«ΕΝ ΤΗ ΚΟΙΜΗΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΟΥ ΚΑΤΕΛΙΠΕΣ ΘΕΟΤΟΚΕ» - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

«ΕΝ ΤΗ  ΚΟΙΜΗΣΕΙ  ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ  

ΟΥ  ΚΑΤΕΛΙΠΕΣ  ΘΕΟΤΟΚΕ»

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

      «Χαίρε η ευλογημένη από το Θεό, πιο πολύ απ’ όλες τις γυναίκες» ! «Έχεις τη χάρη του Θεού και θα γεννήσεις τον Υιό του Υψίστου … με την επισκίαση του Αγίου Πνεύματος» !  «Είμαι μια δούλη του Κυρίου, ας γίνει το θέλημα του σε μένα» !

     Έτσι άρχισε η ωραιότερη ιστορία, η ιστορία της σωτηρίας του κόσμου !

      «Και γέννησε τον Υιό της τον πρωτότοκο. Τον σπαργάνωσε και τον ξάπλωσε σ’ ένα παχνί, γιατί δε βρήκαν μέρος στο πανδοχείο» ! «Άγγελοι τον δοξολογούν, ποιμένες και μάγοι, σοφοί της Ανατολής τον προσκυνούν» ! Οκτώ μέρες μετά. «Είδαν τα μάτια μου το Σωτήρα του κόσμου … το αντιλεγόμενο σημείο … πολλοί  θα σκοντάψουν πάνω του και θα πέσουν, αλλά και πολλοί θα σωθούν …» Θαυμαστά και θαυμάσια θεάματα κι ακούσματα, από έκπληξη σε έκπληξη ! Αλλά και άκουσμα φοβερά οδυνηρό. «Κι εσένα ο πόνος για το παιδί σου θα διαπεράσει την καρδιά σου σαν δίκοπο μαχαίρι» !

       Δώδεκα χρονών εκπλήσσει στο ναό τους νομοδιδασκάλους για τη νοημοσύνη και τις απαντήσεις του» ! Εκπλήσσει και τη μητέρα, όταν αγωνιώντας τον βρήκε και άκουσε να της λέει  : «Γιατί είχες αγωνία. Ήμουν στο σπίτι του Πατέρα μου» ! Η μητέρα διατηρεί ταπεινά αυτά τα λόγια στην καρδιά της. Συν τις διδαχές, τα θαύματα, κατόπιν. Και ήρθε και η οδυνηρή ώρα της προφητείας του γέροντα Συμεών. Το δίκοπο μαχαίρι έσκισε την καρδιά της. «Κοντά στο Σταυρό του Ιησού στέκονταν η μητέρα του …» ! 

     Τρείς μέρες μετά η Ανάσταση ! Ο μεγάλος πόνος έφυγε, ήρθε η  απερίγραπτη με λόγια χαρά !

         Τα είδε όλα η Παναγία ! Τα έζησε όλα, τον απερίγραπτο πόνο, την απερίγραπτη χαρά ! Και αυτό που φωτισμένη είχε πει στην Ελισάβετ. «Από τώρα θα με καλοτυχίζουν όλες οι γενιές, γιατί ο δυνατός Θεός έκανε σε μένα έργα θαυμαστά» ! 

Και ιδού σήμερα : «Τη αθανάτω σου Κοιμήσει, Θεοτόκε Μήτερ της ζωής.

Νεφέλαι τους Αποστόλους  αιθρίους διήρπαζον.

Και κοσμικώς διεσπαρμένους, ομοχώρους παρέστησαν τω αχράντω σου σώματι.

Οι και κηδεύσαντες σεπτώς, την φωνήν του Γαβριήλ μελωδούντες ανεβόων.

Χαίρε κεχαριτωμένη παρθένε Μήτερ ανύμφευτε, ο Κύριος μετά σου.

Μεθ’ ων ως Υιόν σου και Θεόν ημών, ικέτευε σωθήναι τας ψυχάς ημών.

     Και ιδού σήμερα. Η Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη δοξολογεί, ευχαριστεί, παρακαλεί την Παναγία Μητέρα θερμά !

******  ***  ******

      Και ιδού ιδιαίτερα σήμερα, δάκρυ μετάνοιας από κάθε χριστιανό ορθόδοξο προσμένει, ώστε να σπεύσει, που για τα φορτία των ανομιών μας, δεν το γινώσκουμε, ούτε το καταλαβαίνουμε, μας βρήκαν, μας κατατρέχουν, μας δοκιμάζουν πολλά!

Με «την αγάπην την πρώτην, ην ουκ αφήκα»

Αθανάσιος Κοτταδακης