; Ειλικρινά θλίβομαι. Όσο για το πρωτείο του Οικουμενικού Πατριάρχη, αυτό είναι πρωτείο τιμής και όχι βέβαια πρωτείο εξουσίας.

Νικόλαος Μεσσαλάς είπε...

Ἀγαπητέ μου Ἀναστάσιε,
Χαίρομαι μέ αὐτή σου τήν ἀνάρτηση, διότι ἕνας δημοσιογράφος λέει τά πράγματα μέ τό ὄνομά τους. Ἄς εἴμαστε προσεκτικοί καί ἄς ἀνοίξουμε ἐπιτέλους τά μάτια μας νά δοῦμε καθαρά τά σχέδια τῆς Μόσχας. Πρέπει στήν περίπτωση αὐτή νά στηρίζουμε τόν Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη καί νά προσευχόμεθα γιά αὐτόν καί τήν περί αὐτόν Σύνοδο. Ἐπίσης χαίρομαι γιά τήν ρωμαλαία στάση τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας μας καί τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας. Μακάρι νά τούς μιμηθοῦν καί ἄλλοι.
Μέ πολλή ἀγάπη Χριστοῦ καί εὐχές
π. Νικόλαος

Ανώνυμος είπε...

π. Νικόλαε για τον οικουμενισμό του Φαναρίου, θα μας πείτε τίποτα;;;;;

Ανώνυμος είπε...

Σωστή η επισήμανσή σας κ. Γκουρβέλο «για το πρωτείο του Οικουμενικού Πατριάρχη, αυτό είναι πρωτείο τιμής και όχι βέβαια πρωτείο εξουσίας.» αλλά το Πατριαρχείο Μόσχας κάνει αποδεκτό αυτό το πρωτείο τιμής; Από ότι ενθυμούμαι είχε εγείρει ολόκληρο θέμα στο αν θα συμμετείχε στον τρόπο που θα καθόντουσαν οι προκαθήμενοι. Δεν επιθυμούσαν τον Οικουμενικό στο κέντρο για αυτό ζητούσαν στρογγυλό τραπέζι. Η Μόσχα δεν μπορεί να ανεχθεί την Κωνσταντινούπολη στην προεδρία.

Ανώνυμος είπε...

Εσένα σε μάρανε ο οικουμενισμός του Φαναρίου και κλείνεις τα μάτια στον οικουμενισμό του Μόσχας με Κύριλλο και Ιλαρίωνα και τον οικουμενισμό όλων των άλλων. Μην είναι άδικος φίλε.

Ανώνυμος είπε...

Ο καλός θεολόγος Παν. Γκουρβέλος που έχω διαβάσει άρθρα του στον Ορθ. Τύπο τι έχει να μας πει -αν θέλει- για την στάση του ελληνοσπουδαγμένου μητροπολίτη Νόβισαντ Ειρηναίος Μπούλοβιτς

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 6:42 μμ
Ο οικουμενισμός του Φαναρίου προπορεύεται και ξεπερνά κατα πολύ όλους τους άλλους οικουμενισμούς των άλλων οικουμενιστών!!!

Φιλαλήθης Ελληνας

Γκουρβελος Παναγιωτης είπε...

Το καλύτερο αντίδοτο στον εκκλησιαστικό εθνοφυλετισμό -ρατσισμό, ελληνικό ή σλαβικό-ρωσικό, είναι βέβαια το συνοδικό-δημοκρατικό, υπερεθνικό και υπερφυλετικό πολίτευμα της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Πανορθόδοξη Σύνοδος για το Ουκρανικό τώρα. Ας μην διαρρηξουμε τίς σχέσεις αγάπης με τους ομόδοξους Ρώσους αδελφούς μας για χάρη των Αμερικανών!

Ανώνυμος είπε...

Μια πανορθόδοξη σύνοδο τώρα χωρίς την απαραίτητη προεργασία και προσυννενόηση το μόνο που θα κατορθώσει θα είναι να επιβεβαιώσει το διχασμό μεταξύ σλαβόφωνων και ελληνόφωνων.

Νικόλαος Μεσσαλάς είπε...

Ἀγαπητέ μου Παναγιώτη (11 Δεκεμβρίου 2019 - 8:28 μ.μ.),
Τό σχόλιό σου περιέχει μία μεγάλη ἀντίφαση. Μιλᾶς ἀφ' ἑνός γιά "το συνοδικό-δημοκρατικό, υπερεθνικό και υπερφυλετικό πολίτευμα της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας" πού αὐτό εἶναι ὀρθό, ὅμως ἀφ' ἑτέρου "Ας μην διαρρηξουμε τίς σχέσεις αγάπης με τους ομόδοξους Ρώσους αδελφούς μας για χάρη των Αμερικανών", ἐνῶ οἱ ὁμόδοξοι Ρῶσοι (Πατριαρχεῖο Μόσχας) γιά χάρη τῆς Τρίτης Ρώμης ἐπιβάλλουν ἀπαγόρευση στούς πιστούς τους νά κοινωνοῦν τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου μας τό ΚΑΤΕΞΟΧΗΝ ἑνωτικό στοιχεῖο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας στό χῶρο εὐθύνης τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, γιά θέμα πού ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΑΙΡΕΣΗ, ἀλλά διοικητική διαφορά. Πολύ ὡραία ἐκκλησιολογία ἐκ μέρους τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας γιά τήν ἀσπάζεται κάποιος!!! Λοιπόν ποιός θέλει καί ἐπιβάλλει τήν διάρριξη τῶν σχέσεων;
Μέ πολλή ἀγάπη Χριστοῦ καί εὐχές
π. Νικόλαος

Γκουρβελος Παναγιωτης είπε...

Οι Αμερικανοί, πάτερ μου, επιβάλλουν τη διάρρηξη των αδελφικών μας σχέσεων με τους ομόδοξους Ρώσους. Αμφιβάλλει κανείς γι'αυτό;

Ανώνυμος είπε...

Παντού κυριαρχεί η συνομωσία κ. Παν. Γκουρβέλο; Δεν είναι έτσι όμως. Ας υποθέσω ότι η Αμέρικα κατάφερε να ασκήσει πιέσεις στο Φανάρι. Στην Αθήνα και στους 75 ιεράρχες από τους 82 που συνηγόρησαν και σε αυτούς η Αμέρικα άσκησε πιέσεις. Θες να πιστεύσω ότι η Γενναδίου είναι προτεκτοράτο των ΗΠΑ;

Ανώνυμος είπε...

Οι συναντησεις που ειχε ο Αμερικανός πρέσβυς με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου, τον Ηγούμενο της Μονής Βατοπαιδίου, δεν αποτελούν συνομωσιολογία, 8 - 28, ούτε ήσαν μυστικές. Δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες, έγιναν ανακοινώσεις, ακόμη και σχόλια στο Tweeter εμφανίστηκαν. Μέσα στις τόσες συναντήσεις, είναι πιθανόν κάτι να είπαν και για το Ουκρανικό.