ΑΠΟΡΙΕΣ... κι αυτές ε;; - Μητροπολίτης Νικοπόλεως Μελέτιος

 Κείμενα Μητροπολίτη Μελετίου

ΑΠΟΡΙΕΣ... κι αυτές ε;; 

Σήμερα, 21 Ιουνίου, ημέρα της μεταστάσεως του Μακαρίου Πατέρα μας Μελετίου, στις σκηνές των Αγίων του Θεού, έπεσε στα χέρια μου ένα γράμμα του, απάντηση σε μια (το λιγότερο) επιπόλαια συνέντευξη αδελφού του αρχιερέως,

η οποία όμως φανερώνει, δυστυχώς, ένα κατεστημένο ήθος στην "κάστα" των κληρικών, όσον αφορά την προσευχή και την διδασκαλία. Δείχνει ότι κάποιοι θεωρούν ότι η ιερωσύνη είναι σταδιοδρόμιση διεκπεραιωτικών τυπικών και παγιωμένων αντιλήψεων. Κάποιοι φαντάζονται τον εαυτό τους κυριολεκτικά... νεκροπομπό! Και άσε τον Χριστό και τον Πρόδρομό Του, να φωνάζουν περί μετανοίας... Μηχανισμοί θρησκευτικοί... (κατ’ αυτούς).

Ο καημένος ο Γέροντας ματαιοπονεί προσπαθώντας να διαρρήξει την αυτάρκεια... εθνικών ανδρών.

Δείτε στην συνημμένη επιστολή, πού βρίσκεται ο ένας και πού ο άλλος και διαβάζοντας το Ευαγγέλιο αξιολογείστε το σωστό και το λάθος... Άλλωστε ο Χριστός είπε «οὐκ οἶδα ὑμᾶς» σε κάποιους που... "κήρυτταν" το όνομά Του για εθνική και πολιτισμική αξιοπρέπεια και όχι για να... «σώσουν τον κόσμο».

Νάχουμε την ευχή του π. Μελετίου και την σύνεσή του. Ο Χριστός να τον αναπαύει.

......................................................................................................................

Πρέβεζα, 9 Ιουνίου 2010

Σεβασμιώτατον

Μητροπολίτην ......................

κ. ...............

Εἰς .........................

Ἅγιε ...................... κ. ..................,

Ἔλαβα τό δελτίο ἐνημερώσεως τῆς Μητροπόλεώς Σας ............................................ καί διάβασα στίς σελ. 18-22 συνέντευξή Σας γιά τήν γλώσσα τῶν λειτουργικῶν κειμένων.

Τήν ἐμελέτησα μέ τήν ἀγάπη καί τόν σεβασμό πού ἀνέκαθεν εἶχα, καί θέλω νά διατηρῶ, γιά τό σεβάσμιο πρόσωπό Σας. Μά διαβάζοντας, καί πηγαίνοντας ἀπό ἔκπληξη σέ ἔκπληξη ἀπό τόν ἀνελαστικό τρόπο ἀντιμετώπισης ἑνός θέματος μέ τόση εὐρύτητα καί τόσο ζωῆς καί οὐσίας γιά τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας, κατά κυριολεξία "καράφλιασα" βλέποντας καταστρωμένες στό χαρτί ἐκφράσεις Σας σάν τίς ἀκόλουθες: «Πῶς τοῦ ἦρθε αὐτό τώρα; Τήν Πρέβεζα θά σώσει; Τόν κόσμο; Μέ ποιό δικαίωμα; Δέν εἶναι δικό σου!...».

Ἀλήθεια, ἅγιε ἀδελφέ, πῶς τό ἄντεξε ἡ ἀρχιερατική Σας συνείδηση νά ἀπευθύνετε (σέ ποῖον;) τήν ἐρώτηση αὐτή: Τήν Πρέβεζα θά σώσει τώρα; Τόν κόσμο; Ἀλήθεια; Γιατί εἶστε ποιμενάρχης στήν ...........................; Γιά νά διεξάγετε τήν συνήθη ὑπηρεσία τοῦ Ν.Π.; Νά ὑπογράφετε διορισμούς καί ἀποδείξεις; Ἀποστολή Σας πρώτη καί κύρια δέν εἶναι νά σώσετε τόν κόσμο τῆς ἐπαρχίας Σας; Δέν πρέπει ὁ ἀρχιερέας νά ζυγίζει τά λόγια του, γιά νά ἰδεῖ ἄν στέκουν στήν πίστη; Ἔχουν τάχα καμμία σχέση τά λόγια Σας αὐτά μέ τά «λόγια» του Κυρίου μας «καθώς ἀπέσταλκέ μέ ὁ Πατήρ μου, κἀγώ πέμπω ὑμᾶς» (Ἰωάν. 20, 21). Πῶς Σᾶς ξέφυγαν τέτοια λόγια;

Ἀλήθεια, πολυσέβαστε ἀδελφέ, πῶς τό ἀντέξατε, νά γράψετε ὅτι κάνω «ἱεροσυλία»; Καί πῶς τό ἀντέξατε νά φανταστεῖτε τούς ποιμαντικούς μου προβληματισμούς-ἀγωνία γιά τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ, νά τούς φαντασθῆτε «ἠροστρατισμό»;

Εἰλικρινά, δέν περίμενα τέτοιες ἐκφράσεις καί γενικά τέτοια ἀντιμετώπιση ἀπό Σᾶς. Καί γιά τό ταπεινό πρόσωπό μου, πού ἔστεκα πάντοτε μέ τόση εὐλάβεια καί τόσο σεβασμό ἀπέναντί Σας. Ἀλλά καί, κυρίως, γιά τό θέμα, πού σάν καθαρά ποιμαντικό ἐπιτρέπει καί δικαιολογεῖ πολλές πολλῶν εἰδῶν καί κατευθύνσεων ἀπόψεις. Καί γι’ αὐτό, μοῦ εἶναι ὀδυνηρό καί νά βλέπω, καί νά τό σκέπτομαι ἀκόμη, ὅτι ὁ ..................... δέν εὑρῆκε γιά τήν ταπεινότητά μου, ἔστω καί κάθετα διαφοροποιούμενος, μία ἔκφραση ἀγάπης καί συμπόνιας· καί ἀφοῦ δέν ἤξερε σχεδόν τίποτε γιά τήν δική μου πρόσβαση στό θέμα, πῶς δέν εὑρῆκε τόν χρόνο, τόν τρόπο καί τήν διάθεση νά μοῦ ζητήσει κάποιες πληροφορίες, κάποιες ἐπεξηγήσεις.

Ταῦτα μέ κάποια θεμιτή πικρία. Ἀλλά προπαντός καί κυρίως μέ θερμή εὐχή καί προσευχή: Ζῆθι ἐν εἰρήνῃ, ὑγίαινε κατ’ ἄμφω, εὐδοκίμει ἐν πάσι τοῖς ἐπιτηδεύμασί Σου τοῖς κατά τό ἅγιο θέλημα τοῦ Κυρίου, καί «πληρώσαι Κύριος Ὑμᾶς πᾶσαν εὐδοκίαν ἀγαθοσύνης ἐν δυνάμει, ὅπως ἐνδοξασθῇ τό Ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν Ὑμῖν, καί Ὑμεῖς ἐν Αὐτῷ» (Β΄ Θεσσ. 1, 11-12).

Μέ τήν ὀφειλομένην ἐν Χριστῷ ἀγάπην

ἐλάχιστος ἐν Αὐτῷ ἀδελφός

† ὁ Νικοπόλεως Μελέτιος

Πηγή: enoriako info