Μνήμη του Αγίου νεομάρτυρος Αναστασίου (18 Νοεμβρίου)

 Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου νεομάρτυρος Αναστασίου από την Παραμυθιά της Ηπείρου, ο οποίος θυσιάστηκε για το Χριστό το έτος 1750.
Εξαιτίας της αποτελεσματικής αντίστασής του στους Τούρκους, που είχαν επιτεθεί με ανήθικες διαθέσεις σε Χριστιανές νέες του χωριού του, συνελήφθη και οδηγήθηκε στον πασά της περιοχής, με την ψεύτικη κατηγορία ότι υποσχέθηκε να ασπασθεί το μωαμεθανισμό. Ο Αναστάσιος υποβλήθηκε σε πολλά βασανιστήρια, για να αλλαξοπιστήσει, αλλά σε όλα έδειξε απερίγραπτη υπομονή. Τελικά μαρτύρησε με αποκεφαλισμό.
Οι δύο παράλληλες διηγήσεις των Μαρτύρων που τιμούμε σήμερα είναι απόδειξη ότι η Χριστιανική Πίστη δε μεγαλούργησε αποκλειστικά στους πρώτους μ.Χ. αιώνες. Τόσο κατά την εποχή των διωγμών κατά την Ρωμαϊκή περίοδο, όσο και κατά την εποχή των νεομαρτύρων της Τουρκοκρατίας, μέχρι και σήμερα, αλλά και σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο, συνεχίζει το Ιερό Ευαγγέλιο να εμπνέει και να γεννά Αγίους και Μάρτυρες, οι οποίοι, με τη ζωή και το θάνατό τους για την αγάπη του Χριστού, γίνονται οδηγοί των νέων που αντιστέκονται, και του κάθε ανθρώπου που αγωνίζεται.
Το κάθε μαρτύριο που ζει ο Χριστιανός είναι το αυθεντικό τεκμήριο ότι η πίστη στο Χριστό είναι αληθινή και όχι ανθρώπινο κατασκεύασμα ή επινόηση.
Με ενάργεια περιγράφει ο υμνογράφος τη χαρά των πιστών και τις δημιουργίας ολόκληρης όταν τιμούμε τους Μάρτυρες της Πίστεως: «Κύριε, ἐν τῇ μνήμῃ τῶν Ἁγίων σου, πᾶσα ἡ κτίσις ἑορτάζει, οὐρανοὶ ἀγάλλονται σὺν τοῖς Ἀγγέλοις, καὶ ἡ γῆ εὐφραίνεται σὺν τοῖς ἀνθρώποις. Αὐτῶν ταῖς παρακλήσεσιν, ἐλέησον ἡμᾶς» ( Μαρτυρικὸν, Ἦχος πλ. β’) .

 Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου