Η προσευχή που γίνεται με
προθυμία, είναι φως της διανοίας, φως άσβεστο και αδιάκοπο. Γι’ αυτό ο πονηρός
βάζει στην διάνοια μας αναρίθμητους συρφετούς λογισμών, και εκείνα που ποτέ δεν
λογισθήκαμε, τα μαζεύει την ώρα της προσευχής και τα ρίχνει στην ψυχή μας.
Ακόμη η προσευχή είναι μεγάλο όπλο, μεγάλη ασφάλεια. Και ο Θεολόγος (Γρηγόριος)
σημειώνει: «να θυμάσαι τον Θεό περισσότερο από το να αναπνέεις». Και πάλι: «Να
σκέφτεσαι τον Θεό συνέχεια παρά να αναπνέεις». Και ο Άγιος Ισαάκ λέει: «Χωρίς
αδιάλειπτη προσευχή δεν μπορείς να πλησιάσεις τον Θεό. Και αν μετά τον κόπο της
προσευχής έχεις στο νου σου μέριμνα για άλλα, δημιουργείται σκορπισμός της
διανοίας.
Άγιοι Κάλλιστος και Ιγνάτιος οι
Ξανθόπουλοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου